به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، معمولا کودکان حدود دو سالگی در زمان بازی یکدیگر را هل میدهند، گاز میگیرند و یا کتک میزنند.
آن‌ها به شدت از رفتار همسالان خود خشمگین میشوند زیرا هنوز رابطه برابر را نیاموخته اند.
کتک زدن در سن ٣ سالگی یا بعد از آن طبیعی نیست و نیاز به بررسی دارد.
آیا والدین باید دخالت کنند؟این وظیفه کودکان در این محدوده سنی نیست که از خود مراقبت کنند.
آن‌ها نیاز دارند شخص بزرگسالی کنار آن‌ها باشد تا اگر کودکی اقدام به زدن یا هل دادن دیگری کرد، فرد بزرگسال بدون داد زدن یا دعوا کردن او را متوقف کنند.
"اگر زد تو هم بزن"
این جمله، آسیب فراوانی به کودک ما خواهد زد.تمام آموخته‌های فرزندتان را زیر سوال خواهد رفت و این سوال پیش می‌آید پس اگر کسی کار بدی کرد من هم میتوانم آنرا تکرار کنم؟ کودکی که می‌زند درونش لبریز از حس بد به خود و دیگران است.
در حقیقت کودکی که کتک می‌زند از کودکی که کتک می‌خورد بیشتر آسیب می‌خورد و احساسات منفی بیشتری را درون خود احساس می‌کند.
به علاوه او را در خطر آسیب فیزیکی بعضا جبران ناپذیر قرار می‌دهید و به کودکان خشم، مجازات و کینه ورزی را آموزش خواهد داد.
پس چه رفتاری داشته باشیم؟
باید بدانید زمانی که کار به برخورد فیزیکی رسید، به فرزندتون بیاموزید بهتر است دست خود را بالا بیاورد و بگوید نزن.
با آموزش این رفتار به فرزند خود، شما به او می‌آموزید که در رابطه با دیگران میتواند حد و مرز مشخصی قرار دهد و از خود دفاع کند.
اگر طرف مقابل به کار خود ادامه داد، فرزند شما باید محیط را ترک کند. با این کار به فرزندتان می‌اموزید که انسان‌هایی در زندگی سر راه ما قرار خواهند گرفت که دچار اختلالات رفتاری هستند، و عاقلانه‌ترین واکنش این است که با این افراد درگیر نشویم.
ترک کردن محیط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دلیل بر بی عرضگی او می‌باشد.تنها نشان میدهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را می‌داند.
ارسال نظرات