به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، سید شمسالدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت دهم با اشاره به بایدها و نبایدهای اقتصاد مقاومتی اظهار کرد: ابتدا باید توجه داشته باشیم که اقتصاد مقاومتی محدود به حوزه اقتصاد نیست. به بیانی دیگر اگر بخواهیم سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و اقتصاد به لحاظ ساختاری محکم شود، باید ارتباط با سایر بخش ها را هم در نظر داشته باشیم.
وی ادامه داد: باید بپذیریم که نیازمند فرهنگ مقاومتی، سیاست مقاومتی و دانشگاه مقاومتی هستیم. این یکی از الزامات است که محدود به این دولت نمی شود بلکه همه دولت ها باید آن را رعایت کنند. نکته دوم این است که توجه داشته باشید که وقتی از اقتصاد مقاومتی صحبت می کنیم، این موضوع باید در یک نگاه سیستمی در خود اقتصاد دنبال شود.
وزیر سابق اقتصاد تصریح کرد: به طور مثال نهادهای اقتصادیمان باید مقاوم باشند و ساختارهای اقتصادی مقاوم داشته باشند و طبعا با سیاست های اقتصادی هم راستا باشیم نه اینکه تمام بار اجرای اقتصاد مقاومتی را روی شانه دولت بگذاریم و از مشارکت مردم پرهیز کنیم و انتظار داشته باشیم یک اقتصاد مقاوم داشته باشیم.
وی توضیح داد: اقتصادی که فقط روی شانه دولت باشد، به مراتب شکننده تر از وقتی است که بر پایه همت مردم باشد. در بحث بنیان ها و ساختارها نیز همین طور است. موضوع دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم این است که ما اقتصاد مقاومتی را تفسیر به رای نکنیم. در بسیاری از موارد دیده شده است که سیاست های کلی، تفسیر به رای می شوند.
حسینی یادآور شد: به طور مثال در کشور ما، واگذاری را که در سیاست های کلی اصل 44 آمده، مترادف با خصوصی سازی در ادبیات غربی می بینند. در حالی که اصلا چنین چیزی نیست و اگر قرار باشد ما تحت عنوان اقتصاد مقاومتی را هم باز تفسیر به رای کنیم نتیجه این می شود که به ظاهر دنبال اقتصاد مقاومتی هستیم اما دنبال لفظ آن نه معنای آن.
وی در پایان ابراز کرد: به نظرم اگر به این نکات توجه شود و در واقع درک کنیم که در عین حال اقتصاد مقاومتی یک نیاز تاریخی است و برای همه مردم آزاد دنیاست، آن زمان انگیزه بیشتری پیدا می کنیم که به شناخت مفهوم واقعی اقتصاد مقاومتی برسیم.