به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» به نقل از فرانس 24، سازمان جهانی توسعه و همکاری های اقتصادی طی گزارشی اعلام کرد که در چند سال آینده چین به اولین قدرت اقتصادی در جهان تبدیل می شود.
در این گزارش تصریح شده است که تا سال 2016 میلادی چین با افزایش رشد اقتصادی جایگاه اقتصادی آمریکا در جهان را خواهد گرفته و پس از آن نیز هند در این مسیر قرار می گیرد.
این گزارش تاکید می کند که در سال های آتی با تغییر موازنه های قدرت اقتصادی جهان که طی پنج سال آتی چشمگیر خواهد بود، کشورهای ثروتمند جهان نیز ناگزیر به این موازنه می پیوندند.
دبیرکل سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی با اشاره به رکود اقتصادی چند سال گذشته در جهان و تاثیر آن بر تغییر موازنه قدرت اقتصادی در جهان گفت: رکود اقتصادی اخیر باعث شده است به این نتیجه برسیم که دنیای فرزندان ما متفاوت از دنیای ما خواهد بود.
کارشناسان می گویند رکود اقتصادی چند سال اخیر بر اقتصادهای قدیمی تر مانند ژاپن و حوزه یورو در برابر اقتصادهای روبه رشد جوانتر مانند اندونزی و برزیل تاثیر بسیار گسترده منفی گذاشته است.
در سال ۲۰۱۰ چین مثل برق از کنار ژاپن گذشت و جایگاه دومین اقتصاد بزرگ دنیا (بر پایه قیمت های جاری بازار) را از آن خود کرد. اما اقتصاد این کشور چه زمانی می تواند جای آمریکا را در سکوی اول بگیرد؟ پاسخ به چگونگی محاسبه نرخ های ارز بستگی دارد.
پیش بینی های آی ام اف و جداول بلند مدت جی دی پی که از سوی آنگوس مدیسون، مورخ اقتصادی فقید گرد آوری شده اند، بر معیار برابری قدرت خرید (PPP) استوار شده اند که قیمت پایین تر خدمات مبادله نشده در کشور های فقیر تر را نیز در نظر می گیرد.
بر پایه این معیار، اندازه اقتصاد چین اکنون به اقتصاد آمریکا نزدیک است و احتمالا در سال ۲۰۱۶ آن را پشت سر خواهد گذاشت.
اگر بر پایه ارزش جاری دلار به ارزیابی اقتصاد چین بنشینیم، فاصله آن از اقتصاد آمریکا بیش از این عقب خواهد بود (این فاصله بر پایه معیار جی دی پی سرانه، بسیار بیشتر است). جی دی پی آمریکا در سال ۲۰۱۰ با قیمت های جاری بازار ۵/۱۴ تریلیون دلار و جی دی پی چین، ۹/۵ تریلیون دلار بود.
سرعت کاهش این شکاف به سه چیز بستگی دارد: سرعت نسبی رشد جی دی پی واقعی در چین و آمریکا، شکاف تورمی میان این دو اقتصاد و نرخ افزایش یا کاهش ارزش یوآن در برابر دلار.
اکونومیست این ارقام را بر رسی کرده و بر پایه مفروضاتی معقول درباره این سه متغیر نتیجه گرفته که چین می تواند در دهه آینده از آمریکا پیشی بگیرد.
اقتصاد چین در ده سال گذشته، با نرخ متوسطی بیش از ۱۰ در صد در سال رشد کرده است.