به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، علی پژهان در مصاحبه با برنامه «نوای جوانی» که با موضوع ابعاد جامعه شناسی و کارکرد‌های اجتماعی جمعیت برگزار شد، اظهار کرد: بحث جمعیت در آئین‌های کهن همیشه مهم بوده و کارکرد‌های متفاوتی داشته است، چرا که در گذشته نگاه به فرزندآوری بالا بوده و آن‌ها نیز در سنین پایین ازدواج می‌کردند و بیشتر نگاه به فرزند کارکرد اقتصادی داشته و آن‌ها را نیز یک نوع عصای پیری و یک نوع آرامش و آبروی اجتماعی تلقی می‌کردند.
استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی تاکید کرد: زنان نابارور اعتماد به نفس شان نسبت زنان بارور کم‌تر بوده و این افراد انگار از جامعه طرد شده اند و این مسئله باعث می‌شود که این افراد یک افسردگی مضاعفی نسبت به زنان بارور داشته باشند.
پژوهان با بیان اینکه فرزند می‌تواند منبع قدرت در عرصه بین المللی و عرصه ملی باشد، بیان کرد: باید این نکته را دانست که داشتن فرزند مرد را نسبت به همسرش بیشتر متعهد می‌کند و حتی بقای آن نسل بیشتر است. همچنین در همین راستا، فرزند آوری کارکرد‌های متفاوتی دارد و باید با دیدگاه‌های مختلفی به این مهم نگاه کنیم.
وی خاطر نشان کرد: در قدیم متاسفانه در کشورمان نگاه جنسیتی به فرزند داشتیم و علاقه‌مند بودیم که فرزندمان پسر باشد، اما اکنون به جایی رسیده‌ایم که در خانواده‌هایی که فرزندشان دختر است امید به زندگی بیشتر است.
وی در رابطه با آینده اروپا در بحث خانواده و فرزندآوری گفت: براساس آخرین مطالعات صورت گرفته، آینده خانواده در اروپا به این شکل است که خانواده در اروپا متلاشی خواهد شد و پس از سال ۲۰۵۰ پیش‌بینی کرده اند که اروپایی‌ها متوجه اهمیت جایگاه خانواده می‌شوند؛ یکی از محققین اروپایی پیشنهاد داده است که اگر بشر می‌خواهد به امنیت، آرامش و ... برسد باید به سراغ خانواده بیاید و تنها چیزی که می‌تواند خانواده را از منجلاب‌های اروپا نجات دهد فرزندآوری است.
استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی با تاکید بر اینکه باید فرزندآوری سرلوحه کار خانواده‌ها قرار گیرد، گفت: داشتن فرزند با طیفی از مفاهیم در علوم اجتماعی گره خورده است و فرزندآوری زمانی معنا پیدا می‌کند که در حوزه ناباروری کار شده باشد.
پژهان بیان کرد: معمولا فرزندآوری می‌تواند از مخاطرات زندگی جلوگیری کند که یکی از مخاطرات زندگی بحث طلاق است و در مطالعات پژوهشگران این مسئله به عینه دیده می‌شود زمانی که فرزند دوم به دنیا آمده توانسته از بسیاری از طلاق‌ها جلوگیری کند.
وی تصریح کرد: جامعه ایران یک جامعه فرزند خواه است و خانواده‌ها دوست دارند که فرزند داشته باشند و فرزند می‌تواند آرامش را به خانواده‌ها هدیه دهد و می‌تواند کارکرد عاطفی داشته باشند.
در ادامه، دکتر صالح قاسمی، کارشناس حوزه جمعیت شناسی اظهار کرد: نه امروز بلکه در طول تاریخ نخبگان و صاحب‌نظران جمعیت، از لحاظ کمی وکیفی جوامع را مهم‌ترین مولفه قدرت بشری دانسته و می‌دانند و این بدان معنا است که ساختار‌های اجتماعی، اقتصادی و ... به شدت از تحولات جمعیت متاثر بوده به طوری که هم تاثیر می‌گذارند و هم تاثیر می‌پذیرند.
وی تصریح کرد: تصمیم به فرزند آوری و الگوی فرزندآوری که یک مسئله خصوصی است تصمیمی است که بر روی بسیاری از ساختار‌های اجتماعی تاثیر می‌گذارد و روی آینده این ساختار‌ها بسیار زیاد ایفای نقش خواهد کرد.
