بیش از ۷۰ درصد دانشجویان آلمان دچار استرس از نوع حادّ می‌باشند

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجوی مشهد، کارگاه «اضطراب و هنر درمانی» در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مقدّس به مدّت چهار ساعت در جمع اساتید و دانشجویان، با حضور پروفسور علی گرجی، استاد و رئیس مرکز تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان و همچنین کاوه مقدّم،  روانشناس و آموزش کودکان استثنائی و همچنین عضو انجمن هنر درمانی کانادا برگزار شد.

از یک طرف آزاد بودن عموم مردم برای شرکت در جلسه، و از طرفی دیگر رایگان بودن کارگاه باعث شد ظرفیّت سالن اجتماعات امام رضا(ع) دانشگاه علوم پزشکی مشهد خیلی سریع تکمیل شود.

در ابتدای جلسه پروفسور گرجی به زمان شکل گیری اضطراب در انسان اشاره کرد و گفت: حسّ استرس از همان ابتدای زندگی با نوزاد متولد می‌شود و نوزاد این حس را با گریه بروز می دهد.

وی تصریح کرد: در سنین بالاتر این اضطراب در موارد بیشتری خودنمایی می کند، درست مثل زمانی که فرزند می خواهد برای اوّلین بار وارد مدرسه شود و ترس جدایی چند ساعته از والدین به او غلبه می‌کند یا هنگامی که امتحانی پیش روی او قرار می‌گیرد، استرس شاید در قالب تیک یا مشکلات جسمی دیگر به طور موقّت به سراغ او برود.

استاد دانشگاه آلمان افزود: بهتر است به جای کلمه اضطراب از اصطلاح «تنش» استفاده کنیم و در واقع تنش ها همیشه همراه انسان هستند و تاکید ما تنها بر کنترل آن است.

گرجی همچنین اشاره کرد: متاسفانه امروزه در ایران هم همانند تمامی جوامع مدرن، موارد ایجادکننده تنش رو به افزایش است  و از بارزترین عوامل  تنش زا می توان به تلفن های همراه اشاره کرد که روزانه بخش عظیمی از زمان ما را به خود اختصاص داده‌اند.

وی گفت: تنش معمولی زمانی تبدیل به اضطراب می‌شود و خطرناک است که در وجود فرد باقی بماند، در واقع شخصی که روزانه با حجم عظیمی از مشکلات و عوامل تنش آفرین سر و کار دارد احتیاج به این دارد که در انتهای روز و قبل از خواب، این استرس ها را به نوعی تخلیّه کند و مدیریّت این عامل، نکته ای بسیار مهمّ و حائز اهمیّت می باشد.

رئیس مرکز تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان ادامه داد: اکثر منازعات خیابانی که چه در حین رانندگی و چه در حالت های دیگر، رخ می دهند ریشه در عدم تخلیّه این نوع تنش ها دارند.

گرجی با اشاره به این که تنش و استرس یک مشکل در سطح جهانی است نه تنها ایران، گفت: طبق تحقیقاتی که اخیراً انجام شده، بیش از 50 درصد کارکنان دولت و همچنین حدود 70 درصد دانشجویان در کشور آلمان در معرض استرس بیش از حدّ مجاز هستند.

وی تصریح کرد: جامعه ای در سطح بین الملل موفّق تر است که بتواند این نوع تنش ها را تا قبل از بروز یک فاجعه غیر قابل درمان کنترل کند.

رئیس مرکز تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان متذکّر شد: این وظیفه مراکز و کلینیک ها است که با آموزش افراد جامعه بتوانند مردم را در مقابل این نوع بیماری ایمن کنند.

گرجی همچنین راه‌هایی برای درمان و کنترل تنش برای حضّار جلسه بازگو کرد و به مواردی همچون ورزش مداوم و تغذیه ی سالم تاکید جدّی کرد.

در ادامه جلسه کاوه مقدّم شروع به سخنرانی کرد و به بررسی رابطه عمیق و قابل توجّه هنر و کنترل استرس پرداخت.

وی گفت: اضطراب در واقع یک بیماری یا اختلال است و دلیل این نام گذاری این است که باعث کاهش عملکرد فرد می شود به عنوان نمونه فرد دچار استرس، مدام از تپش قلب و عوارض دیگری رنج می‌برد.

ابن روانشناس به انواع استرس های کودکانه یعنی استرس ترس از جدایی و استرس پس از آسیب اشاره کرد و اختلال نوع دوّم را بسیار حسّاس و حائز اهمیّت دانست.

کاوه گفت: پدر و مادر نقش بسیار مهمّی در نحوه برخورد با فرزند بیمار خود که درگیر فشار استرس می باشد دارند و در مواردی دیده می شود که مادر با روی خوش سعی در درک فرزند دارد و همکاری لازم برای طی شدن مراحل درمان او را انجام می‌دهد؛ امّا پدر به خاطر نارضایتی از شرایط نوعی موضع خصمانه اختیار می کند و خواستار برطرف شدن هر چه سریعتر این نوع اختلال می‌باشد و قطعاً تنها فرزند است که در این موارد ضربه روحی می‌خورد.

وی همچنین به بررسی تفاوت عمیق بین ترس و اضطراب اشاره کرد و ادامه داد: در هنگام ترس، وجود یک عامل خارجی قطعی است که در واقع فرد در مقابل این عامل خارجی به صورت ناخودآگاه مجبور به واکنش می‌شود، همچنین در هنگام ترس، تغییرات سمپایتیکی در انسان رخ می‌دهد؛ امّا اضطراب به نوعی تشویش در برابر وقوع یا عدم وقوع یک اتّفاق می‌باشد.

مقدّم در ادامه به رابطه هنر و تنش پرداخت و ادامه داد: برای مثال یک هنرمند نقّاش قابلیّت این را دارد که قسمتی از احساساست سرکوب شده خودش را، روی برگه کاغذ پیاده کند و این عمل قطعاً باعث تخلیّه او می‌شود، همچنین یک خواننده، شاعر و یا نویسنده هر کدام به نوعی، توانایی این را دارند که استرس های روزانه  خود را بدون پرخاش و تنها با استفاده از غریزه و استعداد خود تخلیّه کنند.

متخصص روانشناسی با تاکید بر این که هرچند نمی‌توان این طور برداشت کرد که هر هنرمندی حتماً قصد تخلیّه عواطف خود را دارد، ادامه داد: شخص هنرمند دارای یک امتیاز ویژه در برخورد با مسائل تنش زا می‌باشد که در صورت لزوم و اراده خود می تواند از آن بهره ببرد.

وی به بررسی ابعاد هنر درمانی پرداخت و گفت: بر عکس تصوّر عموم، هنر درمانی از زمان های گذشته به شکل های گوناگون همچون رنگ درمانی، موسیقی درمانی و غیره در فرهنگ ملّت ها وجود داشته و حتّی در جریان جنگ جهانی دوّم با استفاده از هنر نقّاشی واقعیّتی به نام مرگ به صورت تدریجی برای افراد مبتلا به بیماری های لاعلاج عادّی جلوه کرد و توانستند با حقیقت و سرانجام خود کنار بیایند.