تخریب اموال شهرداری چه نفعی به‌حال مردم دارد؟/ صدای مردم را باید شنید؛ نیازی به تندروی و خشونت نیست

الهام فخاری، رئیس شورای استان تهران در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، پیرامون اعتراضات و تجمعات اخیر که موجب لطمه زدن به اموال شهرداری تهران نیز شد، گفت: لطمه زدن به اموال شهرداری که جزو اموال عمومی مردم محسوب می‌گردد آسیب به سرمایه‌های خود مردم است و کار درستی نیست.

وی در ادامه گفت: خواسته مردم زندگی بهتر، رفاه بیشتر، دسترسی برابر به فرصت‌ها و سرمایه‌ها و امکانات کشوری سرشار از منابع است. این خواسته و حق مردم است. در بیان رویداد‌های اخیر باید ببینیم مفهوم ما از مردم چیست. کل مردم را می‌گوییم یا عده‌ای که در حال حاضر آزرده و خشمگین هستند و در خیابان سخن می‌گویند. افرادی خشمگین در خیابان‌ها حضور یافته اند هم بخشی از مردم را تشکیل می‌دهند، ولی مردم و جامعه ایران یک کل بزرگ‌تر است.

فخاری تصریح کرد: ریشه خشم و آزردگی مردم باید صادقانه و با جدیت شناسایی شود. عدم پاسخگویی به نیاز‌های اولیه یک زندگی متوسط و کاهش حق انتخاب مردم در همه حوزه‌های زندگی از جمله اقتصادی و فرهنگی فرسودگی اجتماعی پدید می‌آورد. فرسودگی که شامل درماندگی ذهنی، آزردگی هیجانی و کژکاری رفتاری است طی دوره‌ای از وعده‌ها و انجام‌نیافتن‌ها، فشار و تحقیر اقتصادی، و خطا‌های مدیریتی است که پاسخگوی سیاست‌گذاری و برنامه‌هایش نبوده‌است. پیامد هشت سال خطا‌هایی است که سرمایه مردم را دچار آسیب کرده و تاوان آن را هنوز به مردم تحمیل نموده است. از سویی حضور برخی مدیران که با منش خاص خود را بی‌نیاز از پاسخگویی در مورد تصمیم‌هایشان می‌دانند و مردم را در مورد مسایل حواله به باد و باران می‌دهند مردم را خسته کرده است. در عین حال در شرایط خشم باید راهبرد کاستن از تنش، و بهبود تعامل و مذاکرات سازنده را در پیش بگیریم تا در یک شرایط منطقی با سطح هیجانی متعادل افراد بتوانند فکر کنند که چه نفعی از تخریب اموال عمومی نصیب شان می‌گردد.

رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران با اشاره به اینکه در حالت خشم ممکن است خیلی از موضوعات از حالت عادی خود خارج شود، گفت: هم‌رنگی با جماعت در شرایط تند و تیز نتایجی را به بار می‌آورد که خود افراد انجام‌دهنده آن پس از رویداد، توجیه منطقی و اخلاقی برای آن نداشته باشند ضمن اینکه گاهی در میان این افراد ممکن است بعضی حتی به صورت هدفمند برای تخریب فعال باشند و هدف شان به هم ریختن آرامش اجتماعی و امنیت عمومی باشد. ترکیبی در آن جمعیت وجود دارد که با آرام سازی و کاهش خشم مردم می‌توان این‌ها را از هم جدا کرد. در عین حال که با مردم باید گفتگو شود و صدای مردم شنیده شود، شرایط مهارگردد. راه بهبود شرایط، تداوم تندروی و خشونت نیست.

فخاری افزود: اگر شرایط تعامل با افراد اعتراض‌گر وجود داشته باشد اغتشاش‌گر از مردم معترض عادی جدا می‌شود. واقعیت این است که افرادی که برای نیاز‌ها و خواسته هایشان اعتراض دارند راضی به این نیستند که اموال عمومی که متعلق به خودشان است را از بین ببرند. مدیریت جامعه پیش از فوران خشم و هیجان، باید بستر گفتگو و تعامل را فراهم می‌کردند و توان تاب‌آوری جامعه در برابر چالش‌های چندگانه محیط‌زیستی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را جدی می‌گرفتند. مردمی که ساعت‌ها برای انتخاب در صف و به امید بهبود ایستاده‌اند تغییر مثبت در زندگی‌شان می‌خواهند. بهبود موردنظر مردم شدنی است اگر مدیران ناکارآمد بازخواست شوند و گفتمان بازآفرینی و فسادستیزی از سوی دلسوزان مردم و ایران جدی گرفته شود.