دانشجوی دانشگاه خلیج فارس با اندازهگیری میکروپلاستیکها در رسوبات نشان داد که میزان آلودگیهای مناطق شهری و صنعتی بوشهر بیش از سایر مناطق استان است.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب مقصودیان، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته محیط زیست دریا دانشگاه خلیج فارس بوشهر است که موضوع پایان نامه او، شناسایی و اندازه گیری میکروپلاستیکها در رسوبات و ماهی گل خورک والتونی جنگلهای مانگرو استان بوشهر است.
در این پایان نامه ۵ جنگل مانگرو در بوشهر انتخاب شده اند و روی آنها تحقیق شده است. جنگلهای مانگرویی که اکوسیستم بسیار مهم و زیستگاه گل خورکها هستند؛ گل خورکهایی که در چرخه غذایی انسان قرار میگیرند.
مقصودیان در این باره میگوید: برای جمع آوری این رسوبات پنج منطقه هدف شهری، صنعتی و بکر را مدنظر قرار دادیم و در هر یک از آنان ۶ ایستگاه ایجاد کردیم از هر کدام از آنها ۳ کیلو رسوبات برداشت کردیم که در مجموع میشد ۹۰ کیلو رسوبات و در هر کدام از مناطق نیر ۳ گل خورک جمع آوری کردیم.
این دانشجوی دانشگاه خلیج فارس بوشهر با بیان اینکه ذرات پلاستیک به صورت علمی از رسوبات مناطق مشخص شده جداسازی و از لحاظ شکل و رنگ و اندازه و نوع پلیمر دسته بندی شدند، اضافه کرد: در مجموع توانستیم ۲ هزار و ۶۵۷ میکروپلاستیک و مزوبلاستیک در جنگلهای مانگرو استان بوشهر جمع آوری کنیم.
وی با بیان اینکه از این ۵ ایستگاه تحقیقاتی، مناطق شهری و صنعتی بوشهر بیشترین آلودگی را دارند، ابراز کرد: طبق تحقیقاتی که انجام دادیم، دلیل آلودگی مناطق شهری را میتوان ورود فاضلابهای شهری و مواد آرایشی و بهداشتی و حتی خمیر دندان به آنها دانست، اما در منطقه صنعتی عسلویه، طی بررسیهایی که انجام دادیم، متوجه شدیم که برخلاف ادعاهایی که در مورد عدم ورود فاضلاب به منطقه میشود، یکسری از ذرات فیلترهای پارس جنوبی وارد این منطقه میشوند و میکروپلاستیکها در این محدوده وجود دارند.
علی محمد صنعتی، رئیس پژوهشکده خلیج فارس دانشگاه خلیج فارس بوشهر نیز در این باره میگوید: طبق تحقیقاتی که انجام دادیم، مشخص شد که میکروپلاستیکها علاوه بر اینکه در سواحل جنگلهای مانگرو وجود دارند بلکه در بافت ماهیچهای انواع ماهی گل خورک نیز دیده میشوند.
رئیس پژوهشکده خلیج فارس بوشهر ابراز میکند: بررسیها نشان میدهد که از میزان پلاستیکهایی که از سال ۱۹۵۰ تا سال ۲۰۱۷ در عسلویه تولید شده اند تنها ۱۷ درصد آنها تجزیه شدند.