به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، محمد ایمانی در کانالش نوشت:
نسبت به انتخابات ریاست جمهوری 2 تلقی عمده وجود دارد. اولی بر آن است که رقابت مهم ترین مسئله انتخابات است و با پیروزی به پایان می رسد. نگرش دوم هرچند رقابت و پیروزی را مهم می شمارد، اما فردای انتخابات و دولتداری را مهم تر می شمارد و معتقد است برنامه و مدل مدیریت و تیم به همان اندازه شخص رئیس جمهور مهم است. سهل اندیشی و ساده سازی امر دولت داری بود که باعث می شد یک رئیس دولت بگوید یارانه را از 45 هزارتومان به 250 هزار تومان می رسانیم - در حالی که مدیریت حوزه اقتصاد را در شرایط تشدید جنگ اقتصادی دشمن رها کرده بود - و رئیس دولت بعدی ادعا کند همه مشکلات اقتصادی و رکود و بیکاری و آب خوردن و آلودگی هوا به واسطه توافق با آمریکا حل خواهد شد یا در 100 روز اول مردم گشایش را خواهند دید. ساده انگاری و پوپولیسم در کنار غفلت از عزم جهاد اقتصادی و تدارک هرچند پر زحمت اقتصاد مقاومتی ، رنج بزرگ دولت داری است و رفع این رنج با تصحیح در خطای نگرش راهبردی نسبت به انتخابات و هویت رئیس جمهور و آیین دولت_داری آغاز می شود.
جریان حزب اللهی باید نقطه عزیمت خود در انتخابات را نه نامزدبازی و مرور اسامی این و آن ، بلکه همین نقد انحراف در دولت های دهم و یازدهم قرار دهد ؛ و به موازات آن ، منتقدان و مدیرانی را گرد هم آورد که از تدوین مدل و برنامه برون رفت از چالش موجود، به تیم محتمل دولت آینده و سرانجام نامزد متکی به همان تیم و برنامه و نه قائم به خود می رسند. چنین نامزد عقبه داری حتی می تواند فوق_ستاره و زبان باز نباشد. باید افکار عمومی را از ستاره پرستی باطل در انتخابات به تلقی گفتمانی- مدلی -تیمی ارتقا داد. دولت، یک تیم دارای برنامه و هم آهنگی ( مانند والیبال و فوتبال ) است نه چیزی شبیه وزنه برداری و کشتی و کاراته که باید به واسطه جنگ خونین گلادیاتور ها و هزینه کرد از منافع ملی حاصل شود. انتخابات 96 نه انتخابات 88 است و نه انتخابات 92. درک درست و کفایت و کارآمدی ،باید حرف اول را بزند.
ارسال نظرات