به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، «عبدالله گنجی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
وزیر خارجه امریکا ضمن دهها تهدید و تهمت و دروغ به جمهوری اسلامی ۱۲ مطالبه را از ایران طرح کرد که بعضاً واقعیت هم ندارد، اما به فرض صحت نیز ۹۰ درصد آن هیچ ربطی به امریکا ندارد، اما فرض محال که محال نیست. فرض کنیم ایران و امریکا بر سر میز مذاکره نشسته‌اند و ۱۲ مطالبه امریکا را روی میز گذاشته‌اند و قرار است با هم تفاهم کنند. ایران در قبال پذیرش ۱۲ شرط از امریکا چه می‌خواهد؟ ممکن است گفته شود رفع همه تحریم‌ها و... اما پذیرش آن ۱۲شرط به معنی تسلیم کامل ایران و بازگشت به شرایط بدتر از روزهای بعد از مرداد ۱۳۳۲ است اما بالاخره مذاکره یعنی معامله.
آیا ایران می‌تواند ضمن پذیرش شروط امریکا عین همین شروط را از امریکا مطالبه کند و دو طرف مثل هم شروط را بپذیرند و به آن عمل نمایند؟ تا هم عدالت و هم احترام متقابل رعایت شده باشد؟ با این مقدمه می‌توان توافقنامه فرضی دوجانبه را با استناد به مطالبات پمپئو اینگونه نوشت و به امضای دو طرف رساند:
۱- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌گردند کلیه جزئیات ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای خود را به آژانس اعلام نمایند و آژانس نتیجه بررسی‌های خود را به شورای امنیت گزارش دهد.
۲- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کنند و هرگز به دنبال فرآوری تولید پلوتونیم نروند و داشته‌های موجود را نیز به کشور ثالث صادر یا امحا نمایند.
۳- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند که به بازرسان آژانس اجازه بازرسی بدون محدودیت از همه مراکز و تأسیسات را در سراسر کشور بدهند.
۴- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند برنامه موشکی بالستیک خود را متوقف و موشک‌های تولیدشده موجود را نیز منهدم نموده و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز گزارشی از روند و اتمام کار ارائه دهد.
۵- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند زندانیان دو طرف را به صورت کامل آزاد نمایند.
۶- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند از حمایت گروه‌های تروریستی در خاورمیانه و سراسر جهان دست بردارند. بدیهی است گروه‌های تروریستی به گروه‌هایی گفته می‌شود که یا در لیست سیاه سازمان ملل باشند یا با دولت قانونی خود درگیری مسلحانه داشته باشند یا به کشتار بی‌گناهان اقدام کنند و از مشارکت سیاسی سر باز زنند.
۷- ایران و امریکا هر دو حاکمیت دولت عراق را به رسمیت بشناسند و صرفاً با درخواست دولت مرکزی آن کشور به تبادلات مختلف اقدام نمایند.
۸- ایران و امریکا متعهد می‌شوند که از ارسال سلاح، بمب، هواپیما، موشک و اطلاعات جاسوسی جهت جنگ در یمن خودداری نمایند و محاصره دریایی و هوایی یمن پایان یابد.
۹- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند که وضعیت نیروهای‌شان در سوریه به وضعیت قبل از ایجاد داعش برگردد و ادامه حضورشان صرفاً با اجازه دولت قانونی آن کشور باشد.
۱۰- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند از تقویت و حمایت القاعده و طالبان، داعش، بوکوحرام و خصوصاً القاعده در سوریه، نیجریه، لیبی و افغانستان و نیز از حمایت از فرقه‌رجویه دست بردارند و امریکا متعهد می‌شود زندانیان بدون محاکمه این گروه‌ها را سریعاً طبق قوانین بین‌المللی محاکمه نماید.
۱۱- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند که کلیه تهدیدات امنیتی، اقتصادی، اطلاعاتی، مالی، سیاسی و رسانه‌ای را علیه همدیگر متوقف نمایند.
۱۲- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند از حکومت‌های غیرانتخاباتی و غیرمردمی و دیکتاتورها حمایت نکنند و از روند مردم‌سالاری در خاورمیانه حمایت کنند.
۱۳- ایران و امریکا هر دو متعهد می‌شوند بمب‌های اتمی خود را از بین برده و به شعار جهان عاری از سلاح هسته‌ای بپیوندند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز بر روند اسقاط بمب‌های اتمی دو کشور نظارت خواهد داشت. همچنین ایران و امریکا متعهد می‌شوند هر کدام از هم‌پیمانان‌شان را که دارای سلاح هسته‌ای هستند، خلع سلاح نمایند و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز بر آن نظارت نماید.
۱۴- ایران و امریکا متعهد می‌شوند کشتی‌ها و ناوهای جنگی خود را از آب‌های سرزمینی کشور دیگر دور نمایند.
همانگونه که در بدو این نوشته آورده شده برخی از بندهای ذکرشده در فحش‌نامه وزیر خارجه امریکا هیچ نسبتی با ایران ندارد (مثل سلاح هسته‌ای یا کلاهک هسته‌ای و...) اما آیا امریکا حاضر است چنین توافقنامه عادلانه‌ای را امضا نماید و دو طرف به آن راضی شوند و به صلح و امنیت جهانی کمک شود؟ قطعاً قانون جنگل چنین اجازه‌ای را به استکبار نخواهد داد. اما کاش می‌شد نظام جمهوری اسلامی ایده مطرح در این وجیزه را به امریکا پیشنهاد می‌کرد تا معلوم شود نظم و امنیت منطقه و جهان از سوی چه کسانی تهدید می‌شود و منافع قداره‌بندان فاسد جهان در کجا نهفته است؟
ارسال نظرات