«تاخیر در ازدواج»؛ بزرگترین دغدغه‌ دانشجویان تربیت مدرس/ خوابگاه؛ جایی برای جولان سوسک‌ها!

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»؛ مدت زمانی است که گزارش‌هایی اختصاصی را از خوابگاه‌های دانشگاه‌های گوناگون انجام داده‌ایم و در گفت و شنود با دانشجویان این امکان را به آنان می‌دهیم که از مشکلات و مسائل در حوزه‌های گوناگون فرهنگی، صنفی، اجتماعی و همچنین از نکات مثبت دانشگاه و خوابگاه‌هایشان بگویند.

پیرو سلسله گزارش‌های خوابگاهی، این هفته به سراغ خوابگاه‌های درون و برون دانشگاهی دانشگاه «تربیت مدرس» رفته‌ایم و از نزدیک با دانشجویان هم صحبت شده‌ایم که در زیر ملاحظه می‌کنید.

با وثیقه گذاشتن کارت شناسایی از حراست محترم اما سرسخت دانشگاه عبور می‌کنم و وارد دانشگاه می‌شوم، بعد از عبور از میدان ۹ دی به میدان دانشجو می‌رسم، تمامی ساختمان‌های خوابگاه‌های دخترانه را می‌توانم ببینم و اولین نکتهٔ که نظرم را جلب می‌کند فرسودگی نسبی ساختمان‌ها ست.

با نگاهی تقریبی متوجه تعداد خوابگاه‌ها می‌شوم، قدس ۱، ۲، ۳، ۴، زینبیه و فاطمیه که تقریبا همهٔ ساختمان‌ها ۴ طبقه هستند، اتاق‌های خوابگاه قائم و فاطمیه ۴ نفره و برای دانشجویلن دکترا می‌باشند و اتاق‌های خوابگاه زنبیه ۶ و ۴ نفره است که متعلق به دانشجویان دکترا و ارشد است.

وارد خوابگاه زنبیه که می‌شوم اولین چیزی که نظرم را جلب می‌کند تعدادی قابلمه است که به شکل مشمئز کنندهٔ روی قفسهٔ فلزی قرار دارد! ساختمان بصورت نیم طبقه است و پله‌های مارپیج و طولانی دارد و ظاهرا خبری از آسانسور نیست!

در هر نیم طبقه یک واحد قرار دارد که در هر واحد دو اتاق تو در تو، یک آشپزخانه و یک سرویس بهداشتی وجود دارد و در هر واحد ۶ دانشجو اسکان داده شده است.

درب ورودی واحد در یکی از اتاق‌ها باز می‌شود، دو تخت دو طبقه، یک کمد، یک قفسه برای نگهداری کتاب‌ها و یک میز تحریر در اتاق به چشم می‌خورد.

در ابتدای گفتگو از دانشجویان می‌خواهم از مشکلات و حسنات زندگی خوابگاهی در دانشگاه «تربیت مدرس» بگویند:

مزایای خوابگاه درون دانشگاهی

دانشجویان متفق القول می‌گویند این عالی است که خوابگاه در دانشگاه واقع شده باشد، زیرا شما هم دسترسی به اساتید دارید هم کتابخانه و امنیت حاکم بر آن نیز بسیار قوی‌تر از خوابگاه‌های خارج از دانشگاه می‌باشد. دسترسی به اینترنت نیز بسیار خوب است و این در تحقیق و پژوهش بچه‌ها بسیار مفید است.

اما مسئولین دانشگاه زمان ساخت این ساختمان‌ها باید قدری تامل می‌کردند که مکان ساختمان‌ها کجا باشد بهتر است. از نظر مالی نیز بحث کرایه و ایاب و ذهاب است که دیگر با وجود خوابگاه درون دانشگاهی منتفی است.

معایب خوابگاه درون دانشگاهی

ه‌مان طور که متوجه شدید این ساختمانی که الان به دانشجویان دختر تعلق دارد، قبلاً خوابگاه متأهلی بوده است پس طبیعی است که نوع معماری آن با سایر خوابگاه‌ها قدری متفاوت باشد.

