بازی‌های ‌آسیایی 2014؛ قربانی بازی‌های مسئولین ورزشی

گروه ورزشی «خبرگزاری دانشجو»؛ درخشش اخیر ورزشکاران کشورمان در المپیک و پارالمپیک و همچنین رسیدن به جایگاه چهارمی آسیا در بازی های گوانگجو نقطه عطفی در ورزش کشور محسوب شد تا اهدافی بلند مدت برای آینده ورزش تدوین شود.

 

صعود ایران در رده بندی آسیا در سال 2010 و قرارگرفتن در رده چهارم بازی های آسیایی سبب شد تا ادامه روند صعود ایران به عنوان خواسته اصلی تمام اهالی ورزش و حتی مسئولان کشور مطرح شود.

 

در ابتدا رئیس جمهور در مراسم تقدیر از مدال آوران بازی های آسیایی گوانگجو خواستار گسترش افق دید مسئولان ورزش شد که در ادامه هدف گزاری ها در این حوزه برای نایب قهرمانی آسیا در بازی های 2014 کره جنوبی در دستور کار قرار گرفت.

 

در ابتدای امر جلسات مختلفی برای ارائه یک برنامه کلان در جهت تحقق این هدف برگزار شد و به نظر می رسید اهالی ورزش عزمی جدی برای رسیدن به این جایگاه را دارند.

 

تکرار جملات رئیس جمهور در برنامه های مختلف ورزشی نخستین اقدامی بود که از طرف مسئولان سازمان تربیت بدنی وفت و کمیته ملی المپیک دیده می شد اما تمام این تکاپوهایی که بیشتر بر روی کاغذ بود، رنگ باختند و چشم انداز و افق ورزش کشور برای بازی های آسیایی جای خود را به تغییر سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و معرفی وزیر این وزارتخانه نوپا دادند.

 

 

با معرفی وزیر ورزش و حضور دکتر عباسی در راس ورزش کشور باز هم بازی های آسیایی مغفول ماند و نزدیکی به المپیک و مشکلاتی که در آن زمان پیش روی ورزش قرار داشت اجازه فکر کردن مسئولان به این رقابت ها را نداد.

 

در حالیکه زمان به سرعت می گذشت مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تمام تمرکز خود را روی حضور ایران در الپمیک و پارالمپیک قرار دادند و تنها فرصت داشتند مشکلات متعدد موجود در این حوزه را برطرف کنند.

 

برگزاری های اردوهای مداوم برای ورزش های مدال آور تمام فکر و ذهن مسئولان فدراسیون ها را به خود معطوف کرده بود اما این موضوع جای خوشحالی داشت؛ چرا که سبب می شد تا ورزشکاران برای رقابتی بزرگ تر از بازی های آسیایی آماده شوند و به طبع در اوج آمادگی قرار بگیرند.

 

تا اینجای کار باز هم می توانستیم در صحبت های مسئولان حرف هایی در مورد بازی های آسیایی بشنویم و اعلام می کردند که ما امروز به المپیک فکر نمی کنیم و برنامه های آن از قبل انجام شده است، در حال حاضر جلسات خود را برای حضوری موفق در بازی های آسیایی تشکیل می دهیم.

 

علی آبادی، رئیس کمیته ملی المپیک در آستانه المپیک و پس از آن بارها گفت: «اگر به دنبال حفظ جایگاه چهارمی ایران در بازی های آسیایی 2014 هستیم می بایست به فکر افزایش تعداد مدال های طلای خود نسبت به دوره قبل که 20 طلا بود باشیم؛ چرا که ارزیابی های کارشناسان امر نشان می دهد با این تعداد مدال در دور بعد کسب جایگاه چهارمی متزلزل خواهد بود، ما باید در بازی های اینچنین ضمن افزایش تعداد مدال طلا برای حفظ جایگاه چهارمی نیم نگاهی نیز به کسب عنوان سومی بازی های آسیایی داشته باشیم.»

 

 

همچنین علی آبادی در نشست خبری خود در شهریور ماه گفت: «انتخابات ریاست جمهوری هم خردادماه سال آینده برگزار می‌شود به طور حتم بعد از این انتخابات تغییراتی در وزارت ورزش و جوانان اعمال خواهد شد، فقط امیدواریم مجموعه این تغییرات مشکلی در ورزش ایران ایجاد نکند و مانع از برنامه ریزی های انجام شده برای بازی های آسیایی المپیک نشود.»

 

محمد عباسی، وزیر ورزش و جوانان نیز در این خصوص گفت: «بازی‌های آسیایی 2014 مسیر آینده ما محسوب می‌شود که هدف‌گذاری‌مان افزایش مدال طلاست و اگر 20 مدال کسب کرده بودیم باید این هدف‌گذاری به 35 تا 40 مدال طلا برسد ضمن اینکه مجموع مدال‌ها نیز از عدد 59 باید به 80 تا 90 مدال برسد.»

