این روزها به دلیل اینکه هیچ نظارتی از سوی سازمانهای مربوطه وجود ندارد، هر فردی تنها با یک شماره تلفن در این صفحات عضو شده و هر آگهی که میخواهد را ثبت کند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، آگهیهای مختلفی در فضای مجازی منتشر میشود که در آن فرد آگهی دهنده به دنبال شریک یا رفیق برای پیشبرد فعالیتهای روزمره خود است. اما این آگهیها تا چه اندازه واقعی هستند؟
در چند دهه اخیر کلمات مختلفی از زبان انگلیسی وارد زبان کوچه و بازاری مردم ایران شده است. «پارتنر» هم یکی از همین کلمات است. پارتنر که در لغت به معنای شریک و رفیق است احتمالا این روزها بیشتر از هر زمان دیگری به چشمتان بخورد. فقط کافی است سری به سایتهای انتشار آگهی نظیر دیوار بزنید تا در بخش داوطلبانه با آگهیهای درخواست دوست و پارتنر مواجه شوید.
قضیه از آنجایی شروع میشود که به بهانه یافتن پارنتر و همراه برای یادگیری زبانهای خارجه، موسیقی و حتی عکاسی و قدم زدن زیر باران آگهیها منتشر میشد. این آگهیها روز به روز بیشتر و بیشتر شده و حالا برای خود دارای یک بخش مجزا در این سایت انتشار آگهی هستند.
بحران تنهایی اینکه در یک جامعه دیده شود که برخی از بچههای نسل جدید آن برای ابتداییترین کارها و فعالیتهای روزمره خود نیز نیازمند انتشار آگهی برای پیدا کردن یک همدم یا دوست میگردد، قبل از هر چیزی خبر از بحران تنهایی میدهد. بحرانی که میتواند در جامعه و به خصوص در نسل جوان ما رشد کند و خود را به مدلهای گوناگون نشان میدهد. حالا میخواهد در قالب انتشار آگهی برای پیدا کردن یک دوست باشد و یا ارتباط گیری غلط در دنیای واقعی پیرامون خود.
در دنیای جدید به دلیل رشد جمعیت و افزایش میانگین عمر و امید به زندگی و تراکم جمعیت در شهرها؛ انسان معاصر بیش از هر زمان دیگری، در میان جمع استقرار دارد، اما ضعف ارتباطی آن باعث شده روز به روز تنها شود.
معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده نیز اخیرا درباره این بحران گفته است: «خانوادهها نمیتوانند به خوبی با هم ارتباط برقرار کنند؛ کیفیت ارتباطات به شدت مختل شده، سوء تفاهم بالا و قدرت شنیداری و درک پایین است که این موارد مناسبات اجتماعی را دچار مشکل میکند.»
آن روی آگهیها اما همه آگهیها صادقانه و از روی تنهایی نیست. این سری از آگهیها نیز پشت پردهای دارد که چندان خوشایند نیست. بسیاری از این آگهیها جعلی بوده و آگهیدهنده نه تنها به دنبال یادگیری موسیقی یا زبان انگلیسی نیست بلکه صرفا از آن به عنوان پوششی برای سوءاستفادههای جنسی بهره میبرد. با پیام دادن و جویا شدن شرایط، فقط جنسیت سن وضعیت تاهل و انواع عکسها را از شما میخواهند و خبری از یادگیری زبان و موسیقی نیست. بسیاری از آنها البته در گفتگوی اول همین که جنسیت شما را مطمئن میشوند با شما قرار میگذراند.
با وجود اینکه از این قبیل آگهیها سوءاستفادههای زیادی میشود، اما همچنان آنها در فضای مجازی منتشر میشوند. به نظر میرسد این روزها به دلیل اینکه هیچ نظارتی از سوی سازمانهای مربوطه وجود ندارد، هر فردی تنها با یک شماره تلفن در این صفحات عضو شده و هر آگهی که میخواهد را ثبت کند.