گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حمید فرید؛* HIV نام ترسناکی که حتما بارها شنیدید؛ اما تا به حال فکر کردید علت خطرناک تر بودن این بیماری چه چیزی هست؟ مطلب قابل تاملی که در مورد این بیماری وجود دارد دوره کُمون آن است، یعنی نهفتگی به این معنا که از زمان ورود ویروس بیماری، تا بروز اولین علائم، از چند هفته تا چندسال طول می کشد و بیمار متوجه بیمار بودنش نمیشود و اقدامی برای درمان انجام نمی دهد و زمانی متوجه می شود که خیلی دیر شده است.
همین موضوع باعث شد تا متوجه شباهت آن با درگیری یک اجتماع با هنجارهای بیگانه شوم، دقیقا وقتی در یک اجتماع، هنجاری بیگانه وارد می شود؛ تا بروز علائم و تاثیر گذاری مخربش، زمانی طولانی سپری می شود و در این فاصله هیچ کس از وجودش مطلع نمی شود تا وقتی که تار و پود جامعه به آن مبتلا شده و تمام سیستم را درگیر کند.
اگر از شباهت این دو بیماری بگذریم متوجه می شویم زمانی جامعه دچار یک هنجار بیگانه مخرب می شود که کمبود و کم کاری در آن قسمت وجود داشته باشد، در نتیجه با ورود یک هنجار، افراد مستعد درگیر و بعد از مدتی این هنجار جایگاه خود را تثبیت کرده و علائم بروز پیدا می کنند.
متاسفانه تا به این لحظه اغلب از روش حذف استفاده شده است و کمتر فعالیتهایی را میشناسم که روشی جز این، بکار برده باشند؛ اما روش دیگری که نسبتا مغفول مانده روش جایگذاری است، در این روش با سپری شدن زمان، هنجار مخرب کنار رفته و یک هنجار بومی جایگزین آن می شود؛ چرا که علت درگیری افراد با یک هنجار مخرب احساس کمبود آنها بوده است، اگر ما خلا این کمبودها را پر کنیم مشکل حل می شود.
و اما نکته مهم: این متن صرفا جهت آگاهی است و برای عملی کردن این تئوریها باید برنامه ریزی دقیق و مستمری داشت و برای گرفتن نتایج نیز باید صبر کرد، معضلات اجتماعی نه واکسن دارند نه راه درمانی کوتاه مدت ولی با همت اجتماعی قابل درمان هستند.
حمید فرید-دبیر انجمن اسلامی دانشگاه فرهنگیان مشهد
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.