به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، یافته های موسسه تحقیقات پزشکی فین اشتاین نیویورک نشان می دهد به زودی می توان طول عمر بیماران مبتلا به یکی از شایع ترین انواع تومورهای مغزی موسوم به «گلیوما درجه پایین» را افزایش داد.
گلیوما درجه پایین، توموری است که از سلول های حمایت کننده و حفاظت کننده از سیستم عصبی مغز نشات می گیرد. درمان این تومورها شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی است.
شیمی درمانی تومور مغز بسیار دشوار است چراکه اکثر داروها نمی توانند به سد خونی-مغزی، که یک مکانیسم دفاعی طبیعی برای ممانعت از ورود مواد موجود در جریان خون به مغز است، نفوذ کند.
مارک سیمونز و همکارانش داروی موسوم به « مبندازول» را که برای درمان بیماری کرمک استفاده می شود مورد بررسی قرار دادند. در مطالعه قبلی مشخص شده بود که این دارو در درمان تومورهای گلیوما موثر بوده است.
محققان با مطالعه نحوه عملکرد مبندازول در نابودی سلول های تومور تفکیک شده در لابراتوار دریافتند عملکرد آن دقیقا مشابه با داروی «وین کریستین» است.
آنها همچنین دریافتند درحالیکه مبندازول به شکل موثری موجب کاهش روند رشد تومورهای گلیوما می شود، وین کریستین چنین عملکردی ندارد.
به گفته سیمونز، «ما مشاهده کردیم مبندازول به مراتب بهتر از وین کریستین، که درحال حاضر برای درمان برخی تومورها استفاده می شود، از مانع خونی-مغزی عبور کرده و به تومور می رسد.»
ارسال نظرات