 

حال این سوال مطرح است که با گذشت 2 سال از بازی های آسیایی گوانگجو تا چه حد این خواسته ها محقق شده است؟

 

به نظر بسیاری از کارشناسان ورزشی در حال حاضر ورزش کشور با بحران رو به رو است و این شرایط ورزش کشور را از چشم انداز بازی های آسیایی 2014 دور می کند.

 

این افراد معتقدند که افت ورزش پس از المپیک و کاهش اردو ها و اعزام های بازیکنان و تیم ها به تورنمنت های مختلف سبب می شود تا ورزشکارانی که در المپیک در اوج آمادگی خود قرار داشتند با افت بدنی رو به رو شدند.

 

 

افت ورزشکاران در حالی که تمرینات مناسبی را پشت سر گذاشته اند سبب می شود تا در آستانه بازی های آسیایی 2014 فشار زیادی را برای رسیدن به آمادگی دوباره متحمل شوند به علاوه کاهش اردوها زمینه معرفی استعداد های جدید را از بین می برد.

 

همچنین عدم حضور یا کاهش اعزام تیم های ایران به تورنمنت های مختلف جهانی و آسیایی سبب می شود تا ورزشکاران از سطح آمادگی حریفان خود آگاهی نداشته و در شرایط موجود باقی بمانند و این در حالی است که حریفان ایران برای خود را به صورت مدون دنبال می کنند.

 

 الهه احمدی که در رشته تیراندازی المپیک تا مرحله فینال بالا رفت و مقام ششم را از آن خود کرد، در گفت‌وگو با «خبرگزاری دانشجو»، گفت: متاسفانه پس از بازگشت از المپیک زمینه حضور در رقابت های مهم برای ما فراهم نشده و این مسئله ما را از شرایط ایده ال دور می کند.

 

وی در ادامه افزود: با توجه به مشکلات مالی که در ورزش کشور وجود دارد اگر شرایطی فراهم شود که اردوها در داخل کشور برگزار شود، زمینه حضور ورزشکاران بیشتری در اردوها فراهم می شود و اردوهای تیم ملی مختصص به تعداد اندکی از ورزشکاران نمی شود.  

 

 

در کنار مشکلاتی از این دست به نظر می رسد که مسئولان ورزش نیز انگیزه ای برای انجام فعالیت های گسترده در این حوزه را ندارند و هرچه زمان انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شود بی انگیزگی نمود بیشتری پیدا می کند و اهالی وزارت ورزش ظاهرا نتایج کاروان ایران در المپیک را برای کارنامه کاری خود کافی می دانند و گمان می کنند فعالیت های امروز آنها برای بازی ها آسیایی در کارنامه وزیر آینده ثبت خواهد شد که این مشکل بزرگ موجود در این بخش را باید به عدم وجود سند راهبردی توسعه ورزش در کشور نسبت دهند.

 

در حالیکه در ورزش ما نتیجه گرایی حرف اول را می زند و مدیران تنها راهی که کارنامه پرباری داشته باشند را نتایج قابل قبول در دوران مدیرت خود می دانند، تنها سند راهبردی است که می تواند برنامه ای بلند مدت را برای ورزش توصیف کند تا در صورت هرگونه تغییر در راس آن، برنامه ها ادامه داشته باشد.

 

با وجود تمام این مشکلات و کندی هایی که برای اجرای برنامه های چشم انداز بازی های آسیایی وجود دارد هنوز هم می تواند فرصت را غنیمت شمارد و از 2 سال باقیمانده بهره برد تا اگر نمی توانیم دوم و یا سوم آسیا باشیم حداقل رده چهارم را برای خود نگه داریم.

 

امید به موفقیت در بازی های آسیایی را می توانیم در صحبت های روسای برخی از فدراسیون ها جستجو کنیم.

 

محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال در این خصوص گفت: ایران ظرفیت و پتانسیل دومی در بازی‌های آسیایی را دارد به شرطی که فدراسیون‌ها بتوانند برنامه‌هایشان را انجام دهند برای رسیدن به این مهم  وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک باید از برنامه‌های فدراسیون بیشتر حمایت کنند تا به این هدف برسیم.

 

جلال کوزه‌گری، رئیس فدراسیون هندبال نیز یادآور شد: رسیدن ایران به رتبه دوم بازی‌های آسیایی دور از ذهن نیست؛ به شرطی که به برنامه‌های فدراسیون‌ها توجه شود و وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید از برنامه‌های روسای فدراسیون‌ها برای رسیدن به این مهم حمایت کنند.

 

محمد زارع‌پور، رئیس فدراسیون تنیس روی میز گفت: در برنامه 5 ساله فدراسیون تنیس روی میز، کسب مدال برنز در بازی‌های آسیایی 2014 را هدف گرفته‌ایم که امیدواریم با حمایت ها این امر محقق شود.

 

به هر حال امیدواریم وجود برخی از اختلافات پنهانی بین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و همچنین نزدیک شدن به پایان کار دولت دهم و وزارت ورزش سبب نشود تا در سال 2014 حسرت فرصت های از دست رفته امروز را بخوریم.