به گزارش خبرنگار حوزه سینما و تلویزیون «خبرگزاری دانشجو»، سرانجام با گذشت زمانی قریب دو ماه "دیدار رهبر انقلاب با شعرا" از شبکه سوم سیما پخش شد. دیداری که به رغم خاص بودنش و برخلاف التفات رهبری به شعر، مورد توجه خاص و التفات رسانه ملی نیست.
دیداری که ذکر خیرات جاری اش در کلام و نوشته های اهل شعر بسیار شنیده و دیده می شود. ارجاع شما به خبرگزاری ها و پایگاه های خبری و حتی وبلاگ شخصی شعرا... در ایام دیدار.
همانقدر که شعرخوانی این ضیافت در رسانه های مجازی دست به دست شد و لایک خورد، در رسانه ملی مغفول ماند. همانطور که دیدار رمضانی سال پیش از سیما پخش نشد. همانطور که دیدار شاعران دو سال قبل شرحه شرحه از شبکه چهارم پخش شد. همانطور که....
اتفاقی که برای سایر دیدارها نمی افتد. روال این است که ابتدا بیانات رهبری و سپس سخنرانی مهمانان حسینیه امام خمینی پخش می شود، آن هم از شبکه یک سیما. اما این دیدار با فاصله زمانی زیاد بین برنامه های تلویزیونی پخش یا به عبارت بهتر، گم می شود. آن هم زمانی که علاقمندان از صرافت دیدن این مراسم از رسانه ملی افتاده اند.
این شیوه پخش مراسم از سوی خود شعرا نیز مورد انتقاد بوده است. به عنوان مثال محمدمهدی سیار شاعری که کتابش از سوی رهبری تحسین شد، در نشستی با موضوع بررسی تاثیر این دیدار بر شعر معاصر، گفت: کادر درستی برای شعر در این دیدار تدارک دیده شده است. شعری که در دیدار رهبری قرائت می شود برای مردم جذاب است. و به همین خاطر از آن استقبال می شود. اما این مراسم را مصلح کرده اند و ماه ها بعد، هر از گاهی میان برنامه های دیگر پخش می شود. دریچه ای که آقا به همت خودشان برای شعر باز کرده اند را نبندیم!
اما واقعا علت عدم پخش این مهمترین نشست شاعرانه و جذاب که اثرگذاری اش بر شعر معاصر بر اهل آن پوشیده نیست، چیست و مشکل کجاست؟! محسن مومنی شریف، پیش از پخش مراسم از تلویزیون این سوال را این گونه پاسخ داد که حوزه هنری مسئول پخش مراسم نیست اما از جانب حوزه هنری به عنوان برگزار کننده مراسم هیچ منعی برای پخش وجود ندارد. مدیر حوزه هنری همچنین اظهار داشت که عدم پخش مراسم نیز خواسته رهبری نیست.
البته این گفته به تصریح مدیر حوزه هنری نیاز ندارد. چرا که اگر این دیدار کاملا فرهنگی ضرورت نداشت، از سوی رهبر فرزانه انقلاب با تمام گرفتار هایی که یک رهبر دارد برگزار نمی شد و اتفاقا همین موضوع دلیل روشن اهمیت مسئله است. از طرفی اگر منعی در پخش آن بود نباید در هیچ رسانه دیگری از جمله سایت منتسب به ایشان منتشر می شد. با این اوصاف توضیح سایرین هر چه باشد، توجیه محسوب می شود.
دور از تصور نیست اینکه عدم پخش این مراسم به محتوای آن یعنی شعر برگردد و پخش و نشر آن را میان موضوعات اقتصادی و سیاسی کشور فاقد اهمیت دانستن. بعد از تاسف برای این علت باید صاحبان چنین فکری را به کلام خود رهبری در نخستین روز از سال "اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی" ارجاع داد. همانجایی که فرمودند: فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است. چرا؟ چون فرهنگ، به معنای هوایی است که ما تنفّس می کنیم؛ شما ناچار هوا را تنفّس می کنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر اینهوا تمیز باشد، آثاری دارد در بدن شما؛ اگر این هوا کثیف باشد، آثار دیگری دارد.
یا در دیدار با مسئولان حوزه هنری فرمودند که اگر امر دایر باشد به اختیار شخصی خودم که جلسه با امثال شما داشته باشم یا جلسهی سیاسی و اقتصادی و ... حتماً اولویت اول و دوم و سومم جلسه با شماها خواهد بود. 1
و به قول مومنی شریف در گفتگو با ما، هویت فرهنگی ما بیش از هر چیز به شعر بر می گردد. در مراسم های عزاداری و شادی ما شعر حاضر است در حماسه ما شعر حاضر است. و اصلا شعر به گفته رهبری ثروت ملی است. و باید از این ثروت نگهداری کرد.
