به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نشست «چشم‌های فلسطینی؛ روایتی از نور و خون و نگاتیو» با موضوع عکس و عکاسی در فلسطین، با حضور سعید فرجی، عکاس و کارگردان، و تعدادی از هنرمندان حوزه عکاسی در کافه فلسطین برگزار شد.
مصطفی شوقی، مدیر خانه مستند، در ابتدا از سعید فرجی به خاطر سال‌ها تلاش و حضور او در مناطق جنگی خاورمیانه و پوشش تصویری جنگی تشکر کرد.
مستند «فریم‌های فلسطینی»
این مستند روایت ورود عکاسی به فلسطین و موج حرکت عکاسان غربی به این منطقه به منظور عکاسی از سرزمین مقدس با هدف بازنمایی روایات عهدین است که در طول زمان و طبق سیاست‌های ضد فلسطینی تبدیل به روایتی دیگر می‌شود.
فرجی با اشاره به این نکته که سوژه‌های این مستند پتانسیل تبدیل شدن به یک اثر سینمایی را دارند، از کمک نادر طالب‌زاده برای ورودش به دنیای عکاسی جنگی گفت و بیان کرد: «او همیشه به ما سفارش می‌کرد از ایران بیرون بروید و دنیایتان را بزرگ‌تر کنید. جنگ ۳۳ روزه اولین تجربه برون‌مرزی و جنگی من بود و گمان بر این بود که این موضوع دیگر ادامه پیدا نمی‌کند.»
وی ادامه داد: «زندگی من و دوستانم پس از آن گره خورد با جنگ، جنگ در زندگی مسلمانان. و حالا من راوی این جنگ شده بودم چرا که اگر ما خودمان روایت نکنیم، تاریخ را باید از زبان دشمن بشنویم.»
فرجی گفت: «سعی کردم در دنیا بچرخم و قصه‌های آدم‌ها را روایت کنم و متوجه شدم که چقدر آدم‌ها دوست دارند قصه‌های زندگیشان را بگویند. من معتقدم عکاسی نصف ماجرا و روایت نصف دیگر آن است.»
وی با اشاره به این که سازمان سینمایی اوج و احسان محمدحسنی به او کمک کردند تا تصویری از مسلمانان را بدون جنگ روایت کند، گفت: «چیزی که ما واقعاً هستیم نه آنچه را که به ما القا می‌کنند.»
در یک مقطعی، عکاسی جنگ را متوقف کرد و تصویر دیگری از مسلمانان ارائه داد. او گفت: «بزرگ‌ترین رنجی که هم‌میهنان ما دارند این است که محکوم به دفاع کردن هستند.»
فرجی اضافه کرد: «خیلی زمان کمی داریم و الان بعد از ۲۴ سال کار کردن، متوجه شدم که می‌دانم چه کار باید کنم و اگر همه عمرم را برای شنیدن روایت افرادی که رسانه ندارند بگذارم، کار بزرگی نکرده‌ام.»
او به شخصه پذیرفته است که امروز تولید می‌کند تا ۵۰ سال آینده آثارشان دیده شود.
وهب رامزی، عکاس، در نمایشگاه هنرهای معاصر درباره هویت فلسطینی در اردوگاه‌های فلسطینی، از سعید فرجی بابت مستند «فریم‌های فلسطینی» تشکر کرد و درباره نمایشگاه گفت: «تا پایان دی ماه نمایشگاهی داریم به نام کلیدهایی که عمرشان از صهیونیست‌ها بیشتر است. عکاسان گنج پنهانی را به تصویر می‌کشند، عکس‌ها خودشان راوی هستند؛ یک راوی ساکت که با بیرون از خودشان معنی پیدا می‌کنند و به حرف می‌آیند.»
رامزی با اشاره به این موضوع که عکس‌ها روایت می‌سازند، گفت: «ما درباره فلسطین و اهمیت آن شناخت داریم اما فلسطینی‌ها را نمی‌بینیم و نمی‌شناسیم مگر در زمانی که مورد جنایت قرار می‌گیرند.»
او افزود: «مجموع شرایط به‌صورت رسانه‌ای و گفتار قالب باعث می‌شود ما از خود فلسطینی‌ها فاصله بگیریم. فلسطینی‌ها را باید شناخت، سبک زندگی و مقاومت آن‌ها را باید شناخت و روایت کرد.»
رامزی تأکید کرد: «فلسطین را نباید و نمی‌توان بدون فلسطینی‌ها دید و سرنوشت فلسطین را خود فلسطینی‌ها رقم می‌زنند و باید رقم بزنند.»
ارسال نظرات