مثلاً در این واحد شما بین اتاق بچه‌ها و درب ورودی واحد هیچ حریمی نمی‌ببنید و همچنین بین دو اتاق، زیرا تقریباً تو در تو هستند و زمان مطالعه و استراحت شرایط سخت‌تر می‌شود.

دانشجویی دیگر که خود را مقید به مذهب می‌داند تصریح می‌کند استفاده از سرویسهای بهداشتی اینجا سخت است، چراکه حمام و روشویه و سرویس بهداشتی یکی است و این یعنی اینکه شما باید وضو هم در سرویس بهداشتی بگیرد در حالی که ما حدیث داریم که اب وضو نباید در چاه ریخته شود، اما اینجا چاره‌ای نیست و باید هر چند سخت با این قضیه کنار بیاید.

دانشجوی اصفهانی با لهجهٔ شیرین خود می‌گویید: زمانی که اتاق را اول سال تحویل گرفتیم از نظر تمیزی و بهداشتی خیلی وضیعت اسف باری داشت و بچه‌ها خیلی زمان گذاشتند تا قدری وضعیت بهتر شد. در حالی که شستن پرده یا موکت با امور خوابگاه‌ها است نه دانشجویان!

در حال صحبت کرده با بچه‌ها دائما نگاه‌ام می‌افتد به پنجره بزرگی که در یکطرف اتاق است و ناخودآگاه توجه‌ام به صحبت‌های دانشجویان پسر زیر پنجره که به راحتی از اتاق قابل شنیدن است جلب می‌شود، دختر قوچانی با خنده می‌گویید شما در این زمان کوتاه انقدر اذیت شدید، دیگر فکر کنید ما شبانه روز چگونه با این مسئله زندگی می‌کنیم.

ساختمان‌های خوابگاه‌های دخترانه دانشگاه تربیت مدرس دقیقا نزدیک به مکانی است که تمامی دانشجویان پسر برای ورود از خوابگاه‌های خود به دانشگاه از آن می‌گذرند و البته اشکالی بر آنان وارد نیست، اما دانشجویان دختر خوابگاهی معذب هستند. همچنین مرکز بهداشت دانشگاه نیز در انتهای دربِ جنوبی است و بازم برای مراجعه به مرکز باید از تمای محیط خوابگاه‌های دخترانه عبور کرد، صدای تردد ماشین‌ها نیز بسیار آزار دهنده است.

دانشجوی اصفهانی اضافه می‌کند گاهاً پسران زیر پنجره می‌ایستند و صحبت و شوخی می‌کنند بی‌انکه بدانند برای ما مزاحمت ایجاد می‌کنند. روز‌ها از پنجره داخل اتاق‌ها مشخص نیست، اما امان از شب که جرأت نداریم قدری پرده را کنار بزنیم، زیرا تمام اتاق پیدا است و زمانی که ما پرده را شستیم ۱ روز تمام تا پرده خشک شود شب‌ها چراغ روشن نمی‌کردیم و در تاریکی مطلق بودیم.

مشکلات صنفی خوابگاه

دانشجویان دختر می‌گویند چون ساختمان‌ها قدیمی هستند اتاق‌ها جولانگاه سوسک‌ها هستند و بار‌ها با مسئولین برای سم پاشی صحبت کردیم اما می‌گویند بودجه نداریم! موکت اتاق‌ها نیز نیاز به تعویض دارد اما مسئولین خوابگاه از زیر آن شانه خالی می‌کنند.

از کیفیت غذا نیز بیشتر دانشجویان چه بومی چه غیر از بومی ناراضی هستند و هرچه کیفیت غذا پایین می‌آید قیمت بالامی رود، انگار رابطه معکوس دارند! قبلا قیمت غذا ۴۴۰ تومان بود اما در سال جدید به ۷۳۰ تومان فزونی یافت.

میوه‌های که نیز همراه غذا می‌دهند علاوه بر نبود تنوع از کیفیت لازمه نیز برخوردار نیست. شیر نیز که لازم است مصرف روزانه شود فقط هفته‌ای یکبار همراه صبحانه داده می‌شود، سهمیه قند و شکر نیز نداریم!

