«بیکاری» درد مشترک پدرهای شرمنده از سفره‌ای خالی/قهرمانانی که بدون چشمداشت برای رزق حلال تلاش می‌کنند

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ " پدر" خلاصه معنای واژه تکیه گاه و عصاره محبت نابی است که خدای متعال در وجود این مهربانان نشانده است که هیچ جایگزنی برای آن وجود ندارد.

پدر همان فرشته بی بال خداوندی است که تا آرامش و آسایش اهل خانه را فراهم نکند خواب به چشمانش نمی‌آید و دست از تلاش برنمی‌دارد تا گل لبخند را به لبهای عزیزان خود نقاشی کند.

قهرمانانی که در سکوت و بدون چشمداشت برای آرامش و آسایش خانه و خانواده بی وقفه تلاش می‌کنند و زندگی اگر نوری دارد، از برکت وجود و حضور پدران مهربانان غرق نور و روشنی است و گرامیداشت مقام والایشان تنها در یک روز و یک زمان خلاصه نمی‌شود.

مشکلات اقتصادی جامعه امروز شرایط فعلی تامین معیشت پدران بسیاری از خانواده‌ها را تحت تأثیر خود قرار داده است و معضل بیکاری بیش از پیش کلاف سردرگم افکار پریشان پدران فاقد شغل ثابت را در هم پیچیده است.

بیکاری، معضل پر درد جوامع امروزی!

طعم خوش و دلچسب نان پرزحمت کارگری طعم بهشتی است که وقنی با دستان پینه بسته پدران به سفره اهل خانه می‌رسد برکتی دو چندان پیدا کرده و جان و دل آن‌ها را معطر به این عطر بهشتی می‌کند.

در دین مبین اسلام بر کسب درآمد و رزق حلال فراوان تاکید شده است و اگرچه پدرها در هر شغل و منسبی که به دنبال کسب رزق حلال هستند مشقت‌های بی پایانی را شب و روز به دوش می‌کشند اما همه این سختی‌ها ارزش لذت رسیدن به سفره خانواده را دارد.

معضل بیکاری برای تمام سنین وجود دارد و در این میان این معضل به پدران خانواده‌ها فشار بیشتری وارد می‌کند و زندگی را بر آن‌ها سخت‌تر از سایرین می‌سازد و به دنبال این معضل پای مشکلات و معضلات بزرگتر و پیچیده‌تری به زندگی مردم باز می‌شود.

حتما در میادین و نقاط پر رفت و آمد شهر پدرانی ساک به دست همراه با ابزار مخصوص کارگری را به چشم دیده‌اید و این تصاویر تلخ و آزار دهنده نتیجه گسترش معضل بیکاری در اغلب شهرهای کشور است.

اغلب این کارگران جویای کار را پدرانی شامل می‌شوند که از شرم سفره خالی زن و بچه خود ساعتها را در خیابان‌های شهر سرگردانند تا شاید بتوانند پس از این انتظار هر روزه لقمه نانی حلال برای آن‌ها فراهم کنند و بیشتر از این شرمنده خانواده خود نشوند.

پدرانی شرمنده در قامت کارگران روزمزد!

کارگران جویای کاری که برای کسب لقمه‌ای نان حلال ساعتها چشم انتظار رسیدن کارفرماهای موقتی هستند که شاید به واسطه آن‌ها بتوانند نانی به سفره خانواده خود برسانند.

شیوع بیماری کرونا محدودیتهای زیادی را برای همه مردم و بیشتر از همه پدرانی که در مشاغل آزاد و روز مزد گونه مشغول به کار هستند، ایجاد کرده است و شرمندگی این تکیه گاههای محکم و استوار حکایت از ماجرای تلخ این دوران سخت دارد.

با وجود فعالیت و خدمت رسانی موسسات خیریه در این دوران سخت، پدران با آبروی فراوانی هم هستند که بیکاری و معضل نداشتن شغلی ثابت تامین هزینه‌های زندگی را بر آن‌ها سخت‌تر از قبل کرده است و بدون تردید حرفهای ناگفته این پدرهای باآبرو در کمتر جایی به زبان آورده شده و یا منتشر می‌شود.

در گذری کوتاه از محله‌های کوچک و بزرگ شهر تهران و شلوغی و ازدحام جمعیت در این مناطق تعداد بیشماری از پدران بیکار و در انتظار برای کاری روزانه را خواهید دید که کمتر کسی در بحران پیش آمده کرونا به فکر آن‌ها بوده است.

مسئولیت اصلی ساماندهی کارگران فصلی با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و البته از وضعیت فعلی تجمع این قشر زحمتکش در نقاط مختلف شهر پر واضح است که به خوبی و به درستی وظایف محوله خود را انجام نمی‌دهد.

بیش از هزاران کارگر فصلی در شهر تهران حضور دارند که شرایط فعلی و محدودیتهای کرونایی بیش از پیش آن‌ها را تحت فشار قرار داده است و تامین معیشتی آن‌ها با مشکل مواج شده است.