روزنامه گاردین در مقالهای نوشت برخلاف رئیسجمهور اسبق آمریکا که یک رسوایی انتخاباتی داخلی به بار آورد، تخلفات ترامپ کشورهای خارجی را نیز شامل شده و بسیار خطرناکتر هستند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه «گاردین» روز شنبه در مقالهای نوشت، «ریچارد نیکسون» رئیسجمهور اسبق آمریکا با سوءاستفاده از قدرت سیاسی خود تلاش کرد بر رقبای خود در دور دوم برای تصاحب این سمت پیروز شده و سپس بر آن سرپوش بگذارد.
«دونالد ترامپ» رئیسجمهور فعلی نیز تلاش کرد با کمک همتای اوکراینی خود، رقیبش در انتخابات ۲۰۲۰ را از میدان خارج کرده و برای بار دوم رئیسجمهور آمریکا شود. در یک نگاه میتوان گفت: تخلف نیکسون شامل سرقتی خرابکارانه (گذاشتن شنود در کمپین انتخاباتی حزب رقیب) بود، در حالی که تخلف ترامپ یک کشور خارجی را نیز شامل میشود. اما باز هم موضوع فراتر اینها است.
سوءاستفاده از قدرت توسط نیکسون پس از انتخاب مجددش بهعنوان رئیسجمهور آمریکا افشا شد. با اینکه او کلاهبرداری خطرناک بود، اما در آن زمان به این نتیجه رسید که بیش از این به دموکراسی آمریکایی ضربه نزند.
اما سوءاستفاده ترامپ از قدرت سیاسی ۱۴ ماه پیش از انتخابات سال ۲۰۲۰ افشا شد. او اکنون در برههای قرار دارد که برای پیروزی در انتخابات حاضر است دست به هر کاری بزند.
اگر «رابرت مولر» بازرس ویژه پرونده تبانی روسیه برای رئیسجمهور شدن آمریکا شواهد محکمی درخصوص تقاضای ترامپ از «ولادیمیر پوتین» رئیسجمهور روسیه برای از دور خارج کردن «هیلاری کلینتون» رقیب انتخاباتیش پیدا میکرد، میتوانست برای خاتمه دادن به ریاستجمهوری ترامپ کفایت کند.
اکنون که مشخص شده است که ترامپ از «ولودیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین درخواست کرده است به او کمک کند تا «جو بایدن» رقیب انتخاباتی وی در سال ۲۰۲۰ را از میدان به در کند، چه کسی میتواند بگوید که او این بار خواستار استمداد پوتین نخواهد بود؟
روزنامه «واشنگتن پست» گزارش کرده است که ترامپ در سال ۲۰۱۷ با دو مقام روسی در دفتر خود ملاقات کرده و به آنها گفته است درخصوص مداخله روسها در انتخابات آمریکا نگرانی ندارد، زیرا آمریکا نیز همین کار را با کشورهای دیگر انجام میدهد. چنین سخنانی کارکنان کاخ سفید را مجبور کرد دسترسی به صورتجلسه این سخنان ترامپ را محدود کنند.
ترامپ نسبت به سال ۲۰۱۶ موقعیت محکمتری پیدا کرده است، زیرا به منبع کمکهای مالی و نظامی بینالمللی دسترسی دارد که میتواند زندگی حاکم هر کشور خارجی را بسیار لذتبخش کند یا برعکس برایش دشواریهای زیادی ایجاد کند.
نویسنده مقاله نوشت: «یاد گرفتهایم که ترامپ از هر اهرمی که بتواند برای ریاستجمهوری مجدد خود استفاده میکند. این هنر معامله است. برای محافظت از فرایند انتخابات خود در سال ۲۰۲۰ روی چه کسی میتوانیم حساب کنیم؟»
به طور قطع این فرد، «ویلیام بار» دادستان کل آمریکا نیست. در متن تماس تلفنی ترامپ و زلنسکی میبینیم که او از زلنسکی میخواهد با دادستان کل درخصوص تحقیق درباره پسر بایدن همکاری کند. همچنین ویلیام بار کسی است که تشخیص داد ترامپ اقدامی غیرقانونی مرتکب نشده و به مدیر اجرایی سازمان اطلاعات ملی آمریکا دستور داد نگذارد شکایتنامه افشاگر تماس ترامپ با زلنسکی به دست کنگره برسد.
این گزارش در ادامه افزود: ویلیام بار به سود آمریکا کار نمیکند. او درست مانند «رودی جولیانی» و سایر سگهای دستآموز و چاپلوسها و تملق گویان ترامپ برای او کار میکند. خوشبختانه هنوز برخی از کارکنان دولت متوجه مسئولیتهایشان هستند. «ما به مقام اطلاعاتی مدیون هستیم که شکایت علیه تماس ترامپ و رئیسجمهور اوکراین را تنظیم کرد. همچنین به «مایکل اتکینسون» بازرس کل جامعه اطلاعاتی آمریکا که این شکایتنامه را بهصورت «نگرانی جدی» طبقهبندی کرد».
اگر قرار باشد انتخابات ۲۰۲۰ واجد مشروعیت باشد، ملت آمریکا به افشاگرها و مقامات درستکار بیشتری نیاز دارد و همه باید هوشیار باشند.
ترامپ گمان میکند شکستناپذیر است. بهای واقعی استیضاح رسمی به او گوشزد میکند که لزوماً نمیتواند از عواقب سوءاستفاده از قدرت ریاستجمهوری بگریزد. وی همچنان تلاش خواهد کرد، اما او حداقل از یک خط قرمز رد شده و حالا همه در حال تماشا هستند.
فارغ از اینکه نتیجه استیضاح چه خواهد شد، تا زمانی که احتمال خاتمه یافتن ریاستجمهوری او در ۲۰۲۰ ممکن باشد، میتوان توطئههای او را محدود کرد. اما اگر انتخابات مورد دستکاری قرار گیرد و این مرد دوباره انتخاب شود، عواقب آن نامشخص خواهد بود.