به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، وقتی محمد علی نجفی به عنوان شهردار تهران سکاندار ساختمان بهشت شد در حقیقت میراث دار فعالیت ها و خدمات شهردار سابق شد. چنانچه بررسی عملکرد 12 ساله مدیریت قبلی در شهرداری تهران نشان می دهد که شهردار قبلی در پایتخت برای هر ماه حضور خود در ساختمان بهشت یک پروژه بزرگ افتتاح کرده است.
اگر بخواهیم میراث محمد علی نجفی را در این چند ماه فعالیتش بررسی کنیم باید بگوییم این کارنامه در عرصه های عمرانی و پروژه ای تقریبا خالی است و نه تنها کاری در آن انجام نشده بلکه پروژه های نیمه تمام وبا درصد بالایی از پیشرفت فیزیکی هم نیمه تمام ماند . به عبارتی شهر تعطیل شد!
شاید مهمترین میراث نجفی را می توان به افزایش بی اعتمادی در جامعه نسبت داد، محمد علی نحفی نتوانست به شعاری که داده بود و می خواست روح تازه ای در کالبد شهر بدمد عمل کند و نه تنها دست رو دست گذاشت و تنها حرف پشت حرف گفت، فعالیت های عملی اش هم به آمد و شد و تغییر معاونان خلاصه شد.
نجفی در دوره ریاست شهرداری عملکرد در خوری نداشت؛ بی تدبیری در اداره شهر در بحران برف تهران بیش از پیش خود نمایی کرد تاجایی که نجفی برای حل این معضل دست به دامان مردم شد و مردم اعتمادشان در قبال شهرداری و شهردارشان کمرنگ و کم رنگ تر شد که این چگونه دستگاه متولی است که از عهده یک برف ساده هم بر نمی آید! این بی کفایتی صدای خیلی از یاران نجفی را هم در آورد.
بی اعتمادی و بدبینی در جامعه آنجایی بیشتر شد که وی برای سرپوش گذارن بر کم کاریهایش عملکرد شهرداری قبلی را زیر سوال برد و با ارائه گزارشی سیاه سعی کرد افکار عمومی را از کم کاری هایش پرت کند.
از میراث نجفی در شهر و شهرداری تهران که بگذریم عملکرد شورای پنجم در انتخاب و پافشاری بر ابقای وی با وجود دو بار استعفایش دیدنی بود و این سوال را به اذهان عمومی متبادر می سازد که چه حقیقتی پشت ماجرا است که شورایی ها قصد نداشتند نجفی از بهشت برود؟ مگر یک کارنامه خالی از فعالیت های موثر چقدر ارزش داشت که اصلاح طلبان توپ ضعف مدیریتی شهردارشان را در میدان دیگران انداخته و به پای فشار های سیاسی بگذارند و در حالیکه نجفی خود ادعا می کند انتخاب مجددش خیانت به شهر و شهروندان است باز هم کوتاه نیامدند تا صدای اعتراض دادستانی هم در آمد.
اما و اگر ها و توپ اندازی و سیاسی بازی ها برای ابقای شهردار منتخب جریان کارگزاران و اصلاحات فروکش کرد و مکارم تا انتخاب شهردار جدید بر سکان بهشت تکیه زد. حال این نکته قابل تامل است که شورای پنجم چقدر زمان می خواهد تا شهردار جدید را معرفی کند؟ شهرداری که بتواند کم کاری های شهردار قبلی را جبران کند و کارهای نکرده را به سرانجام برساند؟
7 ماه و نیم شهر تعطیل شد در حالیکه می شد کارهای بسیاری انجام شود تا پایتخت ایران شاهد شکوفایی بیشتر و بیشتر باشند اما نشد! حال شهر منتظر مدیری قوی و با کفایت است تا طرح های زمین مانده و حرف های عمل نشده را به انجام برساند و لذا این بار شورا باید سیاسی بازی هایش را کنار بگذارد و فارغ از جناح بازی های و گارد گیری های بی حاصل شهرداری صالح برای تهران برگزیند.
اگر بخواهیم میراث محمد علی نجفی را در این چند ماه فعالیتش بررسی کنیم باید بگوییم این کارنامه در عرصه های عمرانی و پروژه ای تقریبا خالی است و نه تنها کاری در آن انجام نشده بلکه پروژه های نیمه تمام وبا درصد بالایی از پیشرفت فیزیکی هم نیمه تمام ماند . به عبارتی شهر تعطیل شد!
شاید مهمترین میراث نجفی را می توان به افزایش بی اعتمادی در جامعه نسبت داد، محمد علی نحفی نتوانست به شعاری که داده بود و می خواست روح تازه ای در کالبد شهر بدمد عمل کند و نه تنها دست رو دست گذاشت و تنها حرف پشت حرف گفت، فعالیت های عملی اش هم به آمد و شد و تغییر معاونان خلاصه شد.
نجفی در دوره ریاست شهرداری عملکرد در خوری نداشت؛ بی تدبیری در اداره شهر در بحران برف تهران بیش از پیش خود نمایی کرد تاجایی که نجفی برای حل این معضل دست به دامان مردم شد و مردم اعتمادشان در قبال شهرداری و شهردارشان کمرنگ و کم رنگ تر شد که این چگونه دستگاه متولی است که از عهده یک برف ساده هم بر نمی آید! این بی کفایتی صدای خیلی از یاران نجفی را هم در آورد.
بی اعتمادی و بدبینی در جامعه آنجایی بیشتر شد که وی برای سرپوش گذارن بر کم کاریهایش عملکرد شهرداری قبلی را زیر سوال برد و با ارائه گزارشی سیاه سعی کرد افکار عمومی را از کم کاری هایش پرت کند.
از میراث نجفی در شهر و شهرداری تهران که بگذریم عملکرد شورای پنجم در انتخاب و پافشاری بر ابقای وی با وجود دو بار استعفایش دیدنی بود و این سوال را به اذهان عمومی متبادر می سازد که چه حقیقتی پشت ماجرا است که شورایی ها قصد نداشتند نجفی از بهشت برود؟ مگر یک کارنامه خالی از فعالیت های موثر چقدر ارزش داشت که اصلاح طلبان توپ ضعف مدیریتی شهردارشان را در میدان دیگران انداخته و به پای فشار های سیاسی بگذارند و در حالیکه نجفی خود ادعا می کند انتخاب مجددش خیانت به شهر و شهروندان است باز هم کوتاه نیامدند تا صدای اعتراض دادستانی هم در آمد.
اما و اگر ها و توپ اندازی و سیاسی بازی ها برای ابقای شهردار منتخب جریان کارگزاران و اصلاحات فروکش کرد و مکارم تا انتخاب شهردار جدید بر سکان بهشت تکیه زد. حال این نکته قابل تامل است که شورای پنجم چقدر زمان می خواهد تا شهردار جدید را معرفی کند؟ شهرداری که بتواند کم کاری های شهردار قبلی را جبران کند و کارهای نکرده را به سرانجام برساند؟
7 ماه و نیم شهر تعطیل شد در حالیکه می شد کارهای بسیاری انجام شود تا پایتخت ایران شاهد شکوفایی بیشتر و بیشتر باشند اما نشد! حال شهر منتظر مدیری قوی و با کفایت است تا طرح های زمین مانده و حرف های عمل نشده را به انجام برساند و لذا این بار شورا باید سیاسی بازی هایش را کنار بگذارد و فارغ از جناح بازی های و گارد گیری های بی حاصل شهرداری صالح برای تهران برگزیند.
منبع: فارس
ارسال نظرات