گزارش |
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، موضوع برداشتن فیزیکی دیوارهای دانشگاه فردوسی مشهد از حدود یک سال پیش مطرح شد و حاشیه‌هایی در پی داشت. بار دیگر امسال این موضوع از سوی شورای اسلامی شهر مشهد مطرح شد.
در بند ششم نظریه طرح تفصیلی جنوب غرب مشهد که در جلسه علنی شورای اسلامی شهر مشهد در ۱۶ تیر ماه مطرح شد نوشته «به منظور استفاده از ظرفیت فضا‌های سبز و باز دانشگاه فردوسی در راستای تقویت و خلق فضا‌های عمومی و اجتماعی و ارتقای کیفیت محیط شهری، به جهت هم پیوندی این مجموعه با عرصه شهر، پیشنهاد حذف حصار فیزیکی دانشگاه ارائه می‌شود.» این بند از نظریه طرح تفصیلی جنوب غرب مشهد در شورای اسلامی شهر با ۱۳ رأی موافق، به تصویب رسید.
در بند ششم نظریه طرح تفصیلی جنوب غرب مشهد که در جلسه علنی شورای اسلامی شهر مشهد در ۱۶ تیر ماه مطرح شد نوشته «به منظور استفاده از ظرفیت فضا‌های سبز و باز دانشگاه فردوسی در راستای تقویت و خلق فضا‌های عمومی و اجتماعی و ارتقای کیفیت محیط شهری، به جهت هم پیوندی این مجموعه با عرصه شهر، پیشنهاد حذف حصار فیزیکی دانشگاه ارائه می‌شود.» این بند از نظریه طرح تفصیلی جنوب غرب مشهد در شورای اسلامی شهر با ۱۳ رأی موافق، به تصویب رسید.
شورای شهر هویت دانشگاه فردوسی را به چالش کشید
دانشجویان معتقدند که این امر باعث به چالش کشیده شدن هویت اصلی دانشگاه می‌شود. برخی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد این موضوع را بی ارتباط به نصب بزرگترین مجسمه هنری جهان در میدان علوم دانشگاه نمی‌دانند.
یکی از دانشجویان این دانشگاه در اینستاگرام خود در سلسله مطالبی با عنوان روایت مجسمه به اتفاقات حول آن پرداخته و عنوان کرده است: «همان موقع که صحبت مجسمه بود، حرف از برداشتن دیوارهای دانشگاه هم بود که بک بخشی از دانشگاه را برای ورود عموم باز بگذارند. دقیقا همان ورودی که به مجسمه نزدیک است. اگر شما بودید چیزی جز این خیال می‌کردید که می‌خواهند دانشگاه را یک مکان توریستی کنند؛ جوری که دانشجویان و مردم بیایند و از آن‌ها ورودی بگیرند.»
او ادامه داده است: «این مجسمه و برداشتن دیوارهای دانشگاه همه ش بهانه است برای اینکه بگویم ما دانشجویان دوست نداریم کسی که ربطی به دانشگاه ما ندارد، در دانشگاه ما تصمیم بگیرد و اجازه نمی‌دهیم جریان سرمایه داری در دانشگاه نفوذ کند.»
سرمایه گذاری گردشگری در دانشگاه فردوسی
سجاد کمالی نیا، فعال دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد و نایب دبیر شورای صنفی این دانشگاه نیز در توییتر خود به این مساله اعتراض کرده و نوشته است: «چند ماه پیش نظر وزیر علوم را درباره حذف دیوار جویا شدم، گفتند منظور حذف فیزیکی دیوار‌ها نیست بلکه ارتباط جامعه و دانشگاه است. آن وقت برخی از اعضای شورای شهر مشهد، با نظرات غیرعلمی، طرح حذف دیوارهای دانشگاه فردوسی را تصویب کردند»
او همچنین در توییتی دیگر ساخت مجسمه فردوسی و حذف دیوارهای دانشگاه را به هم مرتبط دانسته و اشاره کرده است که این دو موضوع لازم و ملزوم یکدیگر هستند و اگر «دانشگاه فردوسی این طرح‌های غیرعلمی و غیرقانونی را اجرا کند، آبرویی در دنیا برایش نخواهد ماند.»
کمالی نیا در گفتگو با خبرنگار ما می‌گوید: رئیس دانشگاه در ۲۴ اردیبهشت مصاحبه‌ای با یکی از رسانه‌های مشهدی داشت و در آن اعلام کرد که این فرد قرار است در این پروژه سرمایه گذاری کند. در این مصاحبه اسمی از کار خیرخواهانه نیامده و وقتی از سرمایه گذاری نام می‌برند، یعنی قرار است از این پروژه سودی عاید سرمایه گذار شود.
این فعال دانشجویی مشهدی توضیح می‌دهد: از واژه‌هایی که در مصاحبه به کار رفته اینطور دریافت می‌کنیم که ساخت بزرگترین مجسمه فردوسی در جهان، در دانشگاه فردوسی مشهد آن هم از سوی یک فعال صنعت گردشگری قطعا تنها با هدف بزرگداشت فردوسی نیست.
بیشتر بخوانید:
- دانشگاه فردوسی طرح میدان علوم را به طور کامل متوقف کند
- حاشیه‌های ساخت یک مجسمه ۳۸ متری در دانشگاه فردوسی مشهد!
- مجسمه ۳۸ متری فردوسی در چند کیلومتری آرامگاه او نصب شود
وی معتقد است نصب این مجسمه هنری به معنی برنامه ریزی برای بازدید توریست‌ها از آن است و این به معنی باز شدن در‌های دانشگاه به روی تمام مردم و تبدیل شدن آن به یک مکان توریستی است.
به گفته کمالی نیا، محمد کافی، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد، در جلسه‌ای اعلام کرده است که آرزو دارد دانشگاه فردوسی تبدیل به منطقه ۱۴ شهرداری شود. او معتقد است نصب مجسمه و برداشتن دیوارهای دانشگاه شاه کلید‌های تبدیل شدن آن به یکی از مناطق شهری است.
وی بیان می‌کند: توریستی شدن دانشگاه به معنی نفوذ گفتمان سرمایه سالاری در دانشگاه است که می‌تواند منجر به آن شود که سرمایه گذاران درباره سیاست‌های دانشگاه اعمال نظر کنند و در نهایت دانشگاه را از وظایف علمی و فرهنگی خود دور کند.
نایب دبیر شورای صنفی دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد تصریح می‌کند: اگر دانشگاه منطقه‌ای توریستی شود، از فضای علمی دور شده و به عنوان فضایی گردشگری و عمومی تبدیل می‌شود.
به نظر می‌رسد، پیش از آنکه مساله برداشتن دیوارهای دانشگاه فردوسی مشهد در شورای اسلامی شهر به تصویب رسد، پیوست فرهنگی آن نیز مورد توجه قرار می‌گرفت و مسئولان و مدیران دانشگاهی و شهری توضیح می‌دادند که چه برنامه‌ای برای حفظ هویت علمی و فرهنگی دانشگاه پس از برداشتن مرز‌های آن دارند.
ارسال نظرات