وضعیت نابسامان تنها دانشکده مهندسی خودرو در کشور!
گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ دانشکده ای که در سال 1379 به همت جناب آقای دکتر شجاعی فرد یعنی ریاست آن و با همکاری جناب آقای مهندس ترکان رئیس وقت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) با هدف تعامل هرچه بیشتر مراجع دانشگاهی و مراکز صنعتی بنا گردید، طبق گفته دکتر شجاعی فرد قرار بود این دانشکده MIT ایران در حوزه فناوری خودرو بشود. آرزویی که در همان سال های اولیه تاسیس رنگ از خود باخت و کشتی این دانشکده را در طوفان مشکلات فرو برد.
در آن ابتدا که دانشکده فقط در سطح تحصیلات تکمیلی دانشجو جذب می نمود قبول شدگان آن از بورس تحصیلی و شغلی شرکت های خودروسازی ایران خودرو و سایپا بهره مند بودند اما پس از گذشت چند سال این قضیه ملغی اعلام گردید. در سال 1386 این دانشکده نسبت به جذب دانشجو در مقطع کارشناسی اقدام نمود. در حالی که با کوهی از مشکلات ساختاری ,علمی,امکاناتی از جمله کمبود تعداد اعضا هیئت علمی(6 عضو) وکمبود خدمات آزمایشگاهی و تحقیقاتی مواجه بود و این معضلات اثر تخریبی جبران ناپذیر خود را به طور کامل بر دانشجویان در سال های بعد وارد آورد.
در آن مقطع معلوم نشد بنا به کدام مصوبه در وزارت علوم و با چه هدف روشن و موجهی جذب دانشجوی کارشناسی انجام گرفته است زیرا طبق قوانین آموزش عالی برای ایجاد یک رشته دانشگاهی در مقطع کارشناسی نباید بین دو رشته در دروس اصلی و تخصصی بیش از %35 اشتراک وجود داشته باشد حال آنکه سیلابس درسی و واحد های آموزشی کارشناسی مهندسی خودرو با کارشناسی مهندسی مکانیک شاید بیش از %80 اشتراک عینی و محتوایی داشته باشد و قانونا باید یک گروه آموزشی زیر مجموعه دانشکده مکانیک باشد.
البته دیری نپایید که این جذب دانشجو کارشناسی از سال 1391 با یک تصمیم خلق الساعه از سوی ریاست دانشکده متوقف گردید. شاید ایرادی هم نداشت!! زیرا در آن زمان آقای دکتر شجاعی فرد در سمت مشاور عالی وزیر علوم (دکتر دانشجو) بوده و یکی از نافذترین افراد در وزراتخانه مطبوع محسوب می شده و نیازی به بررسی موضوع در کمیسیون های تخصصی و طی کردن روال قانونی وجود نداشت شاید این تصمیم تنها ارمغان آقای دکتر از زمان مسئولیتش در وزارت علوم برای دانشجویانش بود زیرا معمولا وقتی یکی از اساتید دانشگاه برای مسئولیتی در دستگاه های اجرایی برگزیده می شود سعی می کند تا حد امکان و تا جایی که قانون اجازه می دهد در طی دوره مسئولیتش اهتمام و توجه خاصی از جهات مختلف برای کمک به دانشگاهش مبذول دارد اما مسئولیت آقای دکتر نتیجه ملموسی جز مشغله بیشتر و عدم توجه لازم و کافی به دانشکده تحت ریاستش نداشت.
نا گفته نماند در سال 1390 که شورای عتف با همکاری وزارت علوم و وزرارت صنعت پروژه های مختلف صنعتی-پژوهشی را به دانشگاه ها و مراکز علمی برتر کشور اختصاص می داد با پیگیری های مجدانه جناب آقای دکتر شجاعی فرد طرح „پلتفرم ملی خودرو„ نصیب دانشکده خودرو علم و صنعت شد . طرحی که شاید جرقه هایی از امید برای بالندگی و نشاط علمی وتحقیقاتی در سطح دانشکده را بین دانشجویان بوجود آورد اما پس از گذشت اندک زمانی نه تنها دانشجویان مشتاق اثری از آن را در جهت دهی تحقیقاتی خود ندیدند بلکه گویی کار فقط به چند استاد محول شده بود و با سرعت کمی پیش می رفت.
در برخی قسمت ها نیز تحقیقات به پیمانکارانی از کشور های هند و انگلیس واگذار شد که سوالاتی را در ماهیت ملی بودن طرح بوجود می آورد. هم اکنون با گذشت دو سال در نحوه اجرا طرح و شرکت حامی مالی پروژه نیز ابهاماتی بوجود آمده است.
امید است با تلاش مضاعف ریاست دانشکده و با کمک سایر اعضا هیئت علمی و مسئولان دانشگاه علم و صنعت که اغلب دلسوزانه در اندیشه اعتلای روزافزون این دانشکده در زمینه های مختلف می باشند تدابیر مقتضی برای جبران هرچه زودتر کمبودهای گذشته و رفع مشکلات پیش رو را اتخاذ شود و جو امید و نشاط را به این دانشکده بازگردد.
ماهنامه ساختار پویا، مرکز مطالعات اقتصادی بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت
ارسال نظرات