تنش های اخیر میان سوریه و ترکیه در هفته های اخیر موجب توجه بیشتر هر دو کشور به بهره برداری از نقش کردهای منطقه به سود یکدیگر شده است.
به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»، نشریه اماراتی الاخبار در شماره جدیدش به بررسی تنش های اخیر میان ترکیه و سوریه و نقش گروه های کرد هر دو کشور پرداخته است. آنچه در زیر می آید تحلیل اخیر این نشریه می باشد که محتوای آن نمایانگر بیان دیدگاه های خبرگزاری دانشجو نمی باشد:
حادثه پرتاب خمپاره از داخل خاک سوریه به شهرک آقجاقلعه ترکیه واکنش های خشم آلود دولت ترکیه را در پی داشت، بهطوری که پارلمان این کشور مجوز استقرار نیروهادر خارج از مرزهای کشور، یعنی اجازه اقدام نظامی در داخل سوریه را صادر کرد . توپخانه ترکیه اهدافی را در داخل خاک سوریه زیر آتش گرفت، و این در حالی است که نخست وزیر ترکیه جمعه گذشته هشدار داده بود که کشورش قصد جنگیدن با سوریه را ندارد، و خاطر نشان ساخت که سوریه در صورتی که در صدد جنگ علیه ترکیه برآید اشتباه فاحشی را مرتکب خواهد شد. در همین ارتباط، شورای امنیت باانتشار بیانیه ای نقض قوانین بین المللی از سوی سوریه را محکوم کرد . پرسش این است که آیا آتش جنگ خانگی در سوریه به همسایگان این کشور تسری پیدا می کند، و تهدید به آغاز یک جنگ منطقه ای میان سوریه و ترکیه می کند، جنگی که مسأله کردها را بهانه قرار می دهد و آتش آن به تمامی منطقه خاورمیانه کشیده می شود ؟
غرش خمپاره های ترکیه و سوریه در نقاط مرزی، نمی تواند مانع از گسترش حملات حزب کارگران کردستان در ترکیه از خاک سوریه علیه ارتش و نیروهای امنیتی ترکیه شود ، اصولا از جمله مسائلی که نمی توان در گرما گرم حوادث خونبار در منطقه آن را نادیده گرفت مسأله کردهاست، دولت ترکیه رژیم سوریه را به حمایت لجستیک و نظامی از دشمن سرسخت خود « حزب کارگران کردستان » متهم کرده بود . این حزب پس از عقب نشینی نیروهای امنیتی سوریه از مناطق کردنشین، و تبدیل منطقه به پایگاه های حزب « کارگر کردستان » برای انجام عملیات نظامی علیه خاک ترکیه فعالیت هایش را به شمال شرق سوریه انتقال داد، همچنین منطقه از بسیاری از عناصر این حزب که از عراق آمده بودند استقبال کرد . گفتنی است که مسعود بارزانی رئیس منطقه کردستان عراق طی اظهاراتی گفته است که منطقه شماری از ستیزه جویان کرد سوریه را آموزش می دهد تا بتوانند از مناطق خودشان حراست نمایند » . و این در حالی است که دولت ترکیه تهدید کرده است که مناطق کردنشین را هدف قرار خواهد داد . همچنین دولت ترکیه هشدار داده است ، چنان چه منطقه به پناهگاه امنی برای حزب « کارگران کردستان » مبدل شود ، یعنی همان اتفاقی که در شمال عراق رخ داده است، نیروهای کرد را در خاک سوریه تحت تعقیب قرار خواهد داد .
از زمان تأسیس جمهوری آتاتورک در سال 1924 ميلادي، دیگر هیچ گروه طایفه ای غیر ترک، از حقوق سیاسی و فرهنگی و اداری برخوردار نیست، زیرا این جمهوری موجودیت آنان را به عنوان یک طایفه نژادی ملغی نمود و حاضر نشد مسأله کردها را به رسمیت بشناسد، و دولت همچنان به جنگ با جنبش های ستیزه جوی کرد ادامه داد، تا این که حزب کارگران حزب کردستان در سال 1978 ميلادي در دره بقاع لبنان تأسیس شد و هدفش در واقع برپایی دولت مستقل کردستان از خاک سوریه بود، اما تبعید عبدا... اوجلان از تبعیدگاه دمشقی اش در سپتامبر 1998 و سپس دستگیری او در کنیا در سال 1999 ميلادي و احضار او به ترکیه ، سرآغاز پایه گذاری رابطه همکاری و شراکت راهبردی میان دمشق و آنکارا بود که تا شروع تنش ها در سوریه ادامه داشت.
تحولات اخیر منطقه رویای تشکیل دولت کردستان در سوریه و تحقق خودمختاری در شمال این کشور در صورت تداوم بحران یا سقوط رژیم را باردیگر احیاء نمود، هرچند که مخالفان سوریه دربرگیرنده « شورای ملی کرد » و « حزب مستقل کرد » است.
کشور های منطقه تلاش کردند رویای تأسیس دولت کردستان بزرگ را که مناطقی از عراق و سوریه و ترکیه را شامل می گردد در نطفه خفه سازند، هرچند که فدرالیسم کرد در شمال عراق آمال کردهای سوریه را ارج می نهد، اما نگرانی های جدی از ناحیه جدا شدن مناطق کردنشین سوریه شبیه به خودمختاری مناطق کردنشین عراق وجود دارد.
آنکارا كم كم بهای موضع گیری اش را نسبت به درگیری جاری در سوریه می پردازد، و باوجود تفویض اختیار پارلمان ترکیه و درگیری های مرزی مستمر، امکان شروع یک جنگ مرزی که مقدمه ای برای یک جنگ منطقه ای باشد وجود ندارد . امروز طرف های منطقه ای بازی پوچی را آغاز کرده اند، دولت سوریه با برگ کردی علیه دولت ترکیه، که حمایت اش را از مخالفین سوری کتمان نمی کند بازی می کند، اما دمشق هرگز اجازه تأسیس یک حکومت خودمختار کرد را در مناطق شمالی نخواهد داد، و این در حالی است که کردها در یک جنگ نیابتی علیه ترکیه شرکت جسته، و موفق شده اند از ایجاد مناطق حایل یا امن در مرزهای ترکیه جلوگیری نمایند . ترکیه خواهان دخالت نظامی در سوریه نیست، بلکه هدفش پاسداری از امنیت اراضی خود می باشد، و در عین حال، می تواند با توسل به راه حل های سیاسی و انجام گفتگو با حزب کارگران کردستان با هدف مهار خطر کردها که در نوع خود معضلی برای ترکیه بهشمار می رود ، جلوی بازی با « برگ کردها » را بگیرد.