به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مرتضی نقیب عضو هیئت علمی دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه علم و صنعت ایران موفق به انتشار و چاپ مقاله‌ای در سال ۲۰۲۲ با عنوان «سیستم‌های دارورسانی قابل کاشت پاسخ‌دهنده به محرک‌های هوشمند برای درمان سرطان برنامه‌ریزی‌شده و بر اساس تقاضا: مروری بر مواد در نوظهور» در ژورنال بین‌المللی Chemical Engineering Journal شد.
این مقاله با عنوان «Smart stimuli-responsive implantable drug delivery systems for programmed and on-demand cancer treatment: An overview on the emerging materials» در مجله Chemical Engineering Journal با ضریب تاثیر ۱۶.۷۴ منتشر شده است.
این مجله که توسط انتشارات الزویر (Elsevier) منتشر می‌شود، بر پنج جنبه مهندسی شیمی شامل: کاتالیز، مهندسی واکنش شیمیایی، مهندسی شیمی محیطی، علم و مهندسی سبز و پایدار، زیست مواد و مواد جدید تمرکز دارد.
با وجود پیشرفت‌های قابل توجه در درمان تومور، سرطان هنوز یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. در حالی که درمان‌های موجود علائم امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌کنند، متاسفانه آن‌ها سمیت سلولی شدیدی را ایجاد می‌کنند، در حالی که موفقیت محدودی در پیشگیری و عود مجدد بیماری دارند. برای غلبه بر مسائل ذکر شده، بیومواد قابل کاشت به عنوان سیستم‌های امیدوارکننده برای انتقال موضعی عوامل درمانی به بافت‌های سرطانی توسعه یافته‌اند.
با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد پلیمر‌های زیست سازگار، آن‌ها در رویکرد‌های مختلف رهایش موضعی دارو برای اطمینان از کنترل دقیق بر آزادسازی دارو‌های شیمی درمانی، ژنها، پروتئین‌ها و پپتید‌ها استفاده شده‌اند.
در این مقاله مروری بر پیشرفت‌های اخیر در سیستم‌های تحویل داروی قابل کاشت پاسخگو به محرک برای جلوگیری از عود مجدد تومور و سرکوب تومور‌ها گزارش شده است. همچنین به طور خاص، سیستم‌های واکنش‌دهنده به ردوکس، آنزیم و pH را در تحویل داروی قابل برنامه‌ریزی و رهایش تنظیم‌شده با مادون قرمز، اولتراسوند، الکتریکی و مغناطیسی در سیستم‌های دارورسانی محلی بر اساس تقاضا بررسی شده و فرآیند آماده‌سازی، ویژگی‌های فیزیک و شیمیایی مواد قابل کاشت و مدل‌های جنبشی رهاسازی دارو از این پلت‌فرم‌ها نیز به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است.
ارسال نظرات