گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»ـ حیان علوی؛ رهبران هر مذهب یا نحله فکری یکی از اصلی ترین شاخصه ها برای معرفی و شناساندن آن مذهب هستند؛ بدان معنا که وقتی انسان برای شناخت یک دین یا نحله فکری به مطالعه می پردازد یکی از نخستین مسائلی که توجه فرد را به خود معطوف میکند؛ شخصیت و چیستی رهبران و الگوهای آن مکتب یا مذهب است. به همین علت است که در تمام جریانات تاریخی که جنبه سیاسی و یا اعتقادی داشته است چهره رهبران و الگوهای دینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
به عنوان نمونه می توان به این موضوع اشاره کرد که امام علی (ع) به عنوان چهره تشیع بسیار به کودکان یتیم و فقرا اهمیت می داد ولی معاویه به عنوان چهره سرشناسان اموی به اشراف گری و ساختن قصرهای الوان مشغول بوده است.
خوشبختانه از آن جهت که انتخاب امام در مذهب تشیع امری انتخابی و شورایی نیست و حتما امام باید از سوی خداوند برگزیده و معرفی شود هرکدام از ائمه شیعه در سیره اخلاقی سیاسی اجتماعی از تمام افراد زمانه خود نه تنها برتر بودند بلکه اصلا قابل قیاس نبودند.
به عنوان نمونه امام چهارم شیعیان علی بن الحسین(ع) به القاب سجاد و زین العابدین مشهور است و کتاب صحیفه سجادیه که مجموعه ای از مناجات های حضرت با پروردگار است نیز شاهدی بر شدت عبادات و مناجات های حضرت است.
خوشبختانه همه شیعیان بر این موضوع واقف هستند که هر امام معصومی به چه وصفی مشهور شده است؛ مثلا در امام علی (ع) ابعاد چندگانه ای مطرح است مثل عدل و کمک به یتیمان شجاعت و...امام حسن (ع) به کریم بودن،سخاوت و حلم معروف هستند؛ امام حسین (ع) به شجاعت و بردباری در نزد شیعیان شناخته شده اند.
وجود این شناخت نسبت به ائمه در میان شیعیان بسیار ارزشمند و گران بها است اما نکته ای که بسیار آزار دهنده و درد آور است این مسئله است که شناخت شیعیان رابطه ای تنگاتنگ با عمل و زندگی واقعی آنان ندارد. به عنوان نمونه در ولادت امام سجاد (ع) بسیار به موضوع عبادت و کتاب صحیفه سجادیه پرداخته می شود اما غافل از آنکه برخی از ارادتمندان و محبین آن حضرت به مسئله انجام فرایض مانند نماز بی توجه هستند.
از یک سو عدم توجه کافی ما به فرایض و از سوی دیگر تبلیغات منحرف کننده دشمن دال بر اینکه انجام فرایض مانند نماز و روزه و حج شرط مسلمانی نیست و مهم و اساسی کمک کردن به قشر ضعیف و محروم جامعه است؛ سعی در تغییر هندسه و ساخت اسلام دارند.
واقعیت آن است که شیعیان زین العابدین(ع) باید در انجام فرایض دینی مانند نماز که از اهمیت ویژه ای برخوردار است اهتمام جدی تری داشته باشند؛ به بیان ساده تر این مسئله که امام شیعیان به عبادت و تجهد نام آور بوده اما شیعیان آن حضرت در انجام دادن فریضه نماز کاهل باشند بسیار زننده است.
امام صادق (ع) فرمود: «نماز همچون ستون خیمه است که هرگاه ستون پا برجاو ثابت باشد. طناب ها و میخ ها و پرده های خیمه فایده دارد و هرگاه ستون آن بشکند دیگر نه طناب نه میخ و نه پرده خیمه هیچ کدام فایده ندارد. «1»
اهمیت نماز در اسلام بسیار مهم و محل توجه است و این اهمیت تا بدان پایه است که اهل بیت در سخنان گوهر بار خود از ما خواسته اند که نسبت به حسن اقامه نماز و مراقبت کردن از اوقات نماز حداکثر تلاش را داشته باشیم.
برخی به انجام فرایض خود معتقد و مراقب هستند اما به علت آنکه ارزش و جایگاه نماز از دید آنان مغفول مانده فرایض آن ها به محو حداقلی و با کم ترین کیفیت ممکن به جا می آوردند. همان اندازه که به جا اوردن نمازهای واجب اهمیت دارد مراقبت کردن از اوقات نماز نیز با اهمیت است.
ابان بن تغلب می گوید در مزدلفه پشت سر امام صادق (ع) نماز به جای آوردم. وقتی حضرتش نماز را به پایان رساند رو به من کرد و فرمود: « ای ابان هرکه حدود نمازهای پنجگانه واجب را به پا دارد و مراقب اوقات آن ها باشد در روز قیامت در حالی خداوند را ملاقات خواهد کرد که برای او در پیشگاه خدا امان نامه ای خواهد بود که او را وارد بهشت کند و کسی که حدود آن را بر پا ندارد و مراقب اوقات آن ها نباشد خدای را در حالی ملاقات خواهد کرد که هیچ امان نامه ای نخواهد داشت و خداوند اگر خواهد او را عذاب کند و اگر خواهد بیامرزد.»«2»
برای نماز و زمان آن ارزش و الویت قایل بودن از جمله مواردی است که شعیان زین العابدین (ع) باید به آن اهتمام جدی داشته باشند؛ به جا آوردن نماز در آخر وقت و در اوج خستگی به نوعی ضایع کردن نماز است. چرا که نماز شاخصه و چهره دین است.
رسول خدا (ص) فرمود:«برای هر چیز چهره ای است و چهره دین شما نماز است نباید کسی از شما چهره دین خود را زشت نماید.»«3»
بنابراین شیعیان و دوستدارن زین العابدین(ع) در اهمیت دادن به فریضه نماز و به جا آوردن نیکوی آن باید حداکثر اهتمام و تلاش را داشته باشند. ابوبصیر از امام باقر(ع) نقل می کند:« به راستی که اگر نماز در اول وقت بالا رود چون به صاحبش باز گردد سفید و نورانی است و می گوید مرا حفظ کردی خدا تو را حفظ کند و اگر در غیر وقت و بدون رعایت حدودش خوانده شود به صاحبش در حالی که سیاه و تاریک است بازگردد و می گوید: مرا ضایع کردی خداوند تو را ضایع گرداند.»«4»
پی نوشت
1.فروع کافی / کتاب نماز / ح 9
2. همان/ کتاب نماز /ح 1
3. همان / ح 16
4. همان/ ح 5