به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، همسر شهید محمود صارمی می گوید یک هفته قبل از شهادت محمود، سرودی از تلویزیون پخش شد که درباره فراق از شهادت و پایان جهاد بود؛ یک لحظه اشک در چشم های محمود حلقه زد و با افسوس گفت: «قطعاً جنگ خوب نیست اما حیف که با تمام شدن جنگ، درهای شهادت هم بسته شد».
خدیجه روزبهانی گفت: شهید صارمی همان لحظه خالصانه شهادت را از خدا خواست و در کمتر از یک هفته در نهایت مظلومیت به دست طالبان در مزار شریف افغانستان به آرزویش رسید.
وی افزود: یک ساعت قبل از ورود طالبان به کنسولگری ایران در مزار شریف با محمود تلفنی صحبت کردم و هیچ ناراحتی یا اضطرابی در صدای او وجود نداشت؛ او همیشه تأکید زیادی به احترام به پدر و مادر داشت و در آخرین بار نیز گفت «ما فقط یک فرزند داریم با تمام وجود او را تربیت کن».
همسر شهید صارمی گفت: 19 روز پس از شهادت محمود خبر شهادت را مدیر عامل خبرگزاری جمهوری اسلامی به ما داد و من تا 3 سال بعد از شهادت محمود نتوانستم با موضوع فراق او و شهادتش کنار بیایم.
روزبهانی افزود: محمود به یقین رسیده بود که خبرنگار موظف است پیام مظلومیت گروهی را به گوش جهان برساند و بنابراین با مسئولیتی که بر عهده داشت، تا پای جان ایستاد و خداوند مزد جهاد او را شهادت قرار داد.
وی گفت: محمود در 26 دی ماه سال 1375 به عنوان مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در افغانستان، راهی مزار شریف شد و تا دو سال در آنجا ماند او مردم مظلوم افغانستان را همچون خانواده خود دوست داشت.
همسر شهید صارمی افزود: محمود به قدری با آن مردم مأنوس شده بود که درد آنها را درد خود می دانست و در سرمای زمستان، لباس های گرم خود را به آنها می بخشید.
همسر این شهید گفت: خانواده شهید و بنده موافق اعزام وی به افغانستان نبودیم؛ اما او می گفت «در برابر شغلی که به من محول شده است، مسئولم و علاوه بر این برای کسب تجربه باید در این مأموریت حضور پیدا کنم.
17 مرداد 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی مستقر در مزار شریف افغانستان، به همراه هشت نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان به شهادت رسیدند.
منبع: جام جم
ارسال نظرات