بوی نامطبوع طلای کثیف، صدای مردم کرمانشاه را درآورد / شیرابه‌های کارخانه بازیافت استان به رودخانه قره‌سو سرازیر می‌شود

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛* بازیافت، صنعتی پردرآمد و پول‌ساز که در دهه‌های اخیر در کشور‌های پیشرفته مورد استقبال قرار گرفته و از طریق این پروسه آهن آلات، قراضه‌های آهن، پلاستیک، شیشه، کاغذ، مقوا و برخی مواد شیمیایی و زباله‌ها به کود کمپوست تبدیل می‌شوند و با اینکار از هدر رفتن منابع سودمند و سرمایه‌های ملی جلوگیری می‌شود و از میزان مصرف مواد خام و انرژی کاسته می‌شود.

البته از طریق بازیافت زباله ها، از میزان تولید گاز‌های گلخانه‌ای نیز کاسته می‌شود و به نوعی مدیریت پسماند صورت می‌گیرد. خوشبختانه این صنعت در ایران نیز مورد استقبال قرار گرفته و در مراکز بازیافت، مواد بازیافتی پس از تفکیک به کود کمپوست و بیو کمپوست تبدیل می‌شوند و از این طلای به اصطلاح کثیف نهایت استفاده می‌شود.

جدای از مزایای بازیافت و فواید انجام این پروسه برای حفظ محیط زیست، در صورتی که فرآیند بازیافت در چارچوب مشخص شده، صورت نگیرد، عواقب بسیار جدی به دنبال خواهد داشت و باعث وارد آمدن آسیب‌های جبران ناپذیر به سلامت مردم و محیط زیست می‌شود. متاسفانه در برخی کارخانه‌ها و مراکز بازیافت شاهد هستیم که در روند بازیافت زباله‌ها تخلفاتی صورت می‌گیرد و مهمترین آن مربوط به شیرابه‌های زباله‌ها است که علاوه بر بوی بدی که از آن‌ها متصاعد می‌شود، این شیرابه‌ها به سمت رودخانه‌ها سرازیر می‌شوند و آب را آلوده می‌کنند که خطرات زیادی برای محیط زیست به دنبال دارد.

 

کارخانه بازیافت زباله کرمانشاه از جمله مراکز بازیافتی است که زباله‌ها و مواد بازیافتی را به کود کمپوست و بیو کمپوست تبدیل می‌کند که اقدام ارزشمندی است، اما متاسفانه این کارخانه شرایطی را برای منطقه به وجود آورده که زندگی اهالی روستا‌های اطراف کارخانه را تحت تاثیر قرار داده چرا که شیرابه‌های تولیدی زباله‌های کارخانه به رودخانه قره‌سو کرمانشاه سرازیر و آب را آلوده کرده است. البته فاضلاب شرکت نفت و فاضلاب‌های خانگی نیز در این رودخانه رها می‌شوند که موجب آلودگی آن شده اند، اما آسیب‌های ناشی از سرازیر شدن شیرابه‌های زباله به رودخانه غیرقابل چشم پوشی است.

 

طی روز‌های گذشته گروهی از فعالان دانشجویی استان کرمانشاه برای رسیدگی به وضعیت روستاییان اطراف کارخانه بازیافت از این منطقه بازدید داشتند، در این باره محمدرضا آقایی، فعال دانشجویی استان کرمانشاه به خبرنگار ما می‌گوید: وضعیت نامناسب دپو زباله‌های کارخانه بازیافت کرمانشاه موجب شده تا ۱۰ کیلومتری کارخانه بوی بدی به مشام برسد و این مسئله باعث نارضایتی روستاییان منطقه شده است. البته شدت این بو در فصل‌های پاییز و زمستان به دلیل وارونگی دمای هوا بیشتر می‌شود و تحمل آن برای مردم سخت‌تر خواهد بود.

 

این فعال دانشجویی استان کرمانشاه می‌افزاید: یکی دیگر از معضلاتی که مردم منطقه با آن مواجه هستند، این است که خودرو‌های حمل زباله کارخانه بازیافت کرمانشاه از کمترین امکانات ایمنی برخوردارند و به دلیل نداشتن برچسب‌های شبرنگ حمل زباله که باعث سخت شدن تشخیص تردد این خودرو‌ها در جاده‌ها از سوی مردم می‌شود، باعث بروز تصادف خواهد شد و به طور مکرر در این مسیر شاهد تصادف خودرو‌های حمل زباله با خودرو‌های شخصی هستیم.

آقایی بیان می‌کند: علاوه بر این موضوع، مخزن شیرابه خودرو‌های حمل زباله کارخانه به دلیل استهلاک، نشتی دارند و جاده‌ای که به کارخانه منتهی می‌شود مملو از شیرابه زباله است و این شیرابه باعث شده که جاده حالت صابونی داشته باشد و خودرو‌های شخصی در زمان تردد از آن، کنترل خود را از دست بدهند و تصادف کنند.

شنیده‌ها حاکی از این است که اهالی روستا‌های اطراف کارخانه بازیافت کرمانشاه در راستای حل مشکلات خود در این زمینه، اقدام به جمع آوری استشهاد و شکایت نامه پیرامون مسائل منطقه کرده اند و قرار است این استشهادیه را به دادستانی، شهرداری و محیط زیست استان کرمانشاه تحویل دهند و خواستار رفع آن شوند. البته فعالان دانشجویی دانشگاه‌های کرمانشاه نیز در این مسیر از هیچ کمکی به مردم دریغ نمی‌کنند و قرار است تا زمان حل این مسئله در کنار آنان به مطالبه گری بپردازند.

ناگفته نماند، پیگیری‌های خبرگزاری دانشجو از مسئولان شهری کرمانشاه برای حل این مسئله ادامه خواهد داشت.