گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ یکی از دغدغه های دائمی و همیشگی دوستان مذهبی که به فعالیت فرهنگی می پردازند این است که چندان همگرایی و همدلی بین آن ها وجود ندارد. یعنی گروه هایی منفک و جدا از هم به فعالیت های فرهنگی و هنری جداگانه ای می پردازند. برخی از آن ها فعالیت هایی موازی انجام می دهند.
این امر موجب می شود کارهایی شبیه به هم و تا نیمه راه انجام شود و هیچ یک دیگری را حمایت نکند تا به آخر مقصد برسد. البته این بهترین حالت موجود است. وقتی چنین فعالیت هایی را می بینیم باید امیدوار باشیم این دوستان که البته همگی دغدغه مند دلسوز انقلاب اسلامی هستند، زیر پای یکدیگر را خالی نکنند. یعنی گاهی می بینیم برخی دوستان احساس تکلیف می کنند برای مصالح نظام اسلامی و انقلاب هم که شده، آن گروه دیگر را تخطئه کند. به عبارت دیگر فکر می کنند فعالیت آن گروه دیگر که اتفاقاً او نیز در طرف مقابل چنین فکری می کند، با اهداف انقلاب اسلامی همخوانی ندارد و بهتر است آن ها را نیز همچون افراد معاند و معارض انقلاب اسلامی در نظر بگیرند و همچون برخوردی را با آن ها داشته باشند.
این اتفاقی است که از ابتدای انقلاب شاهدش بودیم. شاید یکی از دلایلی که مسئلۀ فرهنگ به یکی از نگرانی های مردم متدین ما تبدیل شده و حتی مقام معظم رهبری را نیز به شدت در نگرانی فرو برده، همین امر باشد. می دانیم فرهنگ از جمله اموری است که انقلاب اسلامی، اقدامات درخور شأنی در آن انجام نداده است. نه آن که اقدامی انجام نداده، اما در شأن انقلاب اسلامی نبود. به هر حال انقلاب ما بیش از هرچیز فرهنگی بود.
اما امسال در یکی از فعالیت های فرهنگی افراد و نهادهای انقلابی، امری را مشاهده کردیم که قابل تأمل و توجه بود. برخی نهادهای فرهنگی در شهریور و مهر امسال اقدام به چاپ و انتشار دفاتر تحریر ایرانی – اسلامی کردند. دفاتر «ثنا و ثمین»، «ایام»، «روشنا» و «شکرستان» مجموعه دفاتری بودند که امسال روانه بازار شدند. البته به این مجموعه می توان نهادها و برندهای دیگری نیز اضافه کرد. اما محل بحث ما همین چهار مجموعه است.
قاصدک، روشنا، حوزه هنری کودک و نوجوان و دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، چهار نهاد انقلابی، مذهبی، فرهنگی و دغدغه مند بودند که با شناخت نیازهای امروز جامعه و سطح سلیقه کودکان و نوجوانان، اقدام به انتشار دفاتری با طرح های ایرانی اسلامی کردند.
اما مهمترین ویژگی این اقدام اگر نگوییم همگرایی، حداقل همدلی این نهادها با یکدیگر بود. البته آن ها گاه گاهی به یکدیگر نقدهایی داشتند، اما پشت یکدیگر را خالی نمی کردند. این همدلی، آن هم به این اندازه، چیزی است که باید آن را به فال نیک بگیریم. شاید عجیب به نظر برسد اما برای اولین بار است که در طول تمام این سال ها شاهد این میزان همدلی در میان افراد و نهاد های فرهنگی و انقلابی بوده ایم. همین امر بود که به موفقیت نسبی این نهادها در یکی از زمینه های فرهنگی کشور منجر شد.
یکی از ویژگی های این نهادها که موجب همدلی آن ها با یکدیگر شد، مدیریت جوان آن ها بود. آن ها با مدیریت و همچنین فعالین جوان خود، توانستند راه تازه ای در امر فرهنگی کشور پیدا کنند و نشان دهند می توان با همدلی و ایده های بدیع و بکر، فرهنگ کشور را از وضعیت نگران کننده نجات داد.
همدلی نهادهای فرهنگی، انقلابی، مذهبی و دغدغه مند کشور از اتفاقات عجیب امسال در پهنه فرهنگی کشور بود که باید آن را به تداوم بخشید.