به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، آمیزه زهرآگین تغییرات اقلیمی، کشمکش‌های سیاسی و کووید ۱۹ با شدت در حال نشان دادن خود در فقیرترین و آسیب پذیرترین کشور‌های جهان است. به این دلیل در سال ۲۰۲۰ در سطح جهان تعداد بی سابقه ۲۳۵ میلیون نفر به کمک‌ها و حفاظت‌های بشردوستانه نیاز خواهند داشت که افزایشی ۴۰ درصدی به نسبت سال پیش محسوب می‌شود.
انسان به سختی می‌تواند چنین اعداد و ارقامی را از سر بیرون کند. اما پشت این آمار جان‌های بسیاری قرار دارد که تک تک آنها انسان هستند. اثراث ثانویه این همه گیری – نه خود ویروس کرونا- می‌تواند بیشترین آسیب را به آسیب پذیرترین انسان‌ها وارد آورد؛ و همه گیری گرسنگی که همه گیری کووید ۱۹ جرقه زده، این تهدید را در خود دارد که به بزرگ‌ترین قاتل انسان‌ها تبدیل شود.
بر اساس یک برآورد تعداد کسانی که در گرسنگی مفرط به سر می‌برند در سال گذشته ۱۳۰ میلیون نفر افزایش یافته و به ۸۰۰ میلیون نفر یعنی حدود هشت برابر مجموع جان باختگان از کووید ۱۹ تا این تاریخ رسیده است.
کشور‌هایی که از این درگیری‌ها و تغییرات اقلیمی متاثر شده اند به طور خاص در برابر ناامنی غذایی آسیب پذیرند. شکم‌های خالی می‌تواند چند نسل کامل را به مخاطره بیندازد.
بعلاوه با توجه به اینکه تلاش‌ها برای محافظت از مردم و اقتصاد در برابر این همه گیری بودجه‌های دولتی را می‌بلعند، شبح قحطی‌های متعدد در حال پدیدار شدن است. در شرایط فعلی تلاش برای قبولاندن اینکه برای کمک به پیشگیری از این بلایا به یک همبستگی بین المللی نیاز است بسیار سخت به نظر می‌رسد. اما پیشگیری از قحطی و ناامنی غذایی یک سرمایه گذاری هوشمندانه برای همگان است.
با این حال ما باید مطمئن شویم که از هر دلاری که خرج می‌کنیم بیشترین ثمره ممکن را به دست بیاوریم. به همین دلیل است که هر چه پیشتر می‌رویم، سازمان ملل و بانک جهانی بیشتر روی یک رویکرد پیش بینانه برای رفع نیاز‌های بشردوستانه سرمایه گذاری می‌کنند. اکنون از هر زمان دیگری روشن‌تر شده که اقدام زودهنگام برای رسیدگی به نیاز‌های بشردوستانه پیش از فرارسیدن یک بحران، کارآمدی بیشتری دارد و بیشتر موجب حفظ کرامت انسان‌ها می‌شود و به صرفه‌تر از این است که منتظر از راه رسیدن فاجعه بمانیم. چنین رویکردی از دستاورد‌های توسعه که به سختی حاصل شده نیز بهتر صیانت می‌کند.
برای مثال سال گذشته در بنگلادش سازمان ملل و صلیب سرخ/ هلال احمر پول نقد در اختیار افراد آسیب پذیر قرار دادند تا خودشان بتوانند قبل از فرارسیدن سیلاب، دام هایشان را از گزند احتمالی دور کنند. این اقدام نصف هزینه جمع آوری تک تک دام‌ها بعد از وقوع سیلاب هزینه برداشت و بیشتر کمک حال مردم بود.
ما در حال به کار بستن رویکرد پیش بینانه مشابهی در قبال همه گیری فزاینده گرسنگی هستیم تا پیش از آنکه وضعیت‌های اضطراری مواد غذایی موجود به قحطی‌های تمام عیار تبدیل شوند، اقدامات لازم را به عمل آوریم. این روند شامل رسیدگی به عوامل دراز مدت ناامنی غذایی- از جمله آسیب پذیری در برابر آب و هوای نامساعد و آفات، درآمد‌های پایین، زنجیره‌های ارزش شکننده و کشمکش ها- به منظور پیشگیری از وقوع بحرانی جدید می‌شود.
