«موسویان» در گزارشی در المانیتور مطرح کرد
به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از «آلمانیتور» ، این خبرگزاری در مقاله‌ای به قلم «سید حسین موسویان» با اشاره به مداخله‌های رژیم صهیونیستی و تلاش‌های منفی کنگره آمریکا برای تخریب مذاکرات هسته‌ای تاکید کرد ضروری است کنگره آمریکا شانسی واقعی به دیپلماسی و تقویت ثبات منطقه بدهد.
«دیپلمات و مذاکره‌کنندهٔ ارشد هسته‌ای سابق ایرانی» در این گزارش نوشت: ایران و 1+5 در دستیابی به توافقی نهایی درباره برنامه هسته‌ای ایران تا قبل از 24 نوامبر سال 2014 میلادی ناکام بودند. با این حال آنها با مهلت ضرب‌الاجل جدیدی در مارس 2015 برای دستیابی به توافق سیاسی و مهلت ضرب‌الاجل اول ژوئیه برای دستیابی به توافق نهایی موافقت کردند.
قرار است دور بعدی این گفتگوها اواسط ماه ژانویه برگزار شود. منابع آگاه اروپایی به من(موسویان) گفتند مذاکره کنندگان در آستانه اعلام یک توافق سیاسی در وین هستند اما این اقدام به دلائل ظاهرا نامشخص متوقف شده است.
«جان کری» وزیر خارجه آمریکا گفت: ما در هفته های اخیر شاهد نظریه های جدید و انعطاف پذیری هایی بودیم که می تواند به حل برخی مسائل پیچیده کمک کند.
جالب اینجاست که چند روز پس از گفتگوهای طولانی ماه نوامبر، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل اذعان کرد اسرائیل نقشی محوری در متوقف کردن هر توافقی با ایران داشته است.
«گری سیمور» مشاور سابق «باراک اوباما» رئیس جمهور امریکا درباره مسئله هسته‌ای ایران و رئیس اتحاد علیه ایران هسته‌ای که یک سازمان آمریکایی تبلیغاتی است با بازگوکردن منافع اسرائیل در «نشست منامه» در بحرین به من(موسویان) گفت نتیجه دیگر از این مذاکرات به احتمال قوی توافقی موقت و نه توافق نهایی جامع خواهد بود.
علاوه بر این وی پیش بینی کرد فرایند تمدید توافقنامه‌های موقت تا دوره دوم ریاست جمهوری اوباما ادامه خواهد داشت.
سناتور «لیندسی گراهام» از کارولینای جنوبی نیز در دسامبر 2014 در کنفرانس خبری به همراه نتانیاهو در بیت المقدس مدعی شد: «نه تنها شما بلکه همه می‌گویند تحریم ها ایران را به پای میز مذاکره کشانده است و این تحریم‌ها تنها چیزی است که آنها را به توافقی وامی دارد که ما می‌توانیم با آن کنار بیاییم. من در اینجا به شما - نتانیاهو -می‌گویم کنگره سرنخ شما را دنبال می‌کند».
«موسویان» ادامه داد جامعه اطلاعاتی آمریکا به روشنی در ارزیابی اطلاعات ملی خود در خصوص هفت سال گذشته اذعان کرده است ایران تصمیمی برای ساخت یک سلاح هسته‌ای ندارد. هیچ کس در ایران نمی‌تواند تحمل کند که یکی از رهبران کنگره آمریکا با نادیده گرفتن آرمان‌های سازمان های امنیتی ملی و ریاست جمهوری خودشان، تا این اندازه علنی و آشکار از دستورات یک رهبر خارجی پیروی کند.
متاسفانه چنین اظهارنظرهایی با هدف خشنودی اسرائیل توسط دولتمردان ارشد آمریکا تنها بی اعتمادی شایع در ایران را از جمله در سطح رهبری این کشور نسبت به نیت جدی واشنگتن برای دستیابی به یک توافقنامه قابل قبول دوجانبه با ایران افزایش می‌دهد.
با توجه به تعاملات متعدد اخیری که با طیف وسیعی از منابع آگاه در چارچوب 1+5 داشته ام، من(موسویان) اطمینان دارم دستیابی به یک توافقنامه قطعا در دسترس است اما مشروط به اینکه کنگره آمریکا و نتانیاهو این فرایند را از بین نبرند.
خبر خوب این است که ایران و قدرتهای جهانی پیشتر به درک مشترکی درباره عناصر اصلی یک توافق نهایی دست یافته‌اند که حداکثر سطح شفافیت و راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی را بر برنامه هسته‌ای ایران، لغو تحریم‌ها و احترام به حقوق مشروع ایران درباره «غنی‌سازی اورانیوم» بر اساس «ان پی تی» تضمین می‌کند.
همانطور که «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران تاکید کرد راه حل دیپلماتیک برای این مسئله شرایطی را به وجود می آورد که تهران و واشنگتن انرژی های خود علیه یکدیگر هدر ندهند. بدون خوشبینی غیرواقع بینانه می‌توان گفت، یک توافق هسته ای به احتمال زیاد آغازی بر پایان چندین دهه تنش و خصومت بین این دو کشور است.
با اینکه اظهارات اخیر اوباما از جمله احتمال «بازگشایی سفارت آمریکا» در تهران در این مقطع دور از دسترس به نظر می‌رسد اما به مسیری اشاره دارد که باید در آن حرکت کرد و در شرایط کنونی احتمالا به صورت همکاری سریع در مبارزه با افراطی گری و تروریسم در منطقه بروز پیدا می کند. چنین همکاری واقعی که احتمالا به دور از هیاهو خواهد بود فضایی را برای مشارکت های بیشتر از جمله در بحران‌ها و مناقشات منطقه‌ای دیگر فراهم می‌کند. این ادعا نیست که ایران تکیه گاهی برای ثبات منطقه‌ای است.
راه حل دیپلماتیک برای مسئله هسته‌ای دیر یا زود تهدید رویارویی های نظامی بیشتر را در منطقه که هم اکنون در سوریه، یمن و عراق وجوددارد از بین می‌برد.
مذاکره‌کنندهٔ ارشد هسته‌ای سابق ایرانی در پایان می‌نویسد: ضروری است کنگره آمریکا شانسی واقعی به دیپلماسی و تقویت ثبات منطقه بدهد. مقصد نهایی روشن است: آمریکا بدون ایران مشکلاتش در منطقه حل نشده باقی می‌ماند یا حتی این مشکلات وخیم تر می‌شود.
ارسال نظرات