گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ 22 مرداد سومین نمایشگاه بازی های رایانه ای افتتاح شد. نمایشگاهی که دیگر در این روزها جا افتاده و همه حساب ویژه ای روی آن باز کرده اند.
22مرداد که برای مراسم افتتاحیه به سمت مصلای امام خمینی رفتم، قدری زودتر رسیدم و هنوز درب های اصلی مصلا باز نشده بود. از همان زمان که هنوز درهای اصلی باز نشده بودند تعداد زیادی نوجوان و کودک جلوی در تجمع کرده بودند تا وارد مصلا شوند. همین که این نمایشگاه همین قدرهم جا افتاده نیز کافی است.
پس از سخنرانی های آیین افتتاحیه نوبت به مراسم اصلی این آیین یعنی بریدن روبان رسید. در اینجا نیز بسیاری مردم منتظر ایستاده بودند تا وارد نمایشگاه شوند. جالب بود که چنان جمعیتی را در همان ساعت ابتدایی شروع به کار نمایشگاه دیدم.
البته از همان ابتدا شاهد ناهماهنگی هایی در نمایشگاه بودیم. اما اکثر غرفه ها کار خود را آغاز کرده بودند و آمادگی کامل برای ارائۀ محصولات خود به مردم داشتند.
شاید مهمترین ویژگی امسال نمایشگاه بازی های رایانه ای این باشد که تولید کنندگان و مؤسسات مختلف به این نمایشگاه اعتماد کرده و با شور و حرارت در آن حضور یافته اند. معلوم است این شرکت ها پس از دو دوره برگزاری نمایشگاه بازی های رایانه ای انگیزه یافته اند تا فعالیت خود را گسترش دهند تا بتوانند امکانات و محصولاتی جدید را به نمایشگاه برسانند. اگر این نمایشگاه همین یک فایده را داشت و موجب گسترش فعالیت تولیدکنندگان داخلی می شد نیز کافی بود تا اهمیت این نمایشگاه را دریابیم.
به هر حال هر کسی این تعداد مخاطب و بازدیدکننده را می دید تحریک می شد با تمام توان، خود را به نمایشگاه سال آینده برساند یا محصولاتی مرغوب تر که فروش بیشتری داشته باشند را روانه نمایشگاه کنند. یعنی نمایشگاه هم برای مخاطبان جا افتاده است و هم برای تولیدکنندگان و معلوم است هر دو گروه منتظر رسیدن این نمایشگاه هستند.
طبیعتاً استقبال مؤسسات و تولیدکنندگان تابعی از استقبال خانواده ها است. یعنی موسسات وقتی این میزان از استقبال را از سوی خانواده ها مشاهده کردند دلگرم می شوند تا به این نمایشگاه بیایند.
اما خانواده ها اگر به این نمایشگاه می آیند و اگر هرساله استقبال بیشتری از آن می کنند متأثر از یک نگرانی است و یک اطمینان. خانواده ها نگران از سیل بازی هایی است که به سوی خانه هایشان روان است و ذهن کودکان و نوجوانانشان را تسخیر می کند. می دانیم و می دانند خانواده ها که بچه هایشان ساعت ها وقت خود را در مقابل مانیتورها می نشینند چشمشان به بازی هایی است که هیچ اطمینانی به آن ها ندارند. بازی هایی که معلوم نیست چند نفر دیگر را به قتل برسانند تمام می شود و از شر این بازی هم خلاص می شوند. بازی هایی که نمی دانند چند تصویر غیر اخلاقی دیگر باید به خورد بچه هایشان برود تا دست از سر آن ها بردارد. بازی هایی که حتماً فرهنگی غربی ازائه می دهد. فرهنگ و سبک زندگی غربی به جهنم، برخی خانواده ها نگرانند که کودکانشان غیر قابل کنترل شده اند. به هر حال خانواده ها نگرانند وقتی کودکانشان ساعت ها مقابل مانیتور می نشینند سرگرم چه نوع بازی هایی هستند.
از سوی دیگر خانواده ها پس از دو سال اطمینان کرده اند که شاید نمایشگاه بازی های رایانه ای بتواند قدری از نگرانی های خود را کاهش دهند. زیرا اگرهم این نمایشگاه تمام دغدغه و نگرانی های آن ها را رفع نکند، حداقل جوابگوی بخشی از حساسیت های آن ها هست. اسامی ایرانی، چهره های ایرانی، افسانه های ملی و زبان ایرانی، حداقل مسائلی است که در اکثریت بازی های نمایشگاه بازی های رایانه ای رعایت می شود. خیال خانواده تصاویر و صحنه ای غیر اخلاقی نیز راحت است. دسترسی بهتری هم به بازی های گوناگون دارند و می توانند برای فرزندانشان بازی هایی تهیه کنند که فضایی آرام داشته باشد و روح آن ها را از افسارگسیختگی دیگر بازی ها نجات دهد. البته که نسبت به برخی بازی های نمایشگاه نیز نگرانی هایی وجود دارد اما هرچه باشند از بازی های خارجی بهتر هستند.
بنابراین باید گفت نمایشگاه بازی های رایانه ای در بین خانواده ها جا افتاده است و مردم با اعتماد و اطمینان به نمایشگاه می روند تا شاید برخی دغدغه ها و نگرانی های خود را کاهش دهند.
موسسات نیز به جز آنکه بستری مناسب برای عرضۀ محصولات خود یافته اند و به همین دلیل از نمایشگاه استقبال کرده اند، دلایل دیگری نیز برای شرکت در آن دارند. نمایشگاه بازی های رایانه ای محمل مناسبی برای ملاقات اهالی و متخصصین بازی سازی است تا اولاً توانایی های خود را به رخ هم قطارانشان بکشند و هم کم و کاست های خود را به نوعی جبران کنند.
گرچه به بنیاد ملی بازی های رایانه ای و نمایشگاهی که این بنیاد برگزار کرده انتقادات بسیار زیادی وارد است که برخی از آن ها قابل اغماض نیست اما در مجموع این بنیاد تا به حال فعالیت های خوبی انجام داده که به نوبه خود درخور توجه است. لازم است خانواده ها با سیستم رده بندی بازی های رایانه ای آشنا شوند. بنیاد ملی بازی های رایانه ای در اقدامی بسیار مهم تمامی بازی های خارجی را بررسی کرده و وضعیت آن ها را مشخص کرده است. در این بررسی برخی بازی ها ممنوع اعلام شده اند و برخی بازی ها نیز رده بندی سنی گرفته اند. یعنی کودکان و نوجوانان تا به سن مشخصی که در روی جلد بازی ها درج شده نرسند، نباید از آن ها استفاده کنند. بنابراین والدین با اشراف به این امکان، می توانند بازی های مناسب سن فرزندان خود را تهیه کنند. بنیاد ملی بازی های رایانه ای سیستم های گوناگونی نیز برای خانواده ها قرار داده تا بتوانند از وضعیت هر بازی مطلع شوند.
همچنین در نمایشگاه بازی های رایانه ای بخش ها و غرفه هایی وجود دارد که بازدیدکنندگان با اثرات مخرب بازی های نامناسب و همچنین استفاده طولانی مدت از بازی های رایانه ای با خبر شوند.
بنابراین به خانواده ها و والدین پیشنهاد می کنیم با مراجعه به نمایشگاه بازی های رایانه ای اولاً با مضرات بازی های مخرب، دوماً با شیوه دست یابی به اطلاعات وضعیت بازی ها و همچنین با گیم ها مناسب و ایرانی آشنا شوند.