هدف از سیاست های جمعیتی حفظ تعادل پویای ساختار کلی جمعیت است

به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو» به نقل از پایگاه خبری و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی؛ اسحاقی در نشست آموزشی رویکردهای ارتقای نرخ باروری کل در معاونت بهداشتی دانشگاه کرمان گفت: جمعیت و مسائل مرتبط با آن به صورت یک اندام واره است که تمام بخش های آن باید متعادل باشد و هر کدام از بخش ها که دچار مشکل باشد این اندام واره نمی تواند به کار خود ادامه دهد.

 وی افزود: تغییرات جمعیت باید بطور مداوم مطالعه و دورنمای تحولات جمعیتی ترسیم شود و در صورتی که مطالعات، احتمال خارج شدن جمعیت از حالت تعادلی خود را نشان دهند‌، سیاست‌های جمعیتی لازم باید اعمال شود.

اسحاقی گفت: تغییرات جمعیتی علاوه بر اینکه از پارامترهای جمعیتی ناشی می شود از بسیاری از عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که به مرور زمان در مسیر تحول کشورها رخ می‌دهد تأثیر می‌پذیرد.

وی بحران میزان باروری و تجدید نسل، کاهش حجم کل جمعیت ملی، بحران کاهش نیروی در سن کار، بحران سالمندی جمعیت و افزایش مهاجرت‌های بین‌المللی و تغییرات هویتی و فرهنگی را از چالش های کاهش جمعیت عنوان کرد.

اسحاقی با بیان مضرات کاهش باروری گفت: در اثر کاهش باروری، جمعیت در سن کار کاهش یافته و کشورها برای تأمین نیروی کار خود سیاست های مهاجرپذیری را در پیش می گیرند و مهاجران وارده شده به هر کشور ساختار فرهنگی و اجتماعی آن را دچار تغییرات اساسی می کند.

وی به عوامل مؤثر بر کاهش نرخ باروری اشاره کرده و گفت: نظر موافق برخی علمای مذهبی بر کنترل جمعیت، تصویب قوانین مشوق کنترل جمعیت، افزایش میزان با سوادی زنان، توسعه شهرنشینی، افزایش سن ازدواج، افزایش اشتغال زنان، گرایش زنان به تحصیلات عالی، تغییر در کارکرد خانواده و کاهش صله ارحام از جمله کاهش سریع میزان باروری محسوب می شوند.

دکتر اسحاقی گفت: کاهش سطح باروری در ایران همه طبقات و گروه‌های اجتماعی را در بر گرفته است و این کاهش به شهرها محدود نشده بلکه در روستاها نیز باروری به شدت کاهش یافته است.

وی با اشاره به کاهش نرخ باروری کل در ایران گفت: کاهش فراگیر نرخ باروری در کل کشور اتفاق افتاده و در بعضی استان ها کمتر و در بعضی بیشتر مشاهده می شود.

وی افزود: میزان باروری کل در سال 1390 به حدود 1.7 فرزند برای هر مادر رسیده است و در چهار استان کشور (تهران، گیلان، اصفهان و سمنان) میزان باروری بین 1.2 و 1.6 فرزند بوده است.

اسحاقی ادامه داد: در مقایسه نموداری نرخ باروری در کشورهای آمریکا، فرانسه، سوئیس، انگلستان، رژیم صهیونیستی و ایران به روشنی دیده می شود که هیچکدام از این کشورها افت آبشاری شدید مانند ایران ندارند و این زنگ خطری بزرگ است.

وی گفت: بعضی از سیاست های افزایش جمعیت، ملی و فراگیر است و بعضی از سیاست ها باید به صورت منطقه ای و فردی اجرا شود.

وی افزود: متأسفانه قشری که از لحاظ فرهنگی و اقتصادی در سطح بالاتری قرار دارند و آمادگی فرزند آوری دارند، در ازدواج تأخیر و در فرزند آوری تقلیل می کنند.

اسحاقی گفت: رشد کنونی جمعیت در ایران به طور میانگین 1.3 است و اگر سیاستگذاریها و برنامه ریزی های لازم در این زمینه صورت نگیرد، با رشد منفی جمعیت مواجه می شویم که باید از همین الان جلوی آن را گرفت.