مجمع عدالتخواه دانشجویان دانشگاه‌های شیراز خطاب به ساجد نیا؛
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از شیراز، مجمع عدالتخواه دانشجویان دانشگاه‌های شیراز نامه‌ای پیرامون برخوردهای اخیر با تجمع‌های دانشجویی در تهران به ساجدنیا، فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ نوشت.
متن این نامه به شرح زیر است:
سردار گرامی جناب آقای ساجد نیا
فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ
سلام علیکم
این نامه در شرایطی نوشته می‌شود که در چند واقعه اخیر برخوردهای پیاپی خشونت‌آمیز با هر گونه تجمع اعتراضی با محوریت شعار استکبارستیزی و استقلال‌طلبی از طرف نیروهای انتظامی تهران بزرگ چنان شدت یافته و گلوی سر دهندگان را می‌فشارد که چنین تصور غیر قابل باوری ارایه می‌کند که "مبارزه با استکبار و استعمار" در روزگار ما و شما، به شعار ممنوعه بدل شده است و شما با دستگیری و ضرب و شتم و تحت تعقیب قرار دادن و خفه کردن هر حرکت ضد استکباری در نطفه از بیان این موضوع هیچ ابایی ندارید.
جناب آقای ساجد نیا در چند روزی که گذشت خبر برخورد گازانبری شما با دانشجویان منتقد قراردادهای نفتی، چنان شوکی بر امت حزب‌اللهی وارد کرد و چنان خاطر داغ‌دیدگان انقلاب پنجاه و هفت را مکدر ساخت٬ که از هر سو زمزمه‌هایی بلند می‌شود.
در سالی، دانشجویان را به علت سر دادن شعار استقلال‌طلبی پیش پای مزدوران آمریکایی قربانی می‌کردند و در دیگر ، دانشجویانی را به علت سر دادن همان شعار پیش پای ابر شرکت‌های غارتگر بین المللی.
آری این روزها نیز روز دانشجویانی دیگر است و چماق‌ها هنوز همان درد را دارند و بیش از آن! وا عجبا، چه کسی باور می‌کرد انقلاب خمینی و فرزندانش به چنین سرنوشتی گرفتار شده باشد که شما کشانیدش ؟
جناب آقای ساجد نیا مگر نمی‌دانید که در اصل نهم قانون اساسی؛ استقلال و آزادی هر دو از اصلی‌ترین ارکان این نظام بوده‌اند، که با چنین برخوردهای قهرآمیزی آزادیِ استقلال‌خواهی را به زنجیر دستبندهای انگلیسی می‌کشانید؟
به تجمع داغ‌داران خباثت و خیانت این غارتگران پیر یورش می‌برید و مدافعان حرم امن توتال و شل فرانسوی و شرکت‌های غارتگر نفتی شده‌اید؟
بازداشتگاه‌هایتان را جایگاه فرزندان انقلاب قرار داده‌اید ؟ و رد باتوم‌هایتان را یادگاری برای فریادِ کسانی که فراموش نکرده‌اند شعارهای بهمن ۵۷ و قول قراری که با خدا و خلق گذاشته‌اند را؟ وا اسفا ، که باید راست بپنداریم آن را که هر کس با زبان سیاست‌مداران رنگ نشد، سبز نشد، بنفش نشد، به چماق و باتوم شما سیاه و کبود می‌شود.
سردار گرامی؛ آیا از اصل هشتم قانون اساسی خبر دارید؟ «در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفهای است همگانی»، آیا می‌دانید که امام علی (ع) فرمودند: «بالاترین درجه امر به معروف، گفتن کلام حق نسبت به حاکمان و مسئولین جامعه است؟ آیا از اصل بیست و هفتم قانون اساسی؛ « تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است » مطلع هستید ؟
البته که شما یکی از سرهنگ‌های آن حقوق‌دان هستید و ماموریتی دارید، اما به خدا پناه ببرید که چوبتان به جای دفاع از مردم ایران در مقابل ستمگران، بر سر مردم ایران در دفاع از آرامش خاطر ستمگران.
جناب آقای ساجد نیا؛ در معادله هر ذهن منصفی، قبل از آنکه کمیت و کیفیت کار تجمع کنندگان مطرح شود به قباحت برخوردهای خشونت آمیز شما پرداخته می‌شود، به یورش به سمت صف دختران حزب اللهی ٬ به چادر‌های خاکی و ضرب و شتم و بازداشت ۳۸ دانشجوی بدون دفاع، کسانی که صدایشان از هیچ تریبونی پخش نمی‌شود به مظلومیت کسانی که قبل از انقلاب و بعد از انقلاب از بی بی سی و صداو سیما از داخل و خارج و از شما و از همه کتک خوردند.
گر چه، چشم‌های بصیر می‌تواند ماموریت‌های غیر رسمی را که به برخی محول می‌شود تا آگاهانه یا جاهلانه دهان منتقدان و چشمان ملت و دستان رهبر بزرگ نقلاب را ببندد٬ ببینند، تا ترکمن‌چای‌های دیگری بسته شود.
اما شما بیش از پیش بیندیشید تا در پیشگاه الهی و حزب الله جواب‌گوی چه چیز خواهید بود.
به امید ظهور عدالت گستر گیتی
مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه‌های شیراز
ارسال نظرات