درمانگاه نیز فقط روزانه تا ساعت۳ است و پنج شنبه و جمعه نیز تعطیل است حال اگر خارج از ساعت اداری اتفاقی بیافتد معلوم نیست چه می‌شود!

مسائل فرهنگی خوابگاه

اگر بخواهیم بگوییم محیط خوابگاه کاملاً بی‌مشکل است اِغراق کرده‌ایم، به هرحال باید در نظر گرفت چند نفر از قومیت‌های مختلف شهرهای مختلف با سلایق و عادات متفاوت گرد هم آمدهاند تا در اتاقی ۱۲ متری برای چند سال زندگی کنند!

مبنای زندگی خوابگاهی بر سازش بنا شده است، شما سعی می‌کنید با دانشجویان دیگر درگیر (لفظی، فیزیکی) نشوید و اگر دیگر نتوانستید صبر پیشه کنید اتاق را تعویض می‌کنید.

از بزرگ‌ترین مشکلات فرهنگی که دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس با آن درگیر هستند، مسئله  full time بودند است.

به این مفهوم که شما زمانیکه برای ثبت نام مراجعه می‌کنید از شما تعهد می‌گیرند که جای مشغول به کار نباشید و از شنبه تا ۴ شنبه در دانشگاه حضور داشته باشید.

این روند خود باعث بوجود آمدن مسائل گوناگونی است که بر روح و روان دانشجویان تاثیر می‌گذارد. وقتی شما کار نکنید یا پاره وقت کار انجام می‌دهید پس توانایی مالی لازم برای تشکیل خانواده هم ندارید و بحث تأخیر در ازدواج و بالا رفتن سن ازدواج در دانشگاه تربیت مدرس جز دغدغه‌های هر دانشجو می‌باشد.

از این گذشته وقتی کار ندارید و خوابگاه برنامه‌های تفریحی مناسب برای شما نمی‌گذارد و اینترنت پر سرعت نیز در اختیار داشته باشید کم کم جذب شبکه‌های متعدد اجتماعی می‌شوید که این سرآغاز بسیاری از مشکلات می‌باشد.

در دانشگاه تربیت مدرس چون مقطع کار‌شناسی وجود ندارد و در واقع همه دانشجویان ارشد و دکترا هستند شور و نشاط در دانشگاه بسیار اندک است و شاید بتوان گفت بسیاری از دانشجویان آنچان در لاک خود فرو رفته‌اند گویی در دنیای دیگر سیر می‌کنند!

و اما روی دیگر سکه!

البته کارهای فرهنگی نیز در خوابگاه انجام می‌شود اما شاید قدری کم باشد، نظیر برگزاری روزانه نماز جماعت، اکران فیلم، مرکز مشاوه دانشجویی «آفتابگردان»، دوره‌هایی که بسیج بانی برگزاری آن است و...

خوابگاه‌های بیرون از دانشگاه

دانشگاه تربیت مدرس سه خوابگاه دخترانه بیرون از دانشگاه دارد که تقریبا هر سه از لحاظ مسافتی دور از دانشگاه هستند. دختر دانشجویی که در نمازخانه با او آشنا شدم می‌گوید: امسال دانشگاه خیلی بیشتر از ظرفیت دانشجو پذیرش کرد و این مشکلات بسیاری برای دانشجویان بهمراه داشت، بطوری که دانشجویان بجای ۱۵ شهریور، ۱۵ مهر اتاق را تحویل گرفتند و صد البته مسئولان در اعطای اتاق به دانشجویان خیلی شخصی برخورد کردند.

و زمانی از همیشه بد‌تر می‌شود که سال پیش درست زمان امتحانات به ما گفتند جابه جای خوابگاه داریم و ما بجای درس خواندن؛ وسیله‌هایمان را بسته بندی کردیم! در حالی که می‌شد با مدیریت درست زمان جابجایی مناسب‌تر انتخاب شود.