یک پیشنهاد؛
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در آخرین بروزرسانی وبلاگ مثل آب آمده است:
در ایران بازار خودرو با تقاضای بسیار زیاد وجود دارد که هر شرکت خودروسازی را ترغیب به مشارکت و عرضه می‌کند. اما در این میان یقینا اولویت با خودروساز وطنی است. خب قوانینی وضع می‌شود برای حمایت از این خودروساز نوپا و درصدی از بازار را اختصاص می‌دهند به وی. چند محصول طراحی می‌کند و فروش خوبی هم می‌کند. اما باز هم گلایه‌مند است از بازار و ناتوانی‌اش در رقابت و ادعایش این است که دارد به استانداردهای اروپا نزدیک می‌شود. چاره چیست؟ خودروسازهای داخلی روی هم چند میلیون کارگر (مستقیم و غیر مستقیم) دارند. حمایت نشود معضل درست می‌کند. باز مجلس در جهت حمایت از خودروساز داخلی تعرفه واردات خودرو را افزایش می‌دهد. در این میان خودروساز داخلی با انحصاری دیدن بازار نه تنها پیشرفت را متوقف کرده بلکه دارد از کیفیت محصولاتش هرروز می‌کاهد. و به این اکتفا نکرده بلکه محصول تضعیف شده‌اش را ارتقای قیمت می‌دهد.
کلاس بندی محصولات شرکت‌های داخلی انجام شده است. طبق فرمایش مقام معظم رهبری در هر نوع کالایی که مشابه داخلی دارد مصرف کالای داخلی لازم است.
سوال اول اینجاست آیا هیچکدام از شرکت‌های داخلی رقیبی برای ماشین‌های خارجی با قیمت 20000 دلار به بالا دارند؟ علت تعرفه‌های بالا برای این خودرو‌ها چیست؟
سوال دوم: برای خوروهایی که قرار است رقیب مشابه خارجی باشد (زیر 20000 دلار)، چه تمهیداتی باید اندیشید؟ فقط انحصار بازار؟
چه باید کرد؟ حمایت نشود زمین می‌خورد.. حمایت بشود تنبلی می‌کند.
خب چاره این است مانند همه اقسام بشر بین خوف و رجا نگهش داریم. هم ترس از رقیب هم امید به فروش
پس از کاهش قیمت و متعادل شدن آن به تشخیص کار‌شناسان، یک فرصت چند ماهه (یا حتی یک ساله) به خودروساز داخلی داده شود ابتدا برای کسب استاندارد یورو 4 البته با همان قیمت مشابه اروپایی! هر محصولی که به این مرحله رسید حقش این است که رقیب خارجی در بازار نداشته باشد. و هر محصولی که نرسید، باز هم جای ناامیدی نیست. چراکه طبق ادعای سازنده‌اش، همین محصول دارد در بازارهای چند کشور دنیا رقابت می‌کند. پس در ایران هم باید بتواند مقدار قابل ملاحظه‌ای سودآوری داشته باشد و البته برای رسیدن به استاندارد تلاش کند.
در پایان یادآور می‌شوم اگرچه پیشرفت صنعت خودروسازی در ایران در مقایسه با علوم و صنایعی مانند فناوری اطلاعات، صنایع الکترونیکی، هوافضا، پزشکی، هسته‌ای و صنایع نظامی شرم آور است، لکن علاوه بر تعداد زیاد کارمندان و کارگران که در بالا ذکر شد، عواملی مانند فراوانی مخاطب این صنعت، سودآوری بالای آن برای کشور حمایت از این صنعت به عنوان یک صنعت مادر و تاثیرگذار بر صنایع دیگر، لازم است.
ارسال نظرات