دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت گفت: هدف روحانی از معرفی سرپرست برای وزارت علوم از بین بردن ساختارهای دانشجویی است.
بختیاری در گفت و گو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ضمن انتقاد از عدم معرفی گزینه وزارت علوم در لیست پیشنهادی کابینه دولت دوازدهم به مجلس گفت: هدف رئیس جمهور این است که یک سرپرست را به عنوان آوانگارد در وزازت علوم بگذارد تا او خیلی از ساختارها را در سیستم دانشجویی از بین ببرد و بشکند تا وزیر علومی که در آینده میآید هیچ مانعی در مقابل خود نداشته باشد به گونهای که پرونده بزرگ و دردسری که منجر به استیضاحش شود پیش روی خود نبیند.
وی با بیان اینکه مسئله وزارت علوم یک مسئله خاصی است که از ابتدای دولت یازدهم ذهن روحانی را مشغول کرده، افزود: روحانی اهدافی را در طول این چهار سال در پیش گرفت بود که یکی از اثرات آن فشارهایی بود که وزارت علوم از لحاظ مالی به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها وارد کرد. واقعیت این است که روحانی ترجیح میدهد که بر خلاف شعارهای انتخاباتی خود در خصوص آزادی بیان تشکلهای دانشجویی دچار رخوت شوند.
دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت گفت: با مسئولینی که در وزارت علوم انتخاب شد علاوه بر فشارهایی که به تشکلهای انقلابی وارد کردند از یک تشکل دولت ساخته نیز حمایت شد و سعی کردند به آن پر و بال بدهند تا بتوانند یک تشکل دولتی برای حمایت از عملکرد ناقص برجام داشته باشند. در هر حال این روند باید ادامه پیدا کند و کارهایی را که دو وزیر و سرپرست قبلی نتوانستند انجام دهند عملیاتی شوند تا روند مطلوب رئیس جمهور محقق شود.
بختیاری با بیان اینکه دولتی که چهار سال سابقه دارد و مدیران لایق را شناسایی کرده الان اگر در ابتدای دولت دوارزدهم گزینهای برای وزارت علوم نداشته باشد یک قضیه خنده دار است، اضافه کرد: از جمله ساختارشکنیهای پیش روی سرپرست وزارت علوم تقابل با نهاد و پیگیری تاسیس تشکل غیرقانونی تادا است و البته این اقدامات هم حتما باید توسط سرپرست صورت بگیرد تا در نهایت وزیر علوم بتواند بر روی مسائل دیگر تمرکز کند.
وی اضافه کرد: در واقع هدف این است که اگر قرار است بدنامی، ساختارشکنی و تقابلی هم در وزارت علوم صورت بگیرد اینها به نام سرپرست وزارت علوم نوشته شوند و به جای کوپنهای وزیر علوم کوپنهای سرپرست بسوزند.
دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت گفت: این اتفاقات نه تنها بر رخوت دانشجویی و فضای دانشجویی بلکه بر فضای علمی هم اثر میگذارد. واقعیت این است که از سال ۸۵ یک شیب پیشرفت در زمینه تعداد مقالات در کشور آغاز شد به گونهای که کشورمان توانست به یک حد نصاب مطلوبی در فضای علمی جهان برسد و در خاورمیانه رتبه اول را کسب کند. در هر حال این شیب با وجو افرادی مثل فرجی دانا، نجفی و فرهادی در وزارت علوم دچار افت شد و اکنون نیز به دلیل عدم معرفی گزینه وزارت علوم و قصد دولت برای تعیین سرپرست یک رخوت علمی ایجاد میشود که اثراتش را در آینده خواهیم دید.