باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛فقر به معنای عدم برخورداری از حداقل امکانات معیشتی می باشد، این امکانات ابعاد مختلف نیازهای اساسی از قبیل نیاز به غذا، بهداشت و درمان، مسکن، آموزش و پرورش، سوخت و … را در بر می گیرد هر خانواده ای که در تأمین هر یک از این نیازها در حد کفایت ناتوان باشد می توان آن خانواده را فقیر دانست.
فقر نسبی؛ به عنوان ناتوانی در احراز آن سطح از معیشت که در جامعه کنونی آن را لازم یا مطلوب تشخیص داده می شود اطلاق می گردد.
باتوجه به اینکه نمایشگاهی در ایلام برپا شد، تصمیم گرفتم به آنجاسری بزنم، معمولا ماهیت ایجاد نمایشگاه عرضه کالای خوب با قیمت مناسب است تا مردم بتوانند به خوبی از این فرصت استفاده کنند. من به کیفیت و قیمتهای نمایشگاه نمی پردازم موضوعی که در این نمایشگاه آزاردهنده بود و درمقدمه به آن اشاره ای شد فقر معیشتی عده ای از هموطنانم و فقرفرهنگی که درنمایشگاه بیداد می کرد به وضوح قابل درک است. امروز وقتی شاهد کودکانی که دست دردست والدین خود مشغول بازدید از نمایشگاه بودم که چگونه نگاه معصومانه خود را به اجناس و کالاهای موجود در نمایشگاه می انداختند مشخص بود که عده ای از آنها به این موضوع واقف بودند که پدر قدرت خرید ندارد بغض را در خود فرو می بردند و با نگاه های معنادار این واقعیت تلخ رابه همه نشان می دادند.
امروز مسئولینی رانفرین کردم که فرزندانشان رقم های میلیاردی از بیت المال اختلاس می کنند و پدر هم به دفاع از فرزند، همه را مورد هجمه قرار می دهد، امروز بر سیاسیونی نفرین کردم که توسعه سیاسی را بر معیشت مردم ترجیح می دهند و تا می گویید چکار کرده ای جوابش ایجاد فضای باز سیاسی است .
مدیرانی که خود و خانواده‌‌شان در ماشین های گرانقیمت دولتی سوار می شوند؛ بازار ایلام را در شان خرید فرزندان خود نمی دانند و برای حتی یک چکاپ پزشکی با امکانات دولتی راه تهران را در پیش می گیرند.
آیا جناب رییس جمهوری که دوسال است کشور را برای مذاکرات هسته ای تعطیل کرده و بارها از جیب مردم سخن گفته است این درد را درک کرده است؟ آیا امروز که من هم انتقاد کرده ام باید به جهنم بروم؟ آیا جناب روحانی می داند این روزها بر مردم کشورش چه می گذرد؟ چی شد آن وعده صد روزه و معیشت مردم؟ وضعیت معیشتی مردم بدتر از گذشته است.
موضوع دیگری که در نمایشگاه بی توجهی مسئولین را به امور فرهنگی نشان می دهد ایجاد غرفه ای برای فروش شمشیر وقمه که کاربردی جز برای درگیری و خشونت ندارد و مورد اعتراض عده ای از بازدید کنندگان از نمایشگاه بود، مشتریان آن عده ای بودند که از سر ورویشان شرارت می بارید آیا مسئولین ذی ربط فقط به گرفتن اجاره غرفه می اندیشند و به نتیجه در اختیار قراردادن آلات درگیری و خشونت فکر نمی کنند؟ بنده خود شاهد اعتراض عده ای از بازدید کنندگان به مامورین انتظامی در رابطه با ایجاد این غرفه بودم که مامورین اعلام کردند ما مسئول نظم نمایشگاه هستیم واین غرفه مجوز قانونی گرفته است. چرا عده ای غفلت می کنند؟ امیدوارم مسئولین کمی به خود آیند و به فکر چاره جویی باشند.
عباس خزلی-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات