گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛ دور نمای سال 96 را اگر بنگریم با هم‌افزایی بحران ها رو برو می‌شویم که نتیجه آن شده کاهش معنای امید در بین مردم،که تلاش برای حل بحران‌ها بیش از پیش حس می‌شود و حاصل آن کاهش شادی اجتماعی است.به این نحو که مراسم عید نوروز دیگر طعم اشرافی گری به خود گرفته است و برخی از مردم فقط از شیرینی عید نوروز، تلخی‌اش را بیاد می‌آورند و برنامه‌های تلویزیونی.
معنای واقعی عید نوروز برای مردم شده حسرت،حسرتی که هر سال بیشتر از قبل می شود و شرمندگی‌اش برای پدر و مادر خانواده است.
بیایم در سال 97" امید" را از مردم نگیریم چرا که زندگی بدون امید به واقع جسدی در حال حرکت است که روی دوش دیگران به حرکت خود ادامه می‌دهد و بسیار تحریک پذیر است و شرایط ناپایداری دارد و باید امید را از درون خودمون آغاز کنیم و به محیط اطرافمون اشاعه دهیم.
بیایم در سال 97 از فعل مضارع استفاده نکنیم و نگوییم خواهد شد و جایگزین آن ،فعل ماضی باشد.
در سال 97 آینده اندیش ،برنامه ریز و مدیریت کنیم و تفکر استراتژیک داشته باشیم تا به اهداف تعریف شده خود برسیم.
بیایم در سال 97 گفتگو کنیم و با هر شخصیتی دارای تفکر متضاد ارتباط برقرار کنیم تا به جای مچ گرفتن دست همدیگر را بگیریم
به این ایمان آوریم که سال 97 و سالهای بعد آن، سال درخشش جوانان است .جوانانی که شاید انقلاب را ندیده اند ولی ثمره ی آن هستند و دغدغه ی آن را دارند
سال ۹۷ همراه دولت تدبیر و امید باشیم .پا به پایش پیش رویم و با همدلی و کمک به دولت ، توسعه میهن عزیزمان را رقم بزنیم و با تخریب های مغرضانه فضای کشور را متشنج نکنیم.
در پایان قول دهیم سال 97، سال کارهای کوچک باشد و شدنی نه فعالیتهای بزرگ و ناشدنی.
حمید فرید* مسئول انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.