متخصص ارتوپدی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران اظهار داشت: در سالهای گذشته پزشکان برای درمان کمردرد استراحت طولانی مدت تجویز میکردند، اما در حال حاضر میگویند ۳ تا ۵ روز استراحت درد کمر را کاهش میدهد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، روابط عمومی انجمن جراحان ارتوپدی ایران، دکتر مسعود شایسته آذر اظهار داشت: درمانی کوتاه مدت درد را ساکت میکند، ولی برای جلوگیری از عود مجدد این بیماری نیاز به بازتوانی چند ماهه است که باید انجام گیرد. وی افزود: بعد از استراحت، برنامههای بازتوانی برای تقویت عضلات ستون مهرهای کمری به منظور برداشتن فشار از روی ستون مهره و همچنین روشهایی که موجب تغییراتی در سبک زندگی میشود، در دستور کار این افراد قرار گیرد. شایسته آذر افزود: اگر قرار است از بروز و شیوع کمردرد کاسته شود، باید برنامههایی برای جامعه تدوین شود تا افراد از دهه دوم زندگی تمریناتی را برای تقویت عضلات اطراف ستون مهره در کنار کارهای روز مره زندگی، انجام دهند. این متخصص ارتوپدی بیان داشت: شنا کردن و انجام نرمشهای مخصوص تقویت کننده عضلات از جمله کارهای است که میتواند باعث تقویت عضلات شود تا افراد به راحتی دچار دردهای کمر یا ضایعات ستون مهرهای نشوند. وی افزود: مهمترین کار بازتوانی این است که قدرت عضلات اطراف ستون مهرهای را افزایش میدهد تا فشارهای کاری روزمره و به دیسک و مهرهها فشار کمتری وارد کند. شایسته آذر با اشاره به اینکه کمردرد بیماری شایعی است، افزود: هیچ آدمی در دنیا پیدا نمیشود که حداقل یکبار در عمر خود کمردرد را تجربه نکرده باشد. عضلاتی که قدرت کافی ندارند، بعد از یک فعالیت بیش از حد انتظار، ممکن است برای مدتی دچار دردهای عضلانی و اسکلتی شوید. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران اظهار داشت: این مورد با چند روز استراحت و گرم نگه داشتن و مصرف دارو معمولا بهبود پیدا میکند. وی افزود: گاهی اوقات آسیب از این حد فراتر میرود و دیسکهای بین مهرهای نمیتوانند فشار به بدن را تحمل کنند، که در اینصورت، آسیب به دیسک به مهرهای وارد میشود. شایسته آذر افزود: درصد کمی از این افراد که به درمانهای دارویی و تغییر روش زندگی جواب ندهند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. وی با اشاره به اینکه علل کمر درد در سنین بالاتر، میتواند آرتروز ستون مهرهای باشد، گفت: لغزندگی مهرهها و میتواند براثر تنگی کانال نخایی باشد که بیمار باید با وسایل تصویربرداری موجود، بررسیی شود تا تشخیص مناسب داده و برحسب مورد، درمان مناسب پیشنهاد شود.