به گزارش گروه سياسي «شبکه خبر دانشجو»، در اين بيانيه آمده است: شايد براي نسل جوان، دليل دشمني برخي از جريانات سياسي با عالم مجاهد و حكيم فرزانه‌اي چون مصباح‌يزدي، روشن نباشد، لذا براي روشن شدن اين موضوع دو مقطع مهم از تاريخ معاصر كشورمان بازخواني مي‌شود.
مقطع اول، مقطعي است كه بسياري از نيروهاي مبارز در رژيم پهلوي، از جمله برخي روحانيون به تأييد سازمان منافقين كه هنوز نفاق آن براي همگان روشن نشده بود، اقدام نمودند، در ميان شخصيت‌هاي مبارز، سه روحاني با صراحت از تأييد اين گروه خودداري نمودند: امام خميني(ره)، شهيد مطهري و مصباح يزدي. لذا يكي از دلايل دشمني با مصباح‌يزدي، تيزبيني و بصيرت ايشان در عدم تأييد منافقين است كه بازماندگان و سمپات‌هاي آنها به زيست سياسي خود در جريانات سياسي كشور ادامه مي‌دهند.
دومين دليل دشمني با مصباح يزدي، خروش بيدارگرانه ايشان در سال‌هاي اخير در دفاع از اسلام و ارزش‌هاي انقلابي است، جريان اسلام آمريكايي در كشور، حادثه دوم خرداد را رفراندومي مانند رفراندوم شاه پيرامون اصلاحات آمريكايي خود مي‌دانست و بر آن بود تا با بهره‌گيري از موج ايجاد شده و فرصت بدست آمده، اهداف خود را به سرعت محقق نمايد.
مردم كه در سال‌هاي آستانه دوم خرداد، جسارت به ارزش هاي اسلامي و تورم40-50 درصدي را با روح و جسم خود لمس مي‌كردند، با هدف تغيير وضع موجود به پاي صندوق‌هاي رأي آمدند؛ اما نه تنها تيم اقتصادي دولت دوم خرداد، همان تيم اقتصادي دولت موسوم به سازندگي بود، بلكه آقاي عطاء الله مهاجراني - از پايه گذاران حزب كارگزاران كه صراحتاً خود را ليبرال دموكرات دانسته‌اند - نيز سكاندار عرصه فرهنگ كشور شد تا ليبراليزه كردن و لائيك كردن كشور در دو بعد فرهنگ و اقتصاد با قدرت هرچه تمام انجام پذيرفته و خائنان به خط امام، حق نوكري شان به آمريكا را به نحو احسن ادا نمايند.
در چنين شرايطي بود كه مصباح يزدي با تمسك به سيره انبياء و اولياي الهي و مراد خود - امام خميني(ره)- كه آنگونه بر اصلاحات آمريكايي شاه خروشيد، بپاخاست و از هيچ كوششي براي روشنگري در ميان مردم و جوانان فروگذار نكرد؛ سيره مردان الاهي نيز چيزي جز اين نيست.
انتخابات بيست و هفت خرداد و - به تبع آن - سوم تير نيز مانند حماسه پانزده خرداد، خيزشي مردمي بود كه با هدف دفاع اسلام و برقراري عدالت اجتماعي صورت گرفت و محاسبات دشمن و دنباله‌هاي داخلي او را براي اصلاحات آمريكايي و استحاله و براندازي نظام به هم ريخت.
لذا دومين دليل دشمني با مصباح، روشنگري‌هاي ايشان عليه خط نفاقي است كه بر آن بود به نام خط امام و يار امام، انقلاب اسلامي را از مسيري كه امام در وصيت‌نامه سياسي-الهي خود تعيين فرموده بودند، منحرف كند.
از علماي راستين حوزه‌هاي علميه انتظار مي‌رود در مقابل اهانت به اين فقيه مجاهد سكوت ننمايند؛ اهانت به شيخ فضل‌الله نوري به آنجا رسيد كه وي را با حكم يك روحاني‌نما در ملأ عام به دار آويختند؛ آيا نبايد از آن حادثه عبرت گرفت؟!
آيا اعضاي محترم جامعه مدرسين فراموش كرده‌اند مصباح پس از آنكه اساسنامه جامعه مدرسين (كه به دست‌خط ايشان بود)، به دست ساواك افتاد، دست خط خود را عوض كرد؟! اگر آخوند خراساني و ميرزاي ناييني هم به مانند شيخ محمد كاظم يزدي از شيخ فضل‌الله حمايت كرده بودند، سرنوشت مشروطه به آن هرج‌ومرج و استبداد نينجاميده بود؛ آيت الله مصباح سرباز فداكار اسلام و انقلاب است؛ آقايان مرتكب اشتباه برادران يوسف نشوند.
رئيس مجلس خبرگان چندي پيش در يكي از خطبه‌هاي نماز جمعه به جرياني اشاره نمودند كه روحانيت را نشانه رفته است، آيا معرفي اين جريان نمي‌تواند گامي در دفاع از روحانيت و مقابله با تندروي‌ها باشد؟ آيا رئيس مجلس خبرگان در مقابل جسارت به يكي از اعضاي اين مجلس سكوت خواهد كرد؟! آيا ايشان همكاري با مصباح در نشريه بعثت و تهيه آن گزارش براي امام (ره) را فراموش كرده‌اند؟! اختلاف نظرها نبايد باعث كتمان حقايق شود.
به محضر مراجع معظم نيز عرض مي‌شود اگر در مقابل اهانت به شخصيت‌هايي مانند مصباح يزدي سكوت اختيار شود، اهانت‌ها دامان مرجعيت را هم خواهد گرفت.
جامعه اسلامي دانشجويان ضمن محكوميت اهانت به مصباح يزدي، از علما و متدينين مي‌خواهد در مقابل اين حادثه سكوت نكنند؛ چرا كه هتاكان، اسلام و علماي راستين را نشانه رفته‌اند نه مصباح يزدي را؛ به قول شيخ شهيد، شيخ فضل‌الله نوري: «از سرمن اين عمامه را برداشتند؛ از سر همه برخواهند داشت»./انتهاي پيام/