به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، وب‌سایت الف. با اشاره به سخنان اخیر اسحاق جهانگیری نوشت: معاون اول رئیس‌جمهور، در مراسم روز ملی صادرات گفت: «همواره باید برابر ملت ایران به‌ویژه طبقات ضعیف سر تعظیم فرود آوریم که این روز‌ها را با صبر و تحمل، سختی‌ها را پشت‌سر گذاشتند و حاضر نشدند کمترین حرکتی که نشان دهد، کشور و نظام در معرض خطر قرار دارد از خود بروز دهند؛ آن‌ها با سیلی صورت خود را سرخ نگه‌داشتند و کمر خم نکردند.»
به‌نظر می‌رسد اظهارات معاون اول رئیس‌جمهور نوعی دلجویی نسبت به مردم محروم و مستضعف جامعه در پی اعتراضات بنزینی اخیر است. اتفاقاً باید گفت: بسیاری از حاشیه‌نشینان در مواجهه نابرابر با شرایط و سیاست‌های دولتی که میراث‌دار نگاه کارگزاران سازندگی در حکمرانی است کمر خم کرده‌اند.
وقتی تورم حتی مطابق آمار‌های رسمی۴۰ درصد است انتظار می‌رود دولت گام‌های عینی و واقعی جهت کاستن از فشار بر طبقات متوسط و علی‌الخصوص محرومان جامعه بردارد. اما در سال‌های اخیر دولت تلاشی جهت بازتوزیع ثروت در جامعه به دور از تنش‌های طبقاتی انجام نداده است. دولت در موارد بسیاری به توصیه‌های کارشناسان وقعی ننهاده و در نهایت تصمیمی اتخاذ کرده که به ضرر تعداد بسیار بیشتری از مردم تمام شده است. در واقع سهل‌انگاری دولت (اگر نخواهیم نگاه بدبینانه‌ای داشته باشیم) در وضع و اجرای سیاست‌هایی که تنها به نفع اقشار ثروتمند و مرفه جامعه تمام می‌شود موجب ایجاد چالش و بحران شده است.
اگر معاون اول، واقعاًً به این گفته خود اعتقاد دارد، ضرورت دارد گفتمان حاکم بر سیاست‌گذاری‌های دولت حداقل اندکی به سمت مردم فقیر و مستضعف تغییر جهت دهد. این چرخش همان اتفاقی است که در دوران سازندگی نیز رخ داد و بعد از شورش‌های اسلامشهر، چهاردانگه و... جهت سیاست‌های دولت سازندگی از توسعه بدون ضابطه و به ضرر طبقات ضعیف جامعه اندکی تغییر پیدا کرد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات