رئیس دانشگاه بیرجند گفت: غذای دانشگاه آن زمان هم تعریفی نداشت، مثلا وقتی غذا ماکارونی بود، ما با ظرفی از رشتههای ماکارونی به هم چسبیده مواجه بودیم.
احمد خامسان، رئیس دانشگاه بیرجند در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به بیان خاطرهای از دوران تحصیل خود پرداخت و گفت: دانشجوی دانشگاه تهران بودم و پس از پایان هر کلاس، برای اینکه بتوانم در سالن مطالعه جایی برای مطالعه داشته باشم، باید خود را به سرعت به خوابگاه میرساندم و جا میگرفتم.
خامسان گفت: غذای دانشگاه هم آن زمان تعریفی نداشت؛ مثلا وقتی غذا ماکارونی بود ما با ظرفی از رشتههای ماکارونی به هم چسبیده مواجه بودیم.
رئیس دانشگاه بیرجند ادامه داد: بعد از گذشت آن سال ها، اکنون که در دانشگاه مسئولیت به عهده دارم، گاهی به گذشته و شرایط تحصیل دوران خودم میاندیشم و اینکه شرایط تحصیل و امکانات ما در خوابگاه قابل مقایسه با حالا نیست.
وی با بیان اینکه دوران دانشجویی من، تازه جنگ تمام شده بود و سطح انتظار خیلی بالایی نداشتیم، گفت: خوابگاهها اکنون در شرایط خوبی هستند؛ اتاقها مفروش و سیستم لباسشویی در خوابگاه وجود دارد و سالنهای ورزشی نیز برای دانشجویان مهیا شده است.
خامسان با اشاره به اینکه انتظارات دانشجویان برای ارتقای کیفیت خوابگاهها به جا بوده و مسئولان باید به این انتظارات پاسخ دهند، گفت: تفاوت دانشجویان حالا با دانشجویان زمان ما این است که ما با وجود همه مشکلات به آینده امید داشتیم، اما به دانشجویان حالا که نگاه میکنیم، میبینیم انگیزه زیادی ندارند و جو ناامیدی بین دانشجویان وجود دارد.
وی با تأکید براینکه فرصت پیشرفت اکنون نیز وجود دارد، خاطرنشان کرد: این جو تبلیغی که ناامیدی را ترویج میکند باید از بین برود و اگر دانشجویان انگیزه و هدف داشته باشند، آینده روشنی خواهند داشت.