بی راه نیست که خود رهبر ادیب انقلاب بیش از هر کسی پاسدار شعر به عنوان ثروت ملی بوده اند و بی راه نیست که دیدارهای رمضانی را یک رویداد بزرگ شعری بدانیم. چنانچه ناصر فیض در خصوص این دیدار معتقد است: در این دیدار از زبان فارسی حمایت شده زیرا این زبان، زبان مادری یک فرهنگ است. حمایتی که از شعر شده است و تعبیری که از شعر به سرمایه ملی در این جلسه شده جایگاه شعر را رفعت بخشیده است. حمایت از کتاب، حمایت از نقد که سرمایهای برای رشد و تعالی فرهنگ است، ترسیم یک خط مشی فرهنگی برای مدیران و غیره از دستاوردهای این جلسه است. به برکت حضور در این جلسه بود که اکنون مسئله طنز مکتوب در کشور ما جایگاه پیدا کرده است.
کاری که هیچ یک از جشنواره ها در حق شعر و ادبیات نکرده است!
علاوه بر این، ضیافت رمضانی شعر، شاعران جوان و خوش قریحه ای را به محافل ادبی و مردم معرفی کرده است. و تردیدی نیست که پخش مناسب این مراسم از سیما اثرگذاری اش را افزون می کند. و عدم پخش یا نشر نامناسب آن مانع اثرگذاری بیشتر دیدار می شود.
از طرفی وقتی برگزاری چنین محفلی از سوی رهبر معظم انقلاب به معنای اهیمت و جایگاه رفیع هنر شعر هست و همچنین توجه دادن مسئولین خرد و کلان به این امر و تا چنین محفلی پخش و دیده نشود چگونه مورد توجه و الگو برداری واقع شود؟
علاقهمندی به شعر در ذات هر ایرانی وجود دارد و از طرفی شعر ظرفیت مهمی برای اثرگذاری دارد. ایشان در آخرین دیدار خود فرمودند: کارکرد عمده شعر تأثیرى است که شعر شما بر روى مخاطب می گذارد. انسانها خلوتى دارند... شما با شعرتان در این خلوت حضور پیدا می کنید، بر روى این خلوت اثر می گذارید، آن را غنى می کنید. می توانید این خلوت را، این خصوصىترین لحظات یک انسان را که حالا مخاطب شما واقع شده است، این مرحله، سرمنزل، یا این جایگاه وجود انسانى را، با شعر خودتان تروتازه نگه دارید؛ منزّه، پاکیزه، لطیف، پر نشاط و پر امید نگه دارید؛ می توانید به او فکر تغذیه کنید، می توانید به او رهنمود بدهید؛ چون خلوت انسانها در واقع اتاق فکر شخصى انسان است. ... افکار انسان، تصمیمهاى مهمّ انسان، در این خلوتها گرفته می شود. انسانها از عزیمتگاه این خلوتگاه به راههاى درست یا غلط، به راههاى خوب یا بد، حرکت می کنند. آنجا جاى فهمیدن است، جاى تصمیمگیرى است، جاى شکلگیرى هویّت اصلى انسان است. شما می توانید در آنجا حضور پیدا کنید و اثر بگذارید. و این یکى از مهمترین کارکردهاى شعر است.
این سخنان رهبر فرزانه انقلاب در آخرین دیدار شعراست. دیداری که به گفته ایشان "شب غوغای شعر جوان ها" بود.
حاشیه مهم تر از متن
اما فارغ از این موضوع این دیدار نقطه عطفی دارد که در دیدارهای دیگر کمیاب است. آن هم جاری بودن ملاحت، مهربانی و صمیمت و هنرمندی یک رهبر. رهبری فقیه، سیاسمتداری بزرگ، مدیری مدبر و عالم به علوم دینی، و یک ادیب به تمام معناست. و کجای دنیا چنین رهبری سراغ دارید. دیگران برای اینکه از رهبرانشان شخصیتی مهربان و مردمی نشان دهند برنامه ریزی ها و اقدامات تصنعی صورت می دهند و جای افسوس دارد که نشان دادن گوشه کوچکی از منش و شخصیت رهبری را از مردم دریغ می کنند.
1. گزارش دیدار دستاندرکاران دفاتر ادبیات مقاومت و ادبیات انقلاب اسلامی حوزهی هنری با رهبر انقلاب
2.
رها معیری