یکی از دانشجویان پرستاری در گفتوگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص مشکلات دانشجویان پرستاری گفت: اصلیترین مشکل پرستاری عدم درک متقابل بین دانشجویان و مسئولان پرستاری است. این مشکل از سطح دانشکده و دانشگاه وجود دارد و تا وزارت بهداشت نیز دیده میشود. کسی حاضر نمیشود تا با تعامل و صحبت مشکلات عمدهی پرستاری را حل کند و روز به روز این کج فهمیها و عدم ارتباط صحیح بیشتر میشود.
وی ادامه داد: اکثر بودجهای که از طرف وزارت بهداشت به دانشگاههای علوم پزشکی داده میشود صرف رشتههای برتر علوم پزشکی یعنی دانشکدههای پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی میشود و رشتههای پرستاری و پیراپزشکی از این بودجه و امکانات بیبهره هستند. حتی امکانات بیمارستانها هم دراختیار دانشجویان پزشکی است. در بیمارستانها، اتاق استراحت، کلاس درس و هیچ امکانات آموزشی دیگری برای دانشجویان پرستاری نیست و خیلی اوقات زمان زیادی در بیمارستان به دنبال یک اتاق خالی برای برگزاری کلاس آموزشی تلف میشود.
این دانشجوی ترم شش پرستاری در ارتباط با مشکلات آموزشی گفت: مشکلات آموزشی خیلی زیاد هستند. حتی اساتید نسبت به رشتهی پرستاری بی میل هستند و و همیشه در اولویتهای پایین آنها برای تدریس قرار دارد. استادهای برتر دانشگاه، رشتههای دیگر را برای تدریس دروس علوم پایه استفاده میکنند و در نهایت هر کدام زمان خالی داشته باشد به دانشکده پرستاری میآید.
وی در همین راستا افزود: در ارتباط با مشکلات کارآموزیها خیلی صحبت کردهایم به مسئولان میگوییم برنامه ریزی کارآموزیها صحیح نیست، نتیجه مثبتی برای دانشجویان ندارند اکثر دورههای کارآموزی میگذرند بدون اینکه دانشجویان مطالب مهم مربوط به آن دوره را یاد بگیرند وقت زیادی از دانشجو به جای آموزش مناسب بالینی تلف میشود ولی هنوز بهبودی حاصل نشده است.
این دانشجو ضمن تاکید براینکه حتی اساتید هم از این موضوع راضی نیستند گفت : اساتید از طرف آموزش دانشکده تحت فشار هستند حرف اصلی مسئولان این است که استاد به تعداد کافی نیست بنابراین اکثر کلاسهای عملی اساتید با تئوری تداخل پیدا میکند. به همین دلیل اساتید کلاسهای کارورزی را به دانشجویان دیگر، یا پرستارهای بخش میسپارند. انگار مهمترین بخش آموزش پرستاری یعنی آموزش مهارت بالینی در اولویت آخر اساتید و مسئولین پرستاری است.
وی در ادامه گفت: تعداد دانشجویان در گروهای کارورزی زیاد است و بخش گنجایش 10 یا گاهی 12 دانشجو را ندارد که همین موضوع باعث اختلال در کار پرستاران بخش و سردرگمی دانشجویان میشود.
این دانشجو تاکید کرد: بارها از مسئولین دانشکده و دانشگاه درخواست یک جلسه توجیهی و پرسش و پاسخ کردهایم ولی همیشه با جواب منفی آنها روبرو بودهایم. اگرهم جلسهای برگزار شده در نهایت هیچ بهبودی حاصل نشده و به هیچ یک از وعده های خود را عملی نکردند.
وی در پایان خطاب به مسئولان گفت: باید رشته پرستاری را آنقدر جذاب کنید که سختیهای آن کمتر به چشم بیاید و دانشجویان رغبت کنند وارد این رشته شوند اما الان در بیمارستانها با دانشجوی پرستاری مثل بهیار برخورد میشود و این موضوع باعث دلسردی و ناامیدی دانشجویان پرستاری شده است. ترس از آینده، شیفتهای طولانی مدت با تراکم کار سنگین ، حقوق کم و رفتارها و برخوردهای نامناسب همراه با کارهای که گاهی در حوزه وظایف پرستاری نیست ولی به خاطر کمبود نیرو باید انجام بشود دانشجویان را از این رشته فراری میدهد.