در راستای این هدف مجمع توسعه بین المللی (صندوق بانک جهانی برای فقیرترین کشورها) متعهد به پرداخت ۵.۳ میلیارد دلار بابت ناامنی غذایی در شش ماهه بین آوریل تا اکتبر ۲۰۲۰ شده بود. این مبلغ صرف ترکیبی از واکنش‌های کوتاه مدت نسبت به کووید ۱۹ و سرمایه گذاری‌ها برای حل دلایل دراز مدت‌تر ناامنی غذایی گردید.
در بنگلادش بانک جهانی منابع را از یک پروژه موجود به سمت از جمله پرداخت وجوه نقدی به ۶۲۰ هزار لبنیاتی در مقیاس کوچک و خانوار‌های مرغدار- کشاورز هدایت کرد. در هائیتی که انتظار می‌رفت وجوه ارسالی کارگران از خارج در نتیجه همه گیری کاهش پیدا کند، مجمع توسعه بین المللی بذر و کود لازم را برای تضمین برداشت محصول در آینده در اختیار کشاورزان قرار داد و از امور آبیاری کوچکی که ترمیم پذیری دراز مدت را افزایش می‌داد پشتیبانی کرد. بعلاوه این مجمع با گسترش دادن دامنه «پنجره واکنش بحران» خود ۵۰۰ میلیون دلار را به بودجه اختصاص یافته شده به واکنش‌ها در طول مراحل اولیه بحران‌های امنیت غذایی به کندی در حال شکل گیری و شیوع بیماری‌ها افزود.
به همین ترتیب در ژوئن ۲۰۲۰ صندوق مرکزی واکنش اضطراری سازمان ملل، بودجه لازم را برای دورکردن یک بحران غذایی در سومالی تامین کرده است. اقدام پیشدستانه در مقابله با تهدید سه گانه هجوم ملخ ها، سیل‌ها و کووید ۱۹، خطر شیوع بیماری‌ها را کاهش داده است. سازمان ملل با به روزرسانی زودهنگام چاه‌ها از بروز اختلافات مرتبط با منابع آب جلوگیری کرده، دام‌ها را سالم‌تر نگه داشته، کمک‌های مالی به خانواده‌ها را افزایش داده، سلامت روانی را تقویت کرده و از بی جا شدن گسترده جمعیت‌ها پیشگیری کرده است.
ساخت واکسن‌های موثر کووید ۱۹ به این معناست که احتمالا جهان به زودی اندک اندک نوری را در انتهای تونل این همه گیری خواهد دید. اما برای بسیاری از آسیب پذیرترین کشورها این بحران عمیق بوده و اثرات دیرپای بعدی بر درآمدها، سلامت، تغذیه، تحصیلات و کل اقتصاد آنها باقی خواهد گذاشت.
اقدام سریع می‌تواند درد و رنج بهبودی از این بحران را کمتر کند. ما امروز باید بر زیرنظر گرفتن خطرات و عوامل تشدید کننده این خطرات و نیز بر اقدام زودهنگام موثر و سرمایه گذاری دراز مدت برای اجتناب از هزینه‌های بسیار بیشتر در آینده تمرکز کنیم.
اکنون که زنگ‌های خطر به صدا درآمده اند، اقدام به موقع و فوری راهبردی هوشمندانه، اخلاقی و کم هزینه‌تر است. ما با همکاری با هم برای نجات جان انسان‌ها و دگرگون کردن وضعیت زندگی آنها، می‌توانیم آسیب پذیرترین مردم جهان را از گرسنگی و ناامنی فلج کننده رها کنیم و شالوده‌های آینده‌ای بهتر را برای همگان پی بریزیم.
نویسنده: مارک لاوکوک (Mark Lowcock) معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه
منبع: https://b۲n.ir/۷۱۵۲۹۴
منبع: فارس
ارسال نظرات