یادداشت//
باشگاه دانشجویان«خبرگزاری دانشجو»،علی ادیبی نیا؛ بعد از برکناری برخی مدیران دانشگاه ها در روزهای گذشته توسط سرپرست وزیر علوم، امیدواریم با بازگشایی دانشگاه ها ، دولت تدبیر و امید، تدبیری برای وزیر علوم بیندیشد و هر چه سریع تر اقدام به معرفی وزیر علوم پیشنهادی به مجلس بکند .
با توجه با انتصاب بحث برانگیز دولت در سرپرستی وزارت علوم شاید خالی از لطف نباشد قبل از هر چیز به بخشی از توصیه های امیرالمومنین علی (ع) در انتصاب افراد بپردازیم و این موضوع را را صرفا جهت یادآوری به اطلاع دولت یازدهم برسانیم:
در خطبه 53 نهج البلاغه حضرت می فرمایند: « همانا بدترین وزیرانت کسانی هستندکه پیش ازتو وزارت اشرار را به عهده داشته و درگناهانشان شریک بوده اند پس به هیچ وجه انتصابشان نکن وهمرازشان مگیر»
امام خمینی(ره) نیز به حسن سابقه اهمیت ویژه ای داده اند و در صحیفه نور خود آورده اند « امیداست ملت مبارز و متعهد با مطالعه دقیق درسوابق اشخاص وگروه ها،آراء خودرا به اشخاصی دهند که حسن سابقه و تعهد به قوانین اسلام معروف وموصوف باشند»
با توجه به توصیه ها و بیانات حضرت علی (ع) مبنی بر پرهیز از انتصاب کسانی که سوء سابقه داشته اند ، و اهمیت امام راحل(ره) به حسن سابقه افراد ، انتخاب شخص معلوم الحالی همچون جعفر توفیقی در راس وزارتخانه ای به عنوان سرپرست وزیر علوم نه تنها توازن علمی دانشگاه ها ار به هم می زند بلکه اعتدال مورد نظر شخص دکتر روحانی را هم زیر سوال می برد.
آیا حضور در فتنه 88 که به تعبیر مقام معظم رهبری یکی از پیچیده‌ترین چالش‌ها در طول عمر سی و چند ساله‌ی نظام اسلامی در مقابل انقلاب اسلامی ملت ایران بود را حسن سابقه ایشان در نظر گرفتند ؟ یا شاید هم همکاری با اشرار بخشی از تعهد به نظام وقوانین اسلامی است ؟ هنوز فراموش نکرده ایم که ایشان با الفاظی همچون " دانشجویان مظلومند و صدایشان به جایی نمی‌رسد" به تحریک دانشجویان پرداخته و در جایی دیگر از 25 خرداد به عنوان یک حماسه یاد می کند .
مگر به خاطر انقلاب فرهنگی نبود که بیش از دو سال درب دانشگاه های ما بسته شد ، حالا چگونه می شود کسی که با اندیشه سکولار سرپرست وزیر علوم شده و بتواند دانشگاه های ما را به اسلامی شدن وگفتمان انقلاب سوق دهد ؟
برخی هم در روزهای گذشته با بیان اینکه آقای توفیقی باید در مورد فتنه 88 رفع ابهام کند با نگاهی ساده انگارانه می خواهند قضیه را فیصله دهند . اینکه کسی بعد از گناهی که مرتکب شده توبه کند بسیار خوب است اما کافی نیست. گاهی کفاره نیاز دارد و گاهی جبران خسران . اما سوال اینجاست که صرف توبه و ابهام زدایی، خسارت ها و صدمات جبران ناپذیر سال 88 جبران خواهد شد ؟
به نظر می رسد با فصل الخطاب قرار دادن بیانات حضرت علی (ع) و تاکید حضرت امام (ره) که در واقع همچون چراغی مبین است ، جای هیچ گونه تردیدی نیست که کسانی که در گذشته سوءسابقه داشتند جایی در مسئولیت اجرایی کشور نخواهند داشت البته اگر اعتقاد داشته باشیم که " گر در خانه کس است ، یک حرف بس است! "
ارسال نظرات