رئیس سازمان خصوصی‌سازی:
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، میر علی اشرف پوری حسینی، رئیس سازمان خصوصی سازی در مصاحبه با رادیو در خصوص سهام عدالت و نیز چالش‌های پیش روی آن در مسیر واگذاری‌ها با اذعان به اینکه ۱۰ سال است این طرح تمام شده و تکلیف مردم و شرکت‌ها مشخص گردیده است تصریح کرد: در حال حاضر ۴۹ شرکت داریم که بخشی از سهام آن‌ها به مشمولین سهام عدالت تعلق یافته است.
وی اضافه کرد: در بین این ۴۹ شرکت بعضا شرکتی وجود دارد که ۱ درصد از سهام آن متعلق به مشمولین و در برخی دیگر از شرکت‌ها نیز ۸۰ درصد سهام متعلق به مردم تشخیص داده شده است.
معاون وزیر اقتصاد خاطر نشان کرد: در حال حاضر چالش اصلی ما در این راستا رسیدن به جواب این پرسش است که چطور میتوان ۷۰ درصد سهام یک شرکت را توسط ۴۹ میلیون نفر مدیریت کرد؟ و اینکه آیا میتوان مجمع عمومی برای آن برپا نمود بطوریکه در آن اعمال رای شود؟
وی تصریح کرد: متاسفانه در کشور ما زیر ساخت‌های چنین عملیاتی وجود نداشته و طراحی نیز نشده است ضمن اینکه تعداد شرکت هایی که سهام غیر مدیریتی آن‌ها (کمتر از ۱۷ درصد) به مردم داده شده کم و در مقابل تعداد شرکت هایی که سهام عدالت به آن‌ها بطور مدیریتی و کنترلی تعلق گرفته زیاد است.
پوری حسینی با تاکید بر اینکه ساز و کاری به منظور اعمال مدیریت مستقیم مردم طراحی نشده اذعان کرد: به لحاظ فیزیکی و الکترونیکی تحقق چنین امری برای ما مقدور نیست، اما هدف بزرگی که تا به امروز پی گیر آن بوده ایم واریز سود سهام به حساب تک تک مشمولین بوده است.
ریاست سازمان خصوصی سازی کشور در ادامه اظهار داشت: در خصوص چگونگی واگذاری مدیریت سهام عدالت به اقشار مردم از ابتدا طرح وجود یک واسط در این میان مطرح بود و بعبارت دیگر خواهان آن بودیم که ۴۹ شرکت فعلی را در شرکتی واسط قرار داده و سود سهام را بطور مساوی بین آن‌ها تقسیم کنیم، اما اینکه وجهه‌ی شرکت واسط چگونه باید باشد از دیرباز محل مناقشه بوده است.
وی تصریح کرد: تا به امروز راهکاری بدون نقص در خصوص شرکت واسط ارائه نشده البته ۲ سال قبل گزارش پیش نویسی را خدمت هیئت دولت تقدیم کردیم که بعد از بررسی‌های مفصل در هیئت وزیران به تصویب رسید، ولی کماکان به قانون تبدیل نشده است.
معاون وزیر اقتصاد در پایان سخنان خود با اذعان به اینکه در مدیریت پرداخت سود سهام عدالت به مشمولین آن دچار ضعف و ناتوانی هستیم اضافه کرد: تعلق سود سهام به مشمولین قطعی است، ولی ما همچنان با مصوبه‌ی سال ۱۳۸۹ هیئت وزیران (مبنی بر اینکه دستگاه‌های اجرایی اعمال مدیریت کنند) پیش می‌رویم و اعتقاد داریم راه خوبی نیست، ولی ناچار به ادامه‌ی آن هستیم چرا که در این راستا تاکنون راه بهتری را نتوانسته ایم جایگزین کنیم.
وی اضافه کرد: در بین این ۴۹ شرکت بعضا شرکتی وجود دارد که ۱ درصد از سهام آن متعلق به مشمولین و در برخی دیگر از شرکت‌ها نیز ۸۰ درصد سهام متعلق به مردم تشخیص داده شده است.
معاون وزیر اقتصاد خاطر نشان کرد: در حال حاضر چالش اصلی ما در این راستا رسیدن به جواب این پرسش است که چطور میتوان ۷۰ درصد سهام یک شرکت را توسط ۴۹ میلیون نفر مدیریت کرد؟ و اینکه آیا میتوان مجمع عمومی برای آن برپا نمود بطوریکه در آن اعمال رای شود؟
وی تصریح کرد: متاسفانه در کشور ما زیر ساخت‌های چنین عملیاتی وجود نداشته و طراحی نیز نشده است ضمن اینکه تعداد شرکت هایی که سهام غیر مدیریتی آن‌ها (کمتر از ۱۷ درصد) به مردم داده شده کم و در مقابل تعداد شرکت هایی که سهام عدالت به آن‌ها بطور مدیریتی و کنترلی تعلق گرفته زیاد است.
پوری حسینی با تاکید بر اینکه ساز و کاری به منظور اعمال مدیریت مستقیم مردم طراحی نشده اذعان کرد: به لحاظ فیزیکی و الکترونیکی تحقق چنین امری برای ما مقدور نیست، اما هدف بزرگی که تا به امروز پی گیر آن بوده ایم واریز سود سهام به حساب تک تک مشمولین بوده است.
ریاست سازمان خصوصی سازی کشور در ادامه اظهار داشت: در خصوص چگونگی واگذاری مدیریت سهام عدالت به اقشار مردم از ابتدا طرح وجود یک واسط در این میان مطرح بود و بعبارت دیگر خواهان آن بودیم که ۴۹ شرکت فعلی را در شرکتی واسط قرار داده و سود سهام را بطور مساوی بین آن‌ها تقسیم کنیم، اما اینکه وجهه‌ی شرکت واسط چگونه باید باشد از دیرباز محل مناقشه بوده است.
وی تصریح کرد: تا به امروز راهکاری بدون نقص در خصوص شرکت واسط ارائه نشده البته ۲ سال قبل گزارش پیش نویسی را خدمت هیئت دولت تقدیم کردیم که بعد از بررسی‌های مفصل در هیئت وزیران به تصویب رسید، ولی کماکان به قانون تبدیل نشده است.
معاون وزیر اقتصاد در پایان سخنان خود با اذعان به اینکه در مدیریت پرداخت سود سهام عدالت به مشمولین آن دچار ضعف و ناتوانی هستیم اضافه کرد: تعلق سود سهام به مشمولین قطعی است، ولی ما همچنان با مصوبه‌ی سال ۱۳۸۹ هیئت وزیران (مبنی بر اینکه دستگاه‌های اجرایی اعمال مدیریت کنند) پیش می‌رویم و اعتقاد داریم راه خوبی نیست، ولی ناچار به ادامه‌ی آن هستیم چرا که در این راستا تاکنون راه بهتری را نتوانسته ایم جایگزین کنیم.
ارسال نظرات