گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * این روزها، سالگرد بمباران هوایی اراک و شرکت هپکو در دوران دفاع مقدس است. روزگاری که مهندسان هپکو، بلدوزرها و بیلهای مکانیکی را طوری طراحی میکردند که مناسب خاکریزهای جنگ ایران و عراق باشد. یعنی دقیقا در میانه دهه ۶۰ و زمانی که کشور با جنگ و تحریم میجنگید، اهالی هپکو یک صنعت جهانی را بومی سازی میکردند. این روزها برای اهالی هپکو تلخ است، اما نه به تلخی خنجری که دولت از پشت به هپکو زده است.
ویدئویی به تازگی در فضای مجازی میچرخد که نشان میدهد چند دستگاه دامپتراک سوار بر خودروهای باربری بزرگ، از مبدأ بندر شهید رجایی وارد جادههای کشور شده است. پلاک خودروهای باربری یکی از شهرهای اطراف اصفهان را نشان میدهد، با این حال مشخص نیست مقصد اصلی این دامپتراکها کجاست.
ابوالفضل رنجبر، نایب رئیس سابق شورای اسلامی کار هپکو به خبرنگار ما میگوید: این دامپتراکها که برای معادن کشور خریداری و وارد کشور شده، همان خودروهای ۱۰۰ تنی است که مدیران هپکو بارها و بارها در جلسات مختلف به مسئولان اعلام کرده اند، توان تولید آن را دارند.
رنجبر میگوید: دامپتراکهایی که ما میتوانیم در هپکو تولید کند، از نظر تناژ از این دستگاهها بیشتر است، اما چون خریدار داخلی از ما حمایت نمیکند و حاضر نیست پیش پرداختی بدهد، از سوی دیگر تأمین اجتماعی هم هنوز تأمین مالی هپکو را انجام نداده، ما هم توان تولید این دامپتراکها را نداریم.
او توضیح میدهد: نقدینگی مورد نیاز برای تولید یک دستگاه دامپتراک شاید حدود ۳۰ میلیارد تومان باشد. اما خریداران میتوانند کمتر از این مبلغ را به صورت پیش پرداخت، بپردازند و در جریان تولید، بقیه این مبلغ را پرداخت کنند.
بیشتر بخوانید:
محمدحسن آصفری، نماینده مردم اراک در مجلس شورای اسلامی، از اینکه در سازمان تأمین اجتماعی و لایههای میانی وزارت صمت، ارادهای برای حمایت از هپکو وجود ندارد گلایه میکند و به خبرنگار ما میگوید: متاسفانه واسطههایی با سوءاستفاده و لابیگری به دنبال واردات دامپتراک با قیمت پایین از کشورهایی مانند چین هستند تا این دستگاهها را با قیمت بسیار بالاتری به معدن داران بفروشند به سود کاذبی دست یابند.
آصفری با تأکید براینکه ارز نباید از طریق این گونه واردات از کشور خارج شود، ادامه میدهد: وقتی کارخانههایی مانند هپکو توان تولید این دستگاهها را دارند، لزومی ندارد ارز را با خرید آنها از کشور خارج کنیم.
این نماینده مجلس شورای اسلامی توضیح میدهد: چرا اجازه نمیدهند که هپکو محصولات دست دوم خارجی را وارد کند؟ یا وقتی که هپکو میتواند بین ۶۰ تا ۸۰ درصد دامپتراک را تولید کند، چرا اجازه نمیدهند آن ۲۰ یا ۳۰ درصد قطعات دامپتراک را وارد کند و این خودروی سنگین را به تولید برساند.
او میگوید: هپکو توان آن را دارد که موتور و برخی تجهیزات دامپتراکها را وارد کند و این دستگاه را داخل کشور بسازد. هم از خروج ارز اضافی جلوگیری میکند و هم چرخه تولید در آن از ۳۰ درصد به نزدیک ۱۰۰ درصد میرسد.
آصفری به جلسه با وزیر صمت اشاره میکند و میگوید: رزم حسینی در این جلسه به معاونان خود دستور داد که برای واردات دامپتراک، به تواناییهای هپکو توجه کنند و اجازه ندهند آنچه را این شرکت میتواند تولید کند، از خارج وارد کشور شود.
او تصریح میکند: در حال حاضر و با مدیریت فعلی در سازمان تأمین اجتماعی، امیدی به حمایت این سازمان از هپکو نداریم. ارادهای هم در مسئولان آن برای حمایت از هپکو نمیبینیم. فعلا امیدواریم از سوی وزارت صمت اقدامی جدی برای هپکو برداشته شود. جلسات مان را با این وزارتخانه ادامه میدهیم تا به نتیجه برسیم.
به نظر میرسد هپکو در بلاتکلیفی نگه داشته شده است. همانطور که آصفری گفته، آنچه از روند پیگیری پرونده هپکو طی یک سال گذشته میبینیم، نشان میدهد که دولت با واگذار کردن سهام این شرکت به سازمان تأمین اجتماعی، پیش از آنکه بخواهد مشکلات آن را حل کند، صرفا آن را از سر خود باز کرده تا هرکه خواست درباره هپکو از دولت مطالبه کند، او را به این سازمان ارجاع دهند! اما چرا حواس مسئولان به آنچه از مرزهای کشور وارد میشود، نیست؟