ورود موسیقی رپ ایرانی در تیتراژ سریال‌های صدا و سیما

گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو» - فاطمه قائلی؛ در مطالب گذشته به بررسی اجمالی موسیقی راک در ایران و جهان پرداختیم. محبوبیت این سبک بین جوانان در دنیا همچنان حفظ شده است. لازم به تذکر است که موسیقی راک طیف بسیار گسترده‌ای دارد و از سافت راک و پاپ راک گرفته تا هارد راک و انواع موسیقی متال که از شاخه‌های راک است را شامل می‌شود.

جنبش هیپ هاپ مدل لباس، طرز حرف زدن و زبان عامیانه طرفدارانش را تغییر داد

راک فرهنگ و شیوه ای از زندگی است که برای نسل جوان تدبیر شد و توانست آنان را با هرنوع سلیقه ای،تغذیه کند.

جنبش فرهنگی دیگری که از دهه 1960 شروع به شکل‌گیری کرد، هیپ هاپ است. موسیقی هیپ هاپ از دو بخش دی جی و رپ تشکیل شده که معمولا با رقص برک همراه هستند. جنبش هیپ هاپ مدل لباس و حتی طرز حرف زدن و زبان عامیانه طرفدارانش را تغییر داد.

سبک موسیقی رپ ابتدا توسط سیاهپوستان نیویورکی به وجود آمد. مشخصه این سبک گفتاری ریتمیک است که مضامینی اعتراض‌آمیز و گاهی طنزگونه دارد. وقتی پای اعتراض سیاهان آن هم در دهه 60 میلادی در میان باشد قاعدتا اعتراض به تبعیض‌های نژادی مدنظر است.

این موسیقی مانند موسیقی جاز تحت تاثیر موسیقی آفریقای است. در این موسیقی سازهای کوبه ای نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند، اما این سبک نسبت به موسیقی راک از اوج و فرود خاصی برخوردار نیست و روند یکنواخت ریتمیکی را دنبال می‌کند.

ورود مضامین زشت و غیراخلاقی باعث فاصله گرفتن هواداران از موسیقی رپ شد

رپ در دهه‌های 70 و 80 میلادی محبوبیتی بسیار یافت. به تدریج مضامین ضد تبعیض نژادی موسیقی رپ تبدیل به اشعاری شد که در آن‌ها به تبلیغ خشونت، بی بندوباری، مواد مخدر،زن ستیزی، ناسزاها و ... شد؛ این مضامین زشت و غیراخلاقی در غرب باعث فاصله گرفتن عده ای از هواداران و مخاطبان این سبک شد. امروزه موسیقی رپ از انحصار سیاهپوستان خارج شده و در تمام دنیا و فرهنگ‌ها از جمله در ایران رسوخ پیدا کرده است.

دی جی مخفف «دیسک جوکی» است و قبلا به فردی که در رادیو صفحه‌های گرامافون را برای پخش آماده می‌کرده است، گفته می‌شد. امروزه به کسی که در دیسکوها و پارتی ها چند موسیقی را با هم ترکیب می‌کند و تکنیک‌های خاصی را روی آن‌ها پیاده می‌کند به طوری که افراد شنونده متوجه این ترکیب‌ها نمی‌شوند و اصوات را در غالب یک آهنگ می‌شنوند، گفته می‌شود.

رپ ایرانی

رپ ایرانی شبیه رپ غربی است و تنها در زبان با هم تفاوت دارند و برخی اوقات در رپ ایرانی حضور سازهای سنتی ایران به چشم می خورد. این سبک بیشتر به طور زیرزمینی رواج داشته است و تاریخ دقیق تولدش مشخص نیست. به طور مشخص در دهه 70 شمسی در برنامه اکسیژن ظهور پیدا کرده است.

موسیقی رپ ایرانی در تیراژ سریال‌های صدا و سیما

اولین آلبوم رسمی رپ فارسی را به نام اسکناس می‌دانند که خواننده آن شاهکار بینش پژوه نام دارد. در دهه 80 شمسی موسیقی رپ فارسی به طور علنی در تیتراژ سریال های «متهم گریخت»، «ترش و شیرین» و «خانه به دوش» در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به سمع و نظر مخاطبان رسید.

اقبال جوانان ایرانی به موسیقی بیشتر بوده تا رپ

به هرحال موسیقی رپ در ایران مخاطبان خاص خودش را دارد و به نظر می‌رسد جوانان ایرانی به انواع موسیقی راک اقبال بیشتری نشان داده‌اند تا به موسیقی رپ، البته نوع دی جی هیپ هاپ در پارتی هاو برخی فیلم های سینمایی به چشم می خورد.

یکنواختی ریتمیک رپ و تکیه بر سازهای کوبه ای سلیقه افراد خاصی را تغذیه می کند و نمی‌تواند مانند راک با قالب‌های متنوعش جواب گوی سلیقه همگان باشد.