به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، بعد از نامه پنج زبانه ماه قبل نهضت استادی در جریان شناسی هتاکی‌ها به رسول خدا (ص) در فرانسه که به هزار استاد در دانشگاه‌های اروپا ایمیل شده بود؛ ۱۰۰۰ استاد ایرانی در نامه تبیینی دیگری به استادان فرانسه که به زبان‌های فرانسه، عربی و انگلیسی منتشر شد، تحرک بیشتر و اعتراض شان نسبت به سیاست رسمی و سیاستمداران فرانسوی از جمله رئیس جمهور گستاخ این کشور را خواستار شدند.
متن نامه هزار استاد ایرانی به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
استادان و فرهیختگانِ دانشگاه‌های فرانسه
با سلام و احترام
اندک زمانی از نامۀ پیشینِ ما به شما نگذشته که واقعه‌ای دیگر، ما را بر آن داشت که برای بارِ دوّم - والبتّه این‌بار با تأکید و حسّاسیّتِ بیشتر- با شما گرامیان سخن بگوییم و از منظری که شایستۀ اصحابِ فکر و اندیشه و قلم است، شما را به «گفتگوی نظری» و «تحرّکِ عملی» دعوت نماییم.
هرچند تاکنون به آن نامه پاسخ نگفته‌اید، امّا بااین‌حال، ما نمی‌خواهیم «بابِ گفتگو» و «مسیرِ تفاهم و تبادل‌نظر» برای اقدام دور از اخلاق و ارزش‌های انسانی سیاستمدار کم تجربه شما مسدود و امکان‌ها و فرصت‌هایی که تنها در اختیارِ نیرو‌های دانشگاهی و فعّالانِ فکری روزگار ما است، از میان برود.
ازاین‌رو، می‌خواهیم در چهارچوبِ «عقل»، «منطق»، «انصاف» و فضلیت‌های اخلاقی دربارۀ حمایتِ آشکار و رسمیِ رئیس‌جمهورِ فرانسه از انتشارِ کاریکاتورِ توهین‌آمیز نسبت به رسول خدا، حضرت محمّد - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم- با شما گفتگوی مکتوب نموده و وجدان‌های آگاه را به قضاوت فراخوانیم.
محقّقان و مدرّسانِ دانشگاهی کشور فرانسه!
می‌دانیم که اگر «آزادی» به «قیودِ اخلاقی و انسانی» محدود نشود و در خواسته‌های حقیر و اغراضِ پلید، ریشه بدواند، چه بر سرِ جامعۀ بشری خواهد آمد و مگر جز این است که امروز، حجمِ انبوهی از مصائب و دشواری‌های انسان، برخاسته از همین قبیل آزادی‌های بیگانۀ با «اخلاق» و «انصاف» و «فضیلت» است؟!
هیچ حقّی از حقوقِ بشر نیست که در صورتِ تعارض و تزاحم با «حقوق و کرامت انسان‌های دیگر»، رسمیّت و اعتبار داشته و سیاستمداران شما سالیانی متمادی به همین دلیل برخی از دولت - ملت‌ها را مورد سرزنش قرار دادند، امّا اینک، آشکارا مشاهده می‌کنیم در کشوری که به‌عنوانِ مهدِ دموکراسی و حقوق و آزادی‌ها معرفی می‌شود، به همین استدلال اقلّی نیز پشت می‌شود!
اهانت به رسولِ خاتم الهی ازآن‌جهت که نادیده‌انگاشتنِ حریمی است که در نظرِ حداقل یک میلیارد انسان محترم و مقدّس است، به‌معنیِ زیرپانهادنِ حقوقِ آن‌ها نیست؟! آنجاکه حقّ آزادیِ بیان برای یک نشریه و یک نویسنده، در تضاد با «حقّ صد‌ها میلیون‌ها انسان» قرار می‌گیرد، باید جانبِ کدام‌یک را گرفت؟!
زخم‌زدن بر «عواطف و علایقِ دینیِ یک میلیارد مسلمان»، شایستۀ «نفی» و «انکار» است یا «حمایت» و «هواداری»؟! چگونه است که رئیس‌جمهورِ شما، حتّی به ابتدایی‌ترین بنیان‌های حقوقِ بشر نیز پایبند نیست و در عمل، تعریفی از آزادیِ بیان ارائه می‌کند که نه با انصاف سازگار است، و نه با استدلال‌های درون‌تمدّنی که مدّعی آن است؟!
