باشگاه دانشجویان/
» گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*از ابتدای آغاز کار دولت یازدهم همواره منتقدان مذهبی و غیرمذهبی مورد برچسب زنی افراد به اصطلاح اعتدال‌گرا قرارگرفته‌اند. «سرهنگ» شاید نقطه آغاز این برچسب‌ها بود ولی به‌احتمال قوی «پلیس مخفی» آخرین آن‌ها نیست.
اگر به عملکرد رسانه‌ای دولت یازدهم نگاه شود این مطلب به‌روشنی هویداست که همواره با برچسب زنی و تخریب، اقدام به خارج کردن منتقدان از مدار رسانه شده است.
کار تا جایی بالا گرفت که هنگامی که گفتند : «لباس انتقاد را از تنتان درمی‌آوریم» کهنه یاوران معمار کبیر انقلاب همچون علامه مصباح یزدی (دامت برکاته) سخن به اعتراض به این رفتار دولت گشودند.
اما همان‌طور که بر هیچ‌کس پوشیده نیست شاید اوج این اقدامات تا به امروز در نمایشگاه مطبوعات هویدا بود.
دولت یازدهم همواره بیان منتقدان را درباره سیاست خارجه، موارد بد فرهنگی و ضد ارزشی در تئاتر، سینما، نشر کتب، رقص‌های خیابانی، جشن‌هایی با سبک غربی در کاخ سعدآباد و همچنین مواردی از قبیل رکود اقتصادی، اسراف بیت‌المال و جانب‌داری در انتخابات را با برچسب زنی پاسخ داده.
اما حال که مذاکرات هسته‌ای به خط پایان رسیده است فارغ از واکاوی برجام آیا این به چماقی برای سرکوب منتقدان بدل می‌شود؟ پاسخ این سؤال در آینده نه‌چندان دور روشن می‌شود اما بررسی اقدامات قبل از برجام دولت پالس‌هایی را به ما نشان می‌دهد که می‌تواند یاری‌رسان ما در پیش‌بینی وضعیت آینده باشد.
اگر به اقدامات دولت در زمان کمی تا قرائت متن بیانیه مشترک دکتر ظریف و خانم موگرینی دقت شود المان‌های سؤال برانگیزی مشاهده می‌شود.
چرا دولت در جهت تطهیر چهره خود به تخریب دولت قبل پرداخت؟ چرا با اتخاذ اقدامات پیشگیرانه از سوی نهادهای انتظامی از تعرض مشکوک به سفارت عربستان جلوگیری نشد؟ و چرا خبر مبادله زندانیان میان ایران و آمریکا ساعاتی قبل از قرائت بیانیه مشترک آغاز برجام رسانه‌ای شد؟
این‌ها المان‌هایی است که می‌تواند ما را در استنتاج یاری دهد.
اینک با توجه به سوابق اعتدال‌گرایان در سرکوب منتقدان پیش‌بینی می‌شود زین پس برجام را به عنوان چماقی بر سر منتقد بکوبند و از این طریق راه فراری از مطالبه حقه مردم و منتقدان در مسئله رکود اقتصادی، مسکن، تعطیلی مراکز علمی و تحقیقاتی، مماشات با موارد ضد ارزشی در حوضه فرهنگ و.. فراهم شود.
اما خطر مهم‌تر جهت‌گیری در انتخابات‌های پیش روست.
همان‌طور که می‌دانیم ترکیب سیاسی مجلس شورای اسلامی و نقش قانون‌گذاری که دولت را در زمینه‌های مختلف به احکام مربوطه مکلف می‌کند و همچنین نقش نظارتی مجلس در مورد دولت همه به مجموعه تعاملات میان دولت و مجلس مربوط است اما اگر دولت در تلاش برای مهندسی مجلس باشد، با خارج شدن مجلس از شکل مردمی خود نوعی حس ناامیدی در ملت شکل می‌گیرد که چرا خانه ملت بدل به حیاط‌خلوت دولت گشته است. بعید نیست دولت در این چند ماه سعی در چرخش ترکیب احتمالی مجلس به نفع خود داشته است. مخصوصاً وقتی ترکیب بی‌سابقه ثبت‌نام کنندگان و البته تأیید صلاحیت شدگان را بررسی می‌کنیم متأسفانه نشانه‌هایی از این اقدام مشاهده می‌کنیم.
به‌هرحال همان‌طور که مسئله مذاکرات هسته‌ای انرژی زیادی از کشور و ملت گرفت امیدواریم اگر موفقیتی در آن نهفته است، دولت آن را به نفع جناح‌های سیاسی خاص استفاده نکند و در سایه امام زمان (عج) لحظات خوشی را برای ملت رقم بزند.
علی حاج اسماعیلی-فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات