به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، مهدی پورایثار با تحلیل وعده‌های اشتغالزایی نامزدهای انتخاباتی گفت: این روزها کاندیداهای مخلتف وعده اشتغالزایی متفاوتی می‌دهند؛ روحانی از ایجاد یک میلیون شغل در سال، قالیباف از اشتغالزایی سالانه یک میلیون و ۲۵۰ هزا شغل و آقای رئیسی نیز از اشتغال سالانه ۱.۵ میلیون نفر سخن می‌گویند.
وی افزود: مسئله اینجاست که طرفداران دولت فعلی بدون توجه به وعده ایجاد یک میلیون شغل روحانی، اعلام می کنند نامزدهایی که وعده‌های اشتغالزایی می‌دهند افرادی پوپولیست هستند. به عنوان مثال آقای صادق زیبا کلام در یک گفتگو معتقد است با توجه به اینکه ایجاد هر شغل بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه دارد، اینکه یکی از کاندیداها اعلام اینکه در طول ۴ سال ۵ یا ۶ میلیون شغل ایجاد می شود یک دروغ پوپولیستی است.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه پیشنهاد جدی می‌کنم افرادی که می‌خواهند اظهار نظر اقتصادی کنند قبل از آن کمی بیشتر مطالعه و تامل در مفاهیم اقتصادی داشته باشند، گفت: اگر طرفداران دولت مدعی هستند ایجاد ۵ میلیون شغل با این میزان بودجه عمرانی قابل تصور نیست همین اشکال برای یک میلیون شغلی که روحانی هم وعده می‌دهد وارد است چراکه اگر ملاک هزینه ایجاد هر شغل را ۱۰۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، ایجاد یک میلیون شغلی که آقای روحانی وعده می‌دهد به ۱۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد پس احتمالا طرفداران دولت ندانسته مشغول تخریب آقای روحانی هم هستند.
پورایثار افزود: علاوه بر این، تصوری وجود دارد مبنی بر اینکه ایجاد هر شغل نیازمند هزینه بالایی است و نمی‌توان در این زمینه اقدام جدی انجام داد. به صورت تاریخی در ایران متاسفانه سرمایه گذاری‌های دولتی و حتی بخش خصوصی با بخش‌های سرمایه‌بر اقتصاد مرتبط است. به این دلیل که علاقه عمومی سرمایه گذاران برای دیده شدن حکم می کند که سرمایه گذاری‌های آنها در این بخش‌ها باشد. به عنوان مثال علاقه بسیار زیادی برای ایجاد پتروشیمی‌ها وجود دارد در حالی که پتروشیمی‌ها گرانترین مشاغل ممکن را ایجاد می‌کند. یا اینکه اقبال بیشتری در زمینه فعالیت در صنایع بالادستی نسبت به فعالیت در صنایع پایین دستی وجود دارد. لذا این اشکال تاریخی باعث شده که قیمت تولید هر شغل در ایران بسیار بالا باشد.
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه راهکارهای بسیاری وجود دارد که می‌توان با هزینه‌های بسیار پایین‌تری شغل ایجاد کرد معتقد است: مسئله دیگر اینکه بر اساس آخرین گزارشات، تا مهرماه سال گذشته فقط ۱۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان از کل بودجه عمرانی تخصیص پیدا کرد و دولت آقای روحانی متاسفانه علاقه‌ای به اختصاص بودجه عمرانی ندارد؛ یعنی به صورت یک سنت در هر سال بودجه عمرانی دولت یازدهم فقط ۵۰ درصد از بودجه مصوب و در مقابل، بودجه جاری دولت یازدهم در هر سال همیشه بیش از ۱۰۰ درصد بودجه مصوب مجلس تخصیص داده شده است؛ بله با این نحوه تخصیص بودجه عمرانی خروج از رکود و ایجاد اشتغال و امثال اینها یک رویا هستند.
پورایثار ادامه داد: نکته بعدی که وجود دارد این است که هم اکنون با محاسبه ۴۴ ساعت کار در هفته حدود ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار بیکار در کشور وجود دارد و اگر با همین رویه موجود در دولت یازدهم یعنی ایجاد سالانه۴۱۰ هزار شغل ادامه دهیم مشروط بر اینکه تقاضای انباشت از سال‌های گذشته مورد توجه قرار نگیرد، بیش از ۱۳ سال طول می کشد که فقط به تقاضای موجود بازار کار پاسخ دهیم.
وی با با تاکید بر اینکه نیاز به شغل چیزی متفاوت و بیش از ارقام ارائه شده موجود توسط دولت یازدهم است گفت: اشتغالزایی نه به عنوان برنامه و وعده بلکه به عنوان یک اجبار باید مورد توجه باشد. بنابراین امیدواریم سیاسیون تصمیم بگیرند و در مسائلی که کمتر در تخصص آنها قرار دارد، صحبت نکنند.