آزادی، آن‌گاه که بی‌اعتنا به ارزش‌های عالیِ انسان و تعهّد و وجدانِ اخلاقی تعریف می‌شود، بی‌درنگ به ضدّ خویش تبدیل خواهد شد و حیاتِ مدنیِ انسان را به‌خطر خواهد افکند. این تهدیدی است که اینک سیاستمدار عالی رتبه شما، در برابرِ جامعۀ فرانسه به روی خود در جهان گشوده است.
اندیشمندان و صاحب‌نظرانِ دانشگاهی!
اگرچه امانوئل مکرون از لحاظِ موقعیّتِ سیاسیِ خویش در فرانسه و در اروپا، در شرایطی به‌سر می‌برد که محتاجِ این چنین «صحنه‌سازی‌ها» و «بازی‌پردازی‌هایی» است، امّا بدون‌شک، آنچه‌که رخ داده، نه یک «اتّفاق» است و نه قابلِ فروکاهیدن به این سطح. واقعیّت این است که نفوذِ «دست‌های پنهان صهیونیستی» در سیاستِ رسمیِ غرب و از جمله فرانسه، واقعیّتی است که باید شرحِ آن را در تاریخِ فردا خواند، امّا بر اهلِ غور و تعمّق، پوشیده نیست که دولت‌های غربی، بازیچۀ همین دست‌های پنهان هستند و این لایۀ زیرین است که «سیاستِ رسمی» را صورت‌بندی می‌کند.
پس نه‌فقط منطقِ سیاست‌ورزی در غرب سیاسی، آغشته به «بی‌اخلاقی» شده، بلکه «استقلالِ ملّی و بومیِ» خویش را نیز از دست داده و سیاست‌مدارانِ غربی، به «عروسک‌های خیمه‌شب‌بازیِ» سرمایه‌دارانِ صهیونیستی تبدیل شده‌اند و این واقعۀ تلخ، یکی از نمود‌های اسلام‌ستیزیِ آنهااست.
دوستان و همکارانِ دانشگاهی!
برخلافِ تصویرسازی غرض‌ورزانۀ رسانه‌های غربی از اسلام، این آیینِ الهی، با زبانِ «خشونت» و «تعرض» و «تعدّی» سخن نمی‌گوید و شمشیرِ آخته در دست ندارد، بلکه هم احساسات و عواطفِ پاکِ انسانی را حرمت می‌نهد و هم «استدلال» و «برهان» و «گفتگو» را ترجیح می‌دهد. آری، اسلام به مسلمانان توصیه نمی‌کند که در مقابلِ ظالم و متجاوز، دست‌های خویش را بالا برده و ذلّتِ تسلیم را بپذیرند، امّا درعین‌حال، حتّی در میانِ نبرد و جنگ نیز، بابِ «عقلانیّت» و «منطق» را مسدود نکرده و از هر وسیله و بهانه‌ای برای دعوت به فضیلت و «هم‌سخنی» و «تبادل‌نظر» استفاده کرده است.
شما می‌توانید فارغ از قالب‌های کلیشه‌ای و دروغینی که رسانه‌های وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی ساخته‌اند، به متنِ قرآنِ کریم و زندگانیِ رسولِ خدا (ص) مراجعه و تفاوتِ میانِ «واقعیّت‌های اسلام» و «القا‌های رسانه‌ای» را مشاهده کنید. اقتضای «اندیشه‌ورزی» و «واقعیّت‌گرایی»، آن است که خود را از این فرصت محروم نکنید.
ما شما را برای مخاطبه و مفاهمه برگزیدیم، نه فقط از آن‌جهت که هم‌صنف و همکار هستیم، بلکه به این دلیل که معتقدیم نیرو‌های دانشگاهی، فراتر از محاسبات و معادلاتِ عالمِ سیاستِ رسمی و روزمرّه، «متعهّد به حقیقت» و " طرفدار فضیلت " هستند و از این‌که به عقبۀ منفعلِ سیاست‌مدارانِ بی‌اخلاق و منفعت‌جو تبدیل شوند، گریزانند.
پس بارِ دیگر، شما را دعوت می‌کنیم که نسبت به آنچه‌که در جامعه و سیاستِ فرانسه می‌گذرد، نظاره‌گر نباشید و در امتدادِ عقلانیّتِ مستقل و وجدانِ اخلاقیِ خویش، گام بردارید و مجال ندهید که سیاستِ رسمی در فرانسه، این‌چنین دستخوشِ «ندانم‌کاری»، «بی‌تدبیری» و «بی‌اخلاقی» شده و جهانیان را مقابل تان به صف آرایی وادارد، زیرا عمر سیاستمداران اندک، اما حیات ملت‌ها و سرمایه اجتماعی شان طولانی بوده و نباید بازیچه دستان کارگزاران خام واقع شود.
