به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، حامی ایتام بودن دل بزرگ می‌خواهد و نگاه وسیع، «امیرحسین جوانمردی» دانشجوی رشته عکاسی است، اما او فقط عکس و تصویر ثبت نمی‌کند؛ بلکه با نیکوکاری خود، محبت را در دل کودکان یتیم و لبخند را بر لب آن‌ها ثبت می‌کند.
خودش را و جریان حامی ایتام شدن را این‌طور تعریف می‌کند: امیرحسین جوانمردی هستم ۲۴ ساله و دانشجوی رشته عکاسی. حدود ۲ سال است که حامی ایتام هستم و خواهرم شرکت در طرح ایتام را به من پیشنهاد داد و مدتی که گذشت برایم حس و حال خوبی داشت و تاثیر آن را در زندگی دیدم و حالا حامی ۲۰ کودک هستم.
این دانشجوی حامی ایتام که همزمان با تحصیل در دانشگاه به حرفه عکاسی نیز مشغول است، گفت: بچه‌های ایتام اینکه در این موقعیت قرار گرفته‌اند همانند دیگر فرزندان این سرزمین حق برخورداری از یک زندگی آرام و امن را دارند و فقدان پدر نباید آنان را از مسیر زندگی و خوشبختی دور کند. این وظیفه ماست که دست محبت را بر سر آنان بکشیم. در این دنیا هر چقدر نیکوکاری کنی در نهایت حس و حال خوب به خودت بر می‌گردد، زیرا ما معتقدیم چند برابر خیرخواهی به خود فرد بر می‌گردد.
جوانمردی که حالا حامی ۲۰ فرزند یتیم است می‌خواهد در اولین فرصت ممکن تعداد بچه‌های یتیم تحت پوشش خود را بیشتر کند. او در همین رابطه افزود: قصد دارم به محض اینکه از نظر مالی توانایی بیشتری کسب کنم، تعداد بچه‌های تحت حمایتم را به ۴۰ نفر افزایش دهم. یکی از نیت‌های من این است که می‌خواهم ایتام در آینده فکر نکنند مردم جامعه با بی‌تفاوتی از کنار آن‌ها رد شدند، برای همین حامی ایتام شدم. نگاه مثبت جامعه به فرزندان یتیم نیازمند می‌تواند آینده آن‌ها را تضمین کند و فردای روشنی برای آنان به وجود آورد.
وی همچنین عنوان کرد: من عکاسی را انتخاب کردم و عکاس سعی می‌کند تصاویر را از زاویه دیگر نگاه کند. همین‌طور در زندگی هم یک عکاس می‌تواند موضوعات را از زاویه دیگری نگاه کند. شاید برای ثبت یک فریم عکس گاهی خیلی باید زمان صرف کرد و این موضوع هم در زندگی تاثیر می‌گذارد. در مورد ایتام،ای کاش بقیه آدم‌ها بتوانند از زاویه دیگری موضوع را نگاه کنند که وقتی این بچه‌ها بزرگ می‌شوند چقدر می‌توانند تحت تاثیر کمک مردم باشند