نگرش‌مان در زندگی، زندگی ما را می‌سازد

به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، بارها اين جمله ها را شنيده ايم: «خواستن، توانستن است» يا «در نا اميدي، بسي اميد است» و ... .

اين سخنان بيانگر اين است که ما بايد براي رسيدن به هدف و مقصود خود دست از تلاش برنداريم و تحقق هيچ امري را در زندگي، محال ندانيم.

در اين ميان، عوامل محرکه اي وجود دارند که مي توانند انگيزه ما را در رسيدن به هدف، افزايش يا کاهش دهند اما در نهايت امر، آن چه که مهم است خواسته و نوع نگرش من و شما به زندگي و اهداف آن است.

در سايه شناخت مسير صحيح و اهميت ندادن به مسايل حاشيه اي؛ خواهيم توانست به اهداف خود دست يابيم.

شاید این داستان کوتاه را شنیده باشید:

چند قورباغه از جنگلي عبور مي کردند که ناگهان دو تا از آنها به داخل گودال عميقي افتادند…

بقيه قورباغه ها در کنار گودال جمع شدند وقتي ديدند که گودال چقدر عميق است به دو قور باغه ديگر گفتند که چاره اي نيست؛ شما به زودي خواهيد مرد.

دو قورباغه اين حرف ها را ناديده گرفتند و کوشيدند که از گودال بيرون بپرند اما قورباغه هاي ديگر دائما به آنها مي گفتند که دست از تلاش برداريد. شما خواهيد مرد!

پس از مدتي يکي از دو قورباغه دست از تلاش برداشت و به داخل گودال پرتاب شد و مرد. اما قورباغه ديگر همچنان با حداکثر توانش براي بيرون آمدن از گودال تلاش مي کرد….

بقيه قورباغه ها فرياد مي زدند که دست از تلاش بردار اما او با توان بيشتري تلاش مي کرد و بالا خره از گودال خارج شد .

وقتي از گودال بيرون آمد، معلوم شد که قورباغه نا شنواست.

در واقع او تمام اين مدت فکر مي کرد که ديگران اورا تشويق مي کنن!

پس ناشنوا باش وقتي همه از محال بودن آرزوهايت سخن مي گويند.