موفقیت و سلامتی شما را در راه نشر حقیقت و مقابله با تحریف از خدای بزرگ خواستاریم
هزار استاد و مدرس دانشگاهها، مراکز آموزش عالی و پژوهشی ایران
نهم آبان 1399
متن نامه هزار استاد ایرانی به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
استادان و فرهیختگانِ دانشگاه‌های فرانسه
با سلام و احترام
اندک زمانی از نامۀ پیشینِ ما به شما نگذشته که واقعه‌ای دیگر، ما را بر آن داشت که برای بارِ دوّم - والبتّه این‌بار با تأکید و حسّاسیّتِ بیشتر- با شما گرامیان سخن بگوییم و از منظری که شایستۀ اصحابِ فکر و اندیشه و قلم است، شما را به «گفتگوی نظری» و «تحرّکِ عملی» دعوت نماییم.
هرچند تاکنون به آن نامه پاسخ نگفته‌اید، امّا بااین‌حال، ما نمی‌خواهیم «بابِ گفتگو» و «مسیرِ تفاهم و تبادل‌نظر» برای اقدام دور از اخلاق و ارزش‌های انسانی سیاستمدار کم تجربه شما مسدود و امکان‌ها و فرصت‌هایی که تنها در اختیارِ نیرو‌های دانشگاهی و فعّالانِ فکری روزگار ما است، از میان برود.
ازاین‌رو، می‌خواهیم در چهارچوبِ «عقل»، «منطق»، «انصاف» و فضلیت‌های اخلاقی دربارۀ حمایتِ آشکار و رسمیِ رئیس‌جمهورِ فرانسه از انتشارِ کاریکاتورِ توهین‌آمیز نسبت به رسول خدا، حضرت محمّد - صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم- با شما گفتگوی مکتوب نموده و وجدان‌های آگاه را به قضاوت فراخوانیم.
محقّقان و مدرّسانِ دانشگاهی کشور فرانسه!
می‌دانیم که اگر «آزادی» به «قیودِ اخلاقی و انسانی» محدود نشود و در خواسته‌های حقیر و اغراضِ پلید، ریشه بدواند، چه بر سرِ جامعۀ بشری خواهد آمد و مگر جز این است که امروز، حجمِ انبوهی از مصائب و دشواری‌های انسان، برخاسته از همین قبیل آزادی‌های بیگانۀ با «اخلاق» و «انصاف» و «فضیلت» است؟!
هیچ حقّی از حقوقِ بشر نیست که در صورتِ تعارض و تزاحم با «حقوق و کرامت انسان‌های دیگر»، رسمیّت و اعتبار داشته و سیاستمداران شما سالیانی متمادی به همین دلیل برخی از دولت - ملت‌ها را مورد سرزنش قرار دادند، امّا اینک، آشکارا مشاهده می‌کنیم در کشوری که به‌عنوانِ مهدِ دموکراسی و حقوق و آزادی‌ها معرفی می‌شود، به همین استدلال اقلّی نیز پشت می‌شود!
اهانت به رسولِ خاتم الهی ازآن‌جهت که نادیده‌انگاشتنِ حریمی است که در نظرِ حداقل یک میلیارد انسان محترم و مقدّس است، به‌معنیِ زیرپانهادنِ حقوقِ آن‌ها نیست؟! آنجاکه حقّ آزادیِ بیان برای یک نشریه و یک نویسنده، در تضاد با «حقّ صد‌ها میلیون‌ها انسان» قرار می‌گیرد، باید جانبِ کدام‌یک را گرفت؟!
زخم‌زدن بر «عواطف و علایقِ دینیِ یک میلیارد مسلمان»، شایستۀ «نفی» و «انکار» است یا «حمایت» و «هواداری»؟! چگونه است که رئیس‌جمهورِ شما، حتّی به ابتدایی‌ترین بنیان‌های حقوقِ بشر نیز پایبند نیست و در عمل، تعریفی از آزادیِ بیان ارائه می‌کند که نه با انصاف سازگار است، و نه با استدلال‌های درون‌تمدّنی که مدّعی آن است؟!
آزادی، آن‌گاه که بی‌اعتنا به ارزش‌های عالیِ انسان و تعهّد و وجدانِ اخلاقی تعریف می‌شود، بی‌درنگ به ضدّ خویش تبدیل خواهد شد و حیاتِ مدنیِ انسان را به‌خطر خواهد افکند. این تهدیدی است که اینک سیاستمدار عالی رتبه شما، در برابرِ جامعۀ فرانسه به روی خود در جهان گشوده است.