قاسمی تصریح کرد: طی سالیان اخیر این ساختار‌ها از لحاظ سیاسی بسیار اهمیت پیدا کرده و به قدرت سیاسی اجتماعی کشور‌ها تبدیل شده است، چرا که اکنون شاهد هستیم که کشور‌هایی که جمعیت جوان و پویا با نرخ رشد مثبت دارند، با ساختار جوان جمعیت در مناسبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جهان قدرت بیشتری دارند و حفظ این اقتدار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سبب شده که نگاه به رشد جمعیت یک نگاه بسیار عمیق و دقیق باشد.
استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی تاکید کرد: زنان نابارور اعتماد به نفس شان نسبت زنان بارور کم‌تر بوده و این افراد انگار از جامعه طرد شده اند و این مسئله باعث می‌شود که این افراد یک افسردگی مضاعفی نسبت به زنان بارور داشته باشند.
پژوهان با بیان اینکه فرزند می‌تواند منبع قدرت در عرصه بین المللی و عرصه ملی باشد، بیان کرد: باید این نکته را دانست که داشتن فرزند مرد را نسبت به همسرش بیشتر متعهد می‌کند و حتی بقای آن نسل بیشتر است. همچنین در همین راستا، فرزند آوری کارکرد‌های متفاوتی دارد و باید با دیدگاه‌های مختلفی به این مهم نگاه کنیم.
وی خاطر نشان کرد: در قدیم متاسفانه در کشورمان نگاه جنسیتی به فرزند داشتیم و علاقه‌مند بودیم که فرزندمان پسر باشد، اما اکنون به جایی رسیده‌ایم که در خانواده‌هایی که فرزندشان دختر است امید به زندگی بیشتر است.
وی در رابطه با آینده اروپا در بحث خانواده و فرزندآوری گفت: براساس آخرین مطالعات صورت گرفته، آینده خانواده در اروپا به این شکل است که خانواده در اروپا متلاشی خواهد شد و پس از سال ۲۰۵۰ پیش‌بینی کرده اند که اروپایی‌ها متوجه اهمیت جایگاه خانواده می‌شوند؛ یکی از محققین اروپایی پیشنهاد داده است که اگر بشر می‌خواهد به امنیت، آرامش و ... برسد باید به سراغ خانواده بیاید و تنها چیزی که می‌تواند خانواده را از منجلاب‌های اروپا نجات دهد فرزندآوری است.
استادیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی با تاکید بر اینکه باید فرزندآوری سرلوحه کار خانواده‌ها قرار گیرد، گفت: داشتن فرزند با طیفی از مفاهیم در علوم اجتماعی گره خورده است و فرزندآوری زمانی معنا پیدا می‌کند که در حوزه ناباروری کار شده باشد.
پژهان بیان کرد: معمولا فرزندآوری می‌تواند از مخاطرات زندگی جلوگیری کند که یکی از مخاطرات زندگی بحث طلاق است و در مطالعات پژوهشگران این مسئله به عینه دیده می‌شود زمانی که فرزند دوم به دنیا آمده توانسته از بسیاری از طلاق‌ها جلوگیری کند.
وی تصریح کرد: جامعه ایران یک جامعه فرزند خواه است و خانواده‌ها دوست دارند که فرزند داشته باشند و فرزند می‌تواند آرامش را به خانواده‌ها هدیه دهد و می‌تواند کارکرد عاطفی داشته باشند.
در ادامه، دکتر صالح قاسمی، کارشناس حوزه جمعیت شناسی اظهار کرد: نه امروز بلکه در طول تاریخ نخبگان و صاحب‌نظران جمعیت، از لحاظ کمی وکیفی جوامع را مهم‌ترین مولفه قدرت بشری دانسته و می‌دانند و این بدان معنا است که ساختار‌های اجتماعی، اقتصادی و ... به شدت از تحولات جمعیت متاثر بوده به طوری که هم تاثیر می‌گذارند و هم تاثیر می‌پذیرند.
وی تصریح کرد: تصمیم به فرزند آوری و الگوی فرزندآوری که یک مسئله خصوصی است تصمیمی است که بر روی بسیاری از ساختار‌های اجتماعی تاثیر می‌گذارد و روی آینده این ساختار‌ها بسیار زیاد ایفای نقش خواهد کرد.
قاسمی تصریح کرد: طی سالیان اخیر این ساختار‌ها از لحاظ سیاسی بسیار اهمیت پیدا کرده و به قدرت سیاسی اجتماعی کشور‌ها تبدیل شده است، چرا که اکنون شاهد هستیم که کشور‌هایی که جمعیت جوان و پویا با نرخ رشد مثبت دارند، با ساختار جوان جمعیت در مناسبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جهان قدرت بیشتری دارند و حفظ این اقتدار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی سبب شده که نگاه به رشد جمعیت یک نگاه بسیار عمیق و دقیق باشد.
ارسال نظرات