اندیشمندان و صاحب‌نظرانِ دانشگاهی!
اگرچه امانوئل مکرون از لحاظِ موقعیّتِ سیاسیِ خویش در فرانسه و در اروپا، در شرایطی به‌سر می‌برد که محتاجِ این چنین «صحنه‌سازی‌ها» و «بازی‌پردازی‌هایی» است، امّا بدون‌شک، آنچه‌که رخ داده، نه یک «اتّفاق» است و نه قابلِ فروکاهیدن به این سطح. واقعیّت این است که نفوذِ «دست‌های پنهان صهیونیستی» در سیاستِ رسمیِ غرب و از جمله فرانسه، واقعیّتی است که باید شرحِ آن را در تاریخِ فردا خواند، امّا بر اهلِ غور و تعمّق، پوشیده نیست که دولت‌های غربی، بازیچۀ همین دست‌های پنهان هستند و این لایۀ زیرین است که «سیاستِ رسمی» را صورت‌بندی می‌کند.
پس نه‌فقط منطقِ سیاست‌ورزی در غرب سیاسی، آغشته به «بی‌اخلاقی» شده، بلکه «استقلالِ ملّی و بومیِ» خویش را نیز از دست داده و سیاست‌مدارانِ غربی، به «عروسک‌های خیمه‌شب‌بازیِ» سرمایه‌دارانِ صهیونیستی تبدیل شده‌اند و این واقعۀ تلخ، یکی از نمود‌های اسلام‌ستیزیِ آنهااست.
دوستان و همکارانِ دانشگاهی!
برخلافِ تصویرسازی غرض‌ورزانۀ رسانه‌های غربی از اسلام، این آیینِ الهی، با زبانِ «خشونت» و «تعرض» و «تعدّی» سخن نمی‌گوید و شمشیرِ آخته در دست ندارد، بلکه هم احساسات و عواطفِ پاکِ انسانی را حرمت می‌نهد و هم «استدلال» و «برهان» و «گفتگو» را ترجیح می‌دهد. آری، اسلام به مسلمانان توصیه نمی‌کند که در مقابلِ ظالم و متجاوز، دست‌های خویش را بالا برده و ذلّتِ تسلیم را بپذیرند، امّا درعین‌حال، حتّی در میانِ نبرد و جنگ نیز، بابِ «عقلانیّت» و «منطق» را مسدود نکرده و از هر وسیله و بهانه‌ای برای دعوت به فضیلت و «هم‌سخنی» و «تبادل‌نظر» استفاده کرده است.
شما می‌توانید فارغ از قالب‌های کلیشه‌ای و دروغینی که رسانه‌های وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی ساخته‌اند، به متنِ قرآنِ کریم و زندگانیِ رسولِ خدا (ص) مراجعه و تفاوتِ میانِ «واقعیّت‌های اسلام» و «القا‌های رسانه‌ای» را مشاهده کنید. اقتضای «اندیشه‌ورزی» و «واقعیّت‌گرایی»، آن است که خود را از این فرصت محروم نکنید.
ما شما را برای مخاطبه و مفاهمه برگزیدیم، نه فقط از آن‌جهت که هم‌صنف و همکار هستیم، بلکه به این دلیل که معتقدیم نیرو‌های دانشگاهی، فراتر از محاسبات و معادلاتِ عالمِ سیاستِ رسمی و روزمرّه، «متعهّد به حقیقت» و " طرفدار فضیلت " هستند و از این‌که به عقبۀ منفعلِ سیاست‌مدارانِ بی‌اخلاق و منفعت‌جو تبدیل شوند، گریزانند.
پس بارِ دیگر، شما را دعوت می‌کنیم که نسبت به آنچه‌که در جامعه و سیاستِ فرانسه می‌گذرد، نظاره‌گر نباشید و در امتدادِ عقلانیّتِ مستقل و وجدانِ اخلاقیِ خویش، گام بردارید و مجال ندهید که سیاستِ رسمی در فرانسه، این‌چنین دستخوشِ «ندانم‌کاری»، «بی‌تدبیری» و «بی‌اخلاقی» شده و جهانیان را مقابل تان به صف آرایی وادارد، زیرا عمر سیاستمداران اندک، اما حیات ملت‌ها و سرمایه اجتماعی شان طولانی بوده و نباید بازیچه دستان کارگزاران خام واقع شود.
موفقیت و سلامتی شما را در راه نشر حقیقت و مقابله با تحریف از خدای بزرگ خواستاریم
هزار استاد و مدرس دانشگاهها، مراکز آموزش عالی و پژوهشی ایران
نهم آبان 1399
